blind date

part10

اول بگم
پارت قبل یه اشتباهی شد من فیلمبردار رو نوشتم مین‌هو
فیلمبردار جین بود
مین‌هو اکس جونگکوکه
پارت های قبل رو یدور بخونید اگر مثل من یادتون رفته
ماچ بهتون

.................
هفته بعد ضبط

+هیونگ محض رضای خدا ولم کن

جیمین: احمق تو باهاش رفتی سر قرار و تو دیت دوم گفتی حاضری باهاش کاپل بشی

جونگکوک کلافه از بحثی که  دو سه روز اخیر تقریبا هر بار که جیمین رو میدید   پیش میومد

جیمین: بخاطر باباته؟

+خفه شو جیمیننن

لحظه ای سکوت......نفس نفس زدنای از روی خشم پسر تنها صدایی بود که شنیده میشد

نگاه دلسوز جیمین به هیچ‌وجه تغییر نکرد
اون نه ناراحت شد و نه دلخور
به خوبی از گذشته پسر خبر داشت و حق کامل رو به دونسنگش میداد

گذشته جونگکوک رو به واسطه رفاقت طولانی ای که داشتن مثل کف دستش میشناخت

فلش بک ۱۶ سال قبل(جونگکوک ۱۰ ساله)

مثل هر روز  جلوی در مدرسه منتظر پدرش مونده بود
عاشق وقتایی بود که پدرش با ماشین قرمز رنگشون دنبالش میومد و تا خونه اهنگای موردعلاقش رو گوش میداد و از روزش تعریف میکرد

زندگی برای جونگکوک ۱۰ ساله تا به اون روز رویایی و شیرین بود
اما اون روز هر چقدر منتظر موند پدرش نیومد

&جونگکوکی شاید ماشین آپات خرابه خودت میتونی بری خونه

دوستش راست میگفت..میتونست خودش هم تا خونه بره
فقط کافی بود یه تاکسی بگیره

(اره کوکی تو میتونی زودباش باید برسی خونه)

اولین قدم رو که به سمت تاکسی ها برداشت مادرش رو دید که از انتهای خیابون به سمتش میاد و براش دست تکون میده

+اومااا

# جونگکوک عزیزم داشتی خودت میرفتی؟

+آخه آپا نیومد خیلی دیر کرد

# آره پسرم امروز آپا برای ناهار هم خونه نیومد فکر میکنم کارش خیلی طول کشیده

دنیا به اندازه مادر جونگکوک خوشبین نبود
پدرش بعد از دوهفته بیخبری تازه به خونه برگشت...اما جونگکوک آرزو میکرد که کاش نمیومد

+آپاااا...آپا جونم تو اومدی..هق..فکر کردم دیـ.. دیگه نمیای..هیونگگگ بیا آپا اومده

نامجون ۱۷ ساله با شنیدن صدای جونگکوک به سرعت از اتاق بیرون اومد و شوکه شده به پدرش خیره شد

جونگکوک با گریه به سمت پدرش که دوید اما اون مثل همیشه بغلش نکرد
گونه ش رو نبوسید
لبخند های همیشگیش رو بهش نزد