24

5 1 2
                                    

Selammm bugün de bölüm attim umarım beğenirsiniz💋💋

***

Gözlerimi açtığımda bir koltukta uzanıyordum, etrafa baktığımda burası bir ofis odasıydı.

Neresiydi burası?

"Baba?" Zorlukla konuşmaya çalıştım ama olmuyordu. Kalbimde bir acı vardı.

Aklıma Asena'nın dedikleri gelince başıma bir ağır girdi.

"Hayır Defne o kadar yalan söylüyor sakın inanma sakın inanama bu sadece bir oyun."

Yüzümü buruşturdun. Odanın kapısı çaldı ve içeri annem girdi.

"Güzelim iyi misin?" Annem yanıma geldi ve bacaklarımın yanındaki boşluğa oturdu. Elini elimin üstüne koydu ve devam etti.

"Duyduklarından sonra bayıldın. Neyse ki Kıvanç seni son anda tutu yoksa başını yere vurabilirdin..."

Kıvanç beni tutmuştu. Anneme döndüm. "Kamber? O uyandı mı?" Annem başını salladı, "evet uyandı şimdi Boran ve Alevin yanında."

Yutkundum ve anneme baktım. "Alev de mi geldi?"

"Evet." Annem gülümsedi.

"Poyraz sürekli 'Abla' diye tutturdu. İyi misin?"

"İyi değilim anne. Anne ben ne zaman iyi olacağım? Ben ne zaman mutlu olacağım? Anne... Emir ölmemiş. Asena haklı. Emir kaza yaptıktan sonra hemen oldu dediler herhangi bir olay araştırması olmadı ve hızla onun olduğunu söylediler."

Annem derin bir nefes aldı ve bir süre sora konuştu.

"Haklısın güzelim ama babanlar ve diğerleri bir toplantı yapmaya karar verdiler. Liderlik konusunda konuşmuş karar verdiler."

"Liderlik mi?"

"Evet liderlik. Bak 10 tane ünlü ve zengin soylu aile var ve bunların hepsini yöneten birisi olmalı ki büyük ihtimalle bunun yüzünden büyük bir kavga çıkacak."

Derin bir nefes aldım. Neden her şey üst üste geliyor ki?

"Anne peki bu liderliği kim alacak?" Sesim kısıktı.

"Kıvanç Şahin." Annem gülümsedi ve gözlerini devirdi. "Çok ısrar etti." Kesin zorla yaptılar.

"Kıvanç mı? İyide bu diğerleri nasıl kabul etti?"

"İste en şaşırtıcıda o zaten. Asena Kıvanç'ın lider olmasına bir şey demedi hatta destekledi."

Asena içten içe Kıvançtan hoşlanıyordu ama Kıvanç aşk adamı değildi.

"Şaşırmadım."

Kapı açıldığında içeri Kıvanç, Babam, Kamber ve diğerleri girdi.

Kamber Kıvanç'ın kucağına oturdu. "Defne bak kızın beni çok sevdi dimi zemheri?"

Zemheri mi? Bu isim bana bir yerden tanıdık geliyordu. Kamber gülümsedi ve başını salladı.

"Evet ben kıyanç amcayı çok şevdim anne."

Gülümsedim ve uzandığım yerden doğruldum.
"Ah öyle mi güzelim?"

Kamber yine başını salladı. Odanın kapısı açıldığında gözlerim kapıya kaydı. İçeri Boran ve Poyraz girdi.

Kıvanç poyrazı görünce gülümsedi. "Poyraz?" Poyraz ona baktı. Kıvanç onu da kucağına oturttu.

Kıvanç, "bu neden bu kadar sarı?"

"Arkandayım, bu neden bu kadar sarı?"

Babam güldü ve yanıma oturdu.

"Genetik Defne. Sende sarı saç yok diye minicik çocuğu mu kıskanıyorsun?"

"Ay hayır baba! Sadece ben neden sarışın değilim o sarışın?"

Annem bana ters bir bakış attı, "ee ne yapalım kızım."

Ay anne sende ya biraz senin genini alsaydım ne olacaktı ki!

Odanın kapısı açıldığında bu sefer Ateş, Duru teyzem ve minik Nil girdi. Kamber ve Poyraz Nil'i görünce Kıvanç'ın kucağından indi.

Teyzem gülümsedi ve Kamber ve Poyraza baktı.

"Ay ne kadar şirinler."

Nil hızla teyzeme döndü.

"Bende şirin değil miyim anne?" Ateş gülümsedi ve Nil'e cevap verdi.

"Sende şirinsin bebeğim."

Onların bu tatlı anını bozan, Ben olmuştum tabi ki.

"Teyze?" Teyzem bana döndü ve yanıma geldi ve bana sarıldı.

"Defnem." Dedi kısık bir sesle. Teyzem bir kaç ay önce çocuğunu düşürmüştü ve bu yüzden kendini suçlayıp durdu. Ama onun bir suçu yoktu. Ve kocası Ateş onun için yurtdışından geldi ve onu da kendisiyle götürdü.

Bir kaç aylığına Türkiye'ye gelmişlerdi. Teyzemle ayrıldık. Nil'e baktığımda gözlerim doldu, aklıma eski anılarım geldi...

Düşüncelerimden çoktım ve teyzemden ayrıldım. Gözlerim Nil'e kaydı. "Ne kadar büyümüş."

Annem, "ne bekliyordun? Küçülsün mu?"

Anneme ters bir bakış attım. Neyse annem de zaten beni terslemek için yer arıyordu.

"Eee Kıvanç bey lider olmuşsunuz."

Söylememle Kıvanç'ın yüzü düştü. "Baban çok ısrar etti." Emin öyledir.

Aradan bir kaç saat geçti ve herkes evlerine gitti. Batu'yu sadece kapıda gördüm başka da gözüm görmedi onu herhalde gitmişti. Umarım gitmiştir.

Eve girdiğimde Kamber koşturmaktan uyuya kalmıştı. Nil ve Poyrazla yan yana gelince içindeki tüm enerjiyi harcamıştı resmen.

Odama girdim ve üzerimdekileri çıkardım elbiseyi tekrar askıya koydum. Üzerime siyah bir gecelik giydim ve makyaj masama oturdum ve makyaj temizleme suyunu biraz pamuğa döktüm ve yüzümdeki makyajı çıkarmaya başladım.

Telefonum çaldığında ekrandaki isme baktım.

"Asena Alata"

Yazıyordu. Telefonu açtım.

"Alo?"

Bir ses geldi. Bu ses çok tanıdıktı ama bir türlü çıkaramadım.

"Defne, ben Banu. Batunun annesiyim."

"Ne için aramıştınız Banu hanım?"

"Oğlum için. Batu kaç gündür uyumuyor."

"Bu beni neden ilgilendiriyor?"

"Çünkü sürekli senin ismini sayıklıyor Defne."

"Bu beni ilgilendirmez Banu hanım. Oğlunuz takıntılı bir manyak sadece ayrıca benim bir kızımın olduğunu da söyleyin."

Telefonu yüzüne kapattım. Asena'nın telefonu ile beni arıyorlar ya! Manyak bu adam!

***

Evetttt bu bölüm nasildiii????

Bu arada bilmediğiniz karakterleri sorabilirsiniz.

Sizi seviyorummmm💋💋💋

Instagram hesabımda karakterleri ve Ailelerini bir liste halında paylaştım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 05 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İmkansız (kimsin sen-2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin