Reçete - [ SakuAtsu ]

- On İkinci Bölüm -

"Hoş geldiniz."

Siyah saçlı oğlan, gözlüğünü başının üstüne yerleştirirken konuşmuştu. Kapıyı açarken gülümsemiş, üçlüye bakmıştı.

"Hoş bulduk." dedi Atsumu, ayakkabılarını çıkarıp içeri girerken. Onlar anlık şoku biraz olsun atlatabilmiş olsa da, açıklama yapmaları gereken çok insan vardı.

Yani Osamu'nun yüzleşmesi gereken.

Suna da sarışını takip etmiş, içeri en son Osamu girmişti. Akaashi, en yakın arkadaşına sarıldı uzun uzun. Sanki bir şeyleri sezmiş gibiydi.

"Sonuçlar çıktı mı?" diye sordu siyah saçlı, Osamu'yu bırakmadan. Ses çıkarmadı hiç kimse, sadece Osamu başını aşağı yukarı sallamıştı.

Osamu sessizlik içinde salona ilerleyip bir koltuğa oturduğunda üçlü de onu takip edip yerleşmişti. Akaashi, gözlerinde büyük bir merakla Osamu'ya bakarken yanına yerleşmişti gri saçlı oğlanın.

Osamu, bakışlarını siyah saçlı oğlana çevirdi. Akaashi, bir açıklama ister gibi ona bakıyordu.

Gri saçlı, yavaşça arkadaşının ellerini tuttu ve güven vermek istercesine sıktı. Akaashi, kendini en kötü ihtimale hazırlaması gerektiğini o an anlamıştı. Bakışlarını Atsumu ve Suna'ya çevirdi, onların bile bakışlarını kaçırdığını fark edince yutkundu.

"Keiji." dedi Osamu, oğlanın dikkatini çekmişti böylece. Mavi gözlerini, Osamu'nun gri gözlerine kenetleyen Akaashi alt dudağını ısırdı stres içinde.

Ellerini ayıran Osamu, Akaashi'nin yüzünün iki yanına ellerini yerleştirdi. Bakışlarını yeşil gözlü oğlana çevirdi bir saniyeliğine, onun bile kıskanacak durumu olmadığını görünce yutkunup tekrardan Akaashi'ye çevirdi bakışlarını.

"Öncelikle, sakin ol. Tamam mı?" dedi Osamu, bu yaptığının Akaashi'yi daha da strese soktuğunu bilmiyordu bile. Akaashi burnunu çekti, başını aşağı yukarı salladı.

"Sonuçlar çıktı bugün, ama..." diye başladı, yutkundu. "Sonucun hiç birimizi memnun edeceğini söyleyemem."

"Yani?"

"Pozitif, kanserim."

Akaashi'nin gözleri büyüdü, ağzı hafiften aralandı. Bir şeyler söylemek istiyordu, şu an teselliye ihtiyacı olan ilk kişinin Osamu olduğunu bilse de hiçbir şey yapamıyordu. Sadece suratına bakabiliyordu oğlanın.

Oğlanın yanaklarından birer damla yaş süzülürken hıçkırdı, Osamu yutkundu. Baş parmakları oğlanın gözyaşlarının üstünde gezinip onları yavaş yavaş silmişti, sonrasında Akaashi'nin kollarının boynu etrafında dolandığını hissetmişti.

Akaashi'nin omuzları, hıçkırıkları eşliğinde sallanırken Osamu da aynı şekilde sarılmıştı Akaashi'ye. Güven vermek, sakinleştirmek ister gibi sırtını sıvazladı onun.

Gri saçlı "Keiji, tamam. Tamam... Bak, buradayım ben." dedi, oğlanın saçları arasında gezdirdi parmaklarını. "Geçecek, iyi olacak her şey."

"Evet," dedi Atsumu, kaşlarını çattı.

"Tedaviyi kabul etseydin her şey gerçekten iyi olabilirdi."

Osamu, sanki yalan söylemiş gibi baktı ikizine. Sarışın omuz silkti, başını çevirdi.

Akaashi, gözlerini kocaman açıp uzaklaştı Osamu'dan. "Ne demeye çalışıyor Atsumu?" diye sordu, gri saçlıya bakarken. Gözlerinden yaşlar akmaya devam ederken çatmıştı kaşlarını. "Ne reddetmesi?"