Erkin (BxB)(Gerçek Ailem)

24.bölüm:Umut

Evet yeni bölüm geldi.

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Güzel yorumlarınız için teşekkür etmek istiyorum. Gerçekten bölümlere yaptığınız yorumları okudukça çok mutlu oluyorum.
İyiki varsınız. Sizi çok seviyorum 🥰🫶😘🥹

Hepinize iyi okumalar.

******

Yazardan:

10 gün sonra:

Sonunda o gün gelip çatmıştı.
Bugün hastaneye gidip tüp bebek tedavisinin tutup tutmadığını öğreneceklerdi.

Herkes heyecandan sabah erkenden uyanmıştı.
Bir tek deniz uykulu uykulu hazırlanan anne ve babasına bakıyordu.
Daha emin olmadan denize söylemek istememişlerdi.

Dün gece yine anne ve babasıyla uyumak istemişti küçük bey.
Şimdide yatakta oturmuş çapaklı gözlerini açmaya çalışıyordu.

"Anne."

Erkin giysi odasında üstünü giyerken içeriden seslenen oğluyla hemen giyinip yatak odasına girdi.

"Efendim oğlum."

"Anne biz nereye gidiyoruz."

"Hastaneye gideceğiz boncuğum."

"Of ya yine mi hastane. Gitmek istemiyorum ben."

Erkin gülerek oğlunun yanına oturdu.

"Merak etme bebeğim senin için gitmiyoruz."

"Tamam o zaman gidebiliriz."

Az önce gitmem diyen çocuk kendi için gidilmediğini öğrenince nasılda çabuk kabul etmişti.

"Hadi o zaman seninde üstünü giydirelim."

"İyide annecim niye gidiyoruz ki?"

"Şey benim birkaç tahlil vermem gerekiyor. Onun için gidiyoruz."

Deniz hemen yataktan çıkıp Erkin'in vücudunu kontrol etmeye başladı.

"Annecim ne oldu? Yoksa bir yerine bir şey mi oldu?
Ama ben sana çok iyi bakıyordum.
Niye hastalandın ki?"

Deniz'in dudakları titremişti.
Gözlerinden de çoktan yaşlar gelmeye başladı.

"Bebeğim neden ağlıyorsun. Ben hasta değilimki.
Oğlum bana çok iyi bakıyor. Nasıl hasta olabilirim ki?"

"Gerçekten mi? Hasta değil misin?"

"Gerçekten hasta değilim. Sadece doktor rutin bir kontrol yapmak istedi."

"Canım annem sana bir şey olmasın sakın."

Erkin denizi kendine çekip sarılmıştı.

"Annen sana kurban olsun. Merak etme bana bir şey olmayacak."

Denizi kendinden ayırıp gözlerindeki yaşları sildi.
Küçük çocuğun kendisine olan bağlılığı erkini çok mutlu ediyordu.
Kendisini denizin gerçek annesi gibi hissediyordu.

"Belki bugün seni çok mutlu edecek bir haber alırız aslanım."

Hemen arkalarından gelen sesle ikili oraya dönmüştü.
Asaf çoktan hazırlanıp odaya girmişti.

"Anne, babam ne haberinden bahsediyor.
Bugün bir şey mi olacak?"

"Şey daha belli değil boncuğum. Belli olunca sana söyleyeceğim tamam mı?"

"Tamam annecim."

"O zaman sen odana geç bende geliyorum bebeğim.
Gelince seni giydiririm."

Deniz başını sallayıp odadan çıktı.
Deniz'in odadan çıkmasıyla Erkin'in yüzünü sinir kaplamıştı.
Hemen ayağa kalkıp asafın karşısında durdu.