It is what it is || L.S

Κεφάλαιο 1

H a r r y

Δύο βδομάδες έμειναν για τον αγώνα ποδοσφαίρου, των ιδιωτικών λυκείων της Αγγλίας, και ο καθηγητής Haunt, δεν έχει αποφασίσει ποιος θα είναι ο αρχηγός της ομάδας.

Τι στον διάολο; Του είναι τόσο δύσκολο να διαλέξει απλά εμένα; Έπρεπε να με είχε ήδη διαλέξει από την αρχή, αντί αυτού αλλάζει συνεχώς γνώμη μη μπορώντας-και καλά-να αποφασίσει μεταξύ εμένα και του Louis.

Θα μπορούσα -άνετα- να βάλω τον πατέρα μου στην μέση για να πάρω την αρχηγία, αλλά βλέπεις κ.Haunt; Δεν το κάνω. Αντί αυτού ληρώνω ένα κάρο λεφτά για να έρχομαι σε ένα ηλίθιο ιδιωτικό σχολείο και δεν μπορούν απλά να με βάλουν αρχηγό μιας ομάδας; Αυτό είναι γελοίο.

"Στις σειρές σας όλοι!" ο κ.Haunt φωνάζει και σφυρίζει με την σφυρίχτρα που κρέμεται από τον λαιμό του. " Κάντε 10 λεπτά τεντώματα και έπειτα πάρτε μια μπάλα ο καθένας από εσάς, Scott εσύ θα πας στην μπάρα, και έπειτα ο Tomlinson θα πάει στην μπάρα και με σειρά ο Melarck, ο Jerk, ο Andrew και συνεχίζετε όπως είστε με την σειρά στο απουσιολόγιο, όλοι σας θα περάσετε από τις μπάρες και αν δεν φτάσουν οι 2 ώρες, οι υπόλοιποι θα το κάνουν αύριο. Αρχίστε γρήγορα." είπε ενώ χτύπησε τα χέρια του παλαμάκια και σφύριξε άλλη μια φορά με την σφυρίχτρα του.

"Είναι τόσο ηλίθιο που μας φωνάζει με τα επίθετα μας." λέει ψιθυριστά ο Stefan σε εμένα και τον Nathan.

"Σε εκνευρίζει μόνο και μόνο επειδή το επίθετό σου είναι Jerk (=κόπανος), φίλε." ο Nathan και εγώ γελάμε.

"Βγάλτε τον σκασμό και κάντε τα τεντώματα." λέει απότομα ο Stefan, με σφιγμένο το σαγόνι. Πάντα τον ενοχλούσε όταν τον φωνάζαμε με το επίθετό του και αυτός είναι ο κύριος λόγος που συνεχίζουμε να τον φωνάζουμε έτσι -κάποιες φορές.

Μετά από κάποια τεντώματα, ο Bill Scott, πηγαίνει στην μπάρα, ο καθένας μας με σειρά αρχίζει να κάνει σουτ την μπάλα. Ο Bill έχει κόψει 3 από τα 5 γκολ μέχρι τώρα. Είναι η δική μου σειρά μετά τον Nathan.

Ο Νathan δεν πλησιάζει καν κοντά στο να βάλει γκολ και βρίζει κάτω από την ανάσα του ενώ τραβάει με τα χέρια του τα μαλλιά του, εκνευρισμένα. Κοιτάω τον Bill προσπαθώντας να καταλάβω προς ποια μεριά θα κατευθυνθεί ώστε να βάλω το γκολ και ξαφνικά κλοτσάω με δύναμη την μπάλα την οποία μέσα σε δευτερόλεπτα πιάνει στον αέρα.

Γαμώτο.

Ο Bill με κοιτάει με ένα ύφος "Τι περίμενες να κάνω;" και προσπαθώ να συγκρατήσω τον εαυτό μου ώστε να μην του δείξω κωλοδάκτυλο. Ξεφυσάω ενοχλημένος και κοιτάω τον προπονητή, ο οποίος, σημειώνει την επίδοσή μας στις καρτέλες που κρατάει.