İTİRAF

26 1 0
                                    

Hiçbir insan nedensiz girmez hayatımıza . Bazıları sınavımızdır bazıları ise ceza . Ve bazıları en değerli hediyedir bizlere . Benim hediyemdi mutlu bir aile. Gerçek üzüntüye yıkılmadan katlandığım için verildi bu hediye. Ve şuan elimden yine gidiyor.

Annemden sonra başka. Bir kaybı daha kaldıramazdım. Canım yine yanıyordu . Yalnız kalma korkusu içimi yiyip yiyip bitiriyordu. Gözlerimden akan yaşların hepsi korku...

Saatlerdir Ege ile bekliyorduk. Ege getirdi beni buraya . Olabildiğince hızlı...

"Belki evde olsaydım daha erken fark ederdik. Getirirdim. Çok korkuyorum Ege yalnız kalmaktan korkuyorum..."

Cümlemi bitirmeden hıçkırıklarım doldurdu boş koridoru. Sırtı duvara yaşlanmış beni izliyordu. Yavaşça doğruldu ve yanıma geldi. Kafamı ağır hareketlerle göğsüne yasladı.

"Şşş , yalnız değilsin . Uçaktaki şu benim azabımdan korkmayan cesur şeytan nerde ? "

" waay şuan düşmanının kollarındasın vee kendi kollarını ona doladın her an seni yemek için plan yapiyo olabilirim deil mi ?" Diye de ekledi. Sarıldım ona çünkü .

"Bunu neye borçluyuz?" Sarıldığımdan kastettiğini anlamıştım tab2.

"Beni bu halde bile güldürdügün için "
Yüzümü avuclarinin içine aldı.

"Hep böyle gülsen?" Dedi tek arzuladığım adam.

Keşke diye mırıldandım sessizce keşke...

"Canın yanmadan güçlü biri olamazsın Aleda ." Dedi yine o muhteşem sesiyle.

"Güçlü olmayı istemiyorum Ege . Sevdiklerim acı çekecekse güçlü olmamayı yeğlerim." Dedim ve kafamı omzuna gömdüm yavaşça.

Saatlerdir böyleydik. Amcam neredeydi bilmiyorum ama durumu kötü olduğu kesindi.

"Gel biraz yüzünü yıkayalım " dedi kalın ve ince arasındaki o tonu tutturabilmis olan adam.

Başımla onayladım Ege 'yi . Kapının önüne geldiğimde kollarından çıktım.
Hala geliyordu. Kaş göz işaretleriyle tabelayı gösterdim. Kızlar tuvaletinde pek iyi karşılanmazdi. Sonunda anladığında umursamaz tavrıyla silkindi. Yüzümü yıkayıp popomu lavaboya dayadım.

"Teşekkür ederim" dedim. Ege anlamamış gözlerle bana döndü.

"Ne için?" Dedi allahım ses tonundaki o tatlılık.

"Herşey için . Yanimdasin Ege. Yanımda..."

"Şşş yanında olduğum için bana teşekkür etme . İstemesem çoktan giderdim ama ...

İşaret parmağımı onun.dudağının üstüne getirerek susmasını bekledim. Yaklaştım ve o pürüssüz dudaklarına minik bir öpücük kondurdum. Bu yaptığıma şaşırmış olacakki bir şey söyleyemedi.

Şuan bu durumda bizim ne olduğumuz hakkında hiçbir fikrim yok ama ihtiyacım vardı. Değer verdiğim kişilerin yanımda olmasına . Yalnız olmadığımı gösterecek birilerine çok ama çok ihtiyacım var.

Hiç konusmadan eski yerimizi almıştık . Bir kaç dakika sonra bayan doktor :

"Sema Göktuğ'un yakınları sizler misiniz?" Hemen ayağa kalktım .

"Evet ben torunuyum durumu nasıl?" Evet bu cevaptan delicesine korkan cesur bir kızdım.

"Hastamız baya güçlü . Hayata tutunacak bir dal bulmuş . Umarım bu dalı hiç kaybetmez " dedi vee başıyla selam verip uzaklaştı.

GÖLGE AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin