《-Çocukluğundan beri beraber olan iki arkadaşın, bir kaza sonucu en sevdikleri fantastik romanın içinde hayatta kalma mücadeleleri...》
Bu düşlerinde gölgesi olmayanların kendi krallığını kurma hikayesi.
***
( Reenkarnasyon Serisi )
~Kurgu ve kitap t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Perlo Arledo
21.Bölüm
..📖..
Hani olur ya bir anda içinize bir şeyler ters gidecekmiş hissi doğar, ben doğduğum andan beri bu hislerle boğuşuyorum ve merak ediyorum.
Ben geleceği gören bir kartal miyim yoksa bu oyunda gerektiğinde öylece feda edilecek bir piyon mu.?
Bu gün benim öleceğim gün, göremeden öleceğini hissetmek berbat bir his, aslında itiraf etmeliyim ki geleceği görmek bu dünya ki benim doğmamdan sonraki en kötü şey olmalı.
Bu bir veda, belkide bir isyan çığlığı.
Neden.
Neden.
Neden.
Neden ben olmalıyım.?
Neden ben kötü olmalıyım.
Bundan nefret ediyorum.
Hiç bir şey yapmadan kötü olmak kadar saçma bir şey yok, öyleyse ben bana yapıştırılan bu ünvanın hakkını vermeliyim.
Herkesten ve en çokta bu salak dünyadan nefret eden,
~İlianna Costantinova
***
"Leydi İlia." Omzuma dokunan elle irkilerek gözlerimi açtım, bulanık görüş açım gitsin diye gözlerimi kırpıştırarak eli omzumda bana endişeli bir şekilde bakan Diane'ye odakladım.
"Yüzünüz bembeyaz oldu, ve eliniz morarmaya başladı siz iyileştirmeyin dediğiniz için ben bir şey yapmadım ama muhafızım elinizin durumunun kötü olduğunu söylüyor." Dediğinde gözlerim camdan dışarı kaydı.
Zihnim de garip bir uğultu vardı, Diane'yi duyuyordum ama algılamakta zorlanıyordum. Diane tekrardan endişeyle, "Titriyorsunuz." Dediğinde gözlerim elime kaydı. Elimdeki sargı bezi kıpkırmızı olmuştu ve parmaklarımın uçu cidden morarmıştı, öylece boş boş elime baktım. Titriyordu ve ben elimi gram hissetmiyordum.
"Sorun yok." Diye mırıldandım sesim çok kısık ve pürüzlü çıktı. Elimdeki bakışlarımı çekerek camdan dışarıya baktım.
Kısa bir süreliğinde de olsa rüya görmüştüm, buraya geldiğimden beri ilk defa annemi rüyamdan görmüştüm.
Yumuşacık kızıl saçları solgun görünüyordu, her zamanki ışıl ışıl halinden eser yoktu. Benim odamda öylece yatağımda oturuyordu ve ilk defa onu bu kadar bakımsız ve dağınık görmüştüm. Sanki hayattan kopmuş, çok değer verdiği bir şeyi kaybetmiş gibiydi.
