It is what it is || L.S

Κεφάλαιο 4

"I'm trying to pick my self up, piece by piece"

L o u i s

Νιώθω το βλέμμα όλων στο γήπεδο, να είναι προσηλωμένο πάνω μου.

Κανείς δεν φαίνεται να σκέφτεται πόσο διαλυμένος νιώθω  αυτή την στιγμή.

Ποτέ δεν ήθελα κανένας να το μάθει, πέρα από τα άτομα που με νοιάζονται και μ'αγαπούν στ' αλήθεια, που ξέρω πως ό,τι κι αν είμαι, αυτοί θα με δεχτούν.

Μου είχε πάρει καιρό να αποδεχτώ αυτό που είμαι και με την βοήθεια του Anthony, το έκανα. Ο Anthony με βοήθησε να αποδεχτώ τον εαυτό μου.

Ποτέ δεν πίστευα πως το να είσαι ομοφυλόφιλος, ή να έχεις γενικότερα διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό πως είναι σφάλμα της φύσης, αλλά σε έναν τέτοιο κόσμο, για να αποδεχθείς ολοκληρωτικά τον εαυτό σου, πιστεύεις πως -κατά κανόνα- πρέπει να σε αποδεχτεί πρώτα ο κόσμος.

Ξέρω πως αυτή η θεωρία είναι λάθος, αλλά δεν μπορούσα να το ελέγξω... Πάντα ήξερα στο πίσω μέρος του μυαλού μου πως δεν ήμουν ίδιος με τα άλλα αγόρια. Προσπαθούσα να το θάψω βαθιά μέσα μου, ακόμη και να το αγνοήσω και ήλπιζα πως με αυτό τον τρόπο, ίσως -απλά ίσως- να φαινόμουν περισσότερο φυσιολογικός.

"Μα είσαι φυσιολογικός, Lou." η γλυκιά φωνή του Anthony, ηχεί στο μυαλό μου. "Απλά επειδή είσαι διαφορετικός δεν σε κάνει κατώτερο και ούτε στο ελάχιστο μη φυσιολογικό. Πιστεύεις πως πρέπει πρώτα να γίνεις αποδεκτός από τον κόσμο και έπειτα από τον εαυτό σου. Είναι λάθος αυτό, Lou. Εσύ πρέπει να είσαι ο πρώτος που θα αποδεχτεί τον εαυτό του και αν δεν το κάνεις εσύ, δεν πρέπει να έχεις την απαίτηση,να το κάνουν πρώτα οι άλλοι. Κανένας νοήμων άνθρωπος δεν πρόκειται να σε κρίνει. Κοίτα Lou! Είμαστε στον 21ο αιώνα, κανείς δεν πρόκειται να πει τίποτα, αλλά ακόμα και αν το κάνει, μην αφήσεις κανέναν να σε κάνει να ντρέπεσαι γι'αυτό που είσαι, δεν το επέλεξες εσύ. Αλλά πάνω απ'όλα, μην δείξεις σε κανέναν πως είσαι αδύναμος. Ακόμα και αν πιστεύεις πως δεν μπορείς να αντέξεις άλλο. Είσαι πιο δυνατός απ'όσο πιστεύεις, Louis."

Το μόνο που μπορώ να ακούσω αυτή την στιγμή, είναι τα λόγια του Anthony να επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά στο μυαλό μου.

Παίρνω μια βαθιά ανάσα και κοιτάζω γύρω μου. Μην τους δείξεις πως είσαι αδύναμος.

Όταν κοιτάω τον κ.Haunt μοιάζει ντροπιασμένος ακόμη και χαμένος και γρήγορα απομακρύνει το βλέμμα του από πάνω μου, κουνώντας το κεφάλι του και μπορώ να πω με σιγουριά πως προσπαθεί να ενώσει τις σκέψεις του. Σφυρίζει 3 φορές με την σφυρίχτρα πριν αρχίσει να χτυπάει τα χέρια του. "Αλλάξτε όλοι" φωνάζει δυνατά. "Η μπάλα στο γραφείο μου, Nathan. Σε 5 λεπτά χτυπάει το κουδούνι, πηγαίνετε όλοι στα αποδυτήρια να αλλάξετε" σφυρίζει ξανά πριν κατευθυνθεί προς το γραφείο του.