It is what it is || L.S

Κεφάλαιο 10

"He usually gives people more chances than they deserve but once, he's done. He's done!"

Η Tina έφυγε από το σπίτι του Louis, λίγες ώρες αργότερα αφού βεβαιώθηκε πως ήταν καλύτερα ψυχολογικά για να τον αφήσει μόνο.

Της είχε υποσχεθεί πως θα μείνει δυνατός, για εκείνην και για τον Anthony και την μαμά του και εκείνη -ευχαριστημένη από την υπόσχεσή του- τον αγκάλιασε σφυχτά.

Έπειτα από αυτό ο έστειλε μήνυμα στον Louis, ζητώντας του συγνώμη που δεν είχε απαντήσει τις κλήσεις του και του είπε πως θα τον καλούσε αργότερα το βράδυ κατα τις 9 όταν θα είχε τελειώσει τις υποχρεώσεις του.

Μέχρι τότε ο Louis, ακόμα κατσουφιασμένος προσπαθούσε να συγκεντρωθεί στο διάβασμα. Είχαν διαγώνισμα Φυσικής σε δυό μέρες και έπρεπε να πετύχει.

Ούτε 2 ώρες δεν είχαν περάσει από τότε που ο Louis, μελετούσε για το διαγώνισμα και ο Anthony τον πήρε τηλέφωνο.

Αφού αντάλλαξαν τα νέα τους, O Anthony κατάλαβε πως ο Louis δεν ακουγοταν καλά και τότε εκείνος του εξήγησε τα πάντα. Άφησε έξω το σπασμένο του ποδήλατο και την φωτογραφία του Harry στο κινητό του αλλά του είπε σχετικά με τον μπαμπά του και το μήνυμα που έλαβε.. για τον τσακωμό και όλα σχετικά με τις αναμνήσεις που του ήρθαν ξανά στην επιφάνεια. Του είχε μιλήσει και στο παρελθόν για την παιδική του ηλικία.. μόνο στον Anthony το είχε πει και τώρα και στην Tina. Tα μόνα άτομα που μπορούσαν να τον καταλάβουν τόσο πολύ.

Ο Anthony όπως πάντα ήταν εκεί δίπλα του, να του πει τα σωστά λόγια... τα λόγια που είχε ανάγκη και χρειαζόταν να ακούσει για να ηρεμίσει η ψυχή του.

Έπειτα από αυτό άλλαξαν θέμα και άρχισαν να πειράζονται όπως κάνουν συνήθως χαζογελώντας και οι δύο στο κινητό. O Louis ένιωθε τόσο ζωντανός.... κάθε φορά που του μιλούσε ένιωθε άλλος άνθρωπος. Ένας άνθρωπος χωρίς οικογενειακά προβλήματα.. χωρίς κοινωνικά προβλήματα... ένας άνθρωπος χαρούμενος και ξέγνιαστος.

Το επόμενο πρωϊ αφού ξενύχτησε και πάλι μιλώντας στο τηλέφωνο με τον Anthony, δυσκολεύτηκε να ξυπνήσει.

Όταν έφτασε στο σχολείο και μπήκε στην είσοδο εκείνη ακριβώς την στιγμή έμπαινε και η Tina στο κτήριο με τα ακουστηκά στα αυτιά χωρεύοντας ελαφρώς καθώς περπατούσε.

Ο Louis δεν της φώναξε, ήξερε πως αν το έκανε δεν θα τον άκουγε.. πάντα έχει τη μουσική στη διαπασόν οπότε δεν θα είχε νόημα. Επιτάχυνε όμως τα βήματά του και όταν έφτασε σε εκείνην τύλιξε το χέρι του γύρω από τον λαιμό της και η Tina άρχισε να τσιρίζει και να χτυπιέται. Τα ακουστικά έπεσαν από τα αυτιά της και κρέμμονταν από το χέρι του Louis. Εκείνη είχε αρχίσει να φωνάζει για βοήθεια τρομοκρατημένη και ο Louis την άφησε από το κράτημά του και άρχισε να γελάει με την αντίδρασή της.