Dave, a high school student, was a star at his school in Antipolo. He came from a wealthy family and was known for his intelligence. But his popularity took a sudden turn when he accidentally set fire to the school laboratory. This incident led t...
Nakasakay na ako sa jeep at nagiisip tungkol sa mga nangyari kanina, lalo na at na aksidente si Yvonne pati nadin ang mga pinagusapan namin ni Mitsuki.
20 Minutes ago*
"Sige sabihin mona sakin" bigkas ko kay Mitsuki.
"Bumalik ako dito para ipagpatuloy kung ano ang sinimulan ko, pasabi yan kay Eve"
Huh?, kaya ba nya ako kinakausap ngayon dahil gusto niya makarating ito kay Eve?
"After ko uli maibalik sa dati ang team nato, titigil nako"
Nanggigil ako sa mga sinabi nya sa harap ko kaya diko na napigilang mapa sigaw.
"Alam mobang ikaw ang naging dahilan kung bakit lumalaban si Yvonne!!" Sigaw ko.
Nabigla sya sa sinabi ko pero patuloy padin akong nagsalita. Habang nasa clinic kami ni Eve kanina ay nabanggit nya na naging ispirasyon nya si Mitsuki para maging magaling na manlalaro.
"Tapos after mo iwan ang team lions, babalik ka at iiwan mo uli!! Lahat ng pinaghirapan ni Yvonne kukunin mo! Para sakin hindi ka karapatdapat makasali sa team nato" alam kung mali na sabihin ko ito sa kanya pero hindi na akong nakapagpigil.
"Napatalsik ako sa school namin"
Nagulat ako ng bigla nya yung sabihin sakin. Wala na syang sinabi pa at agad nang umalis, hindi parin malinaw sakin ang lahat lalo na't gumugulo nanaman ang mga nangyayari sa paligid ko.
Dapat makausap kopa sya tungkol sa sinabi nyang yun, bigla naman akong natauhan sa pagiisip ng biglang huminto ang jeep na sinasakyan ko.
"Para po manong" sigaw ng katabi ko. Sabog na sabog nanaman ako, need kona talaga ng mahabang pahinga, Buti nalang at malapit na ang bababaan ko kaya nakapag batakbatak nako ng buto. Pagbaba ko ng jeep at deritso nako papunta sa bahay ni Tita Beth, sinalubong ko sya at ramdam nya ang bigat ng katawan ko kada hakbang na mga paa ko papasok.
Ayoko magsabi ng nararamdam ko kay tita dahil feeling ko masyado na akong sakit ng ulo sa bahay nya, and madalas hindi kona nasusunod ang mga bilin nya sakin.
Tinatamad na akong kumain kaya dumiretso na agad ako sa kwarto, habang nakahiga unti-unti na nga akong inantok at nakatulo, hanggang sa magising ako ng may biglang humila sakin sa kama.
"Aray!" Sinadya talagang hilahin ako pababa.
Tumayo ako at na kita ko si Angelica na nakatayo sa harapan ko, sabi na e sino pa bang gagawa nun sakin dito.
"Bumangon kana daw at kakain na!" Sigaw sakin ni Angelica.
Lagi nalang syang bad mood, dahil siguro sa mga nangyari last time, nakakahiya padin bwesitt!!
Tumayo na ako at hinawakan si Angelica sa balikat, nagulat sya at parang nabigla sa ginawa ko. Bigla ko naman syang dahandahang tinulak palabas ng kwarto at nang nasa labas na sya e sinaraduhan ko ang pinto at bumalik sa pagkakahiga. Tinamad pa akong kumain e, gusto ko pati mapagisa muna.
Habang nagiisip ako ng taimtim ay napansin kong may liwanag sa labas ng bintana kaya na curious ako, ano pa bang gagawin ko kung hindi sumilip diba.
And like i expected liwanag ng buwan, pero napakaliwanag nito, hindi ko lang makita ng maayos dahil nakaharang ang bubong ng kapitbahay namin, ganda sana ng view.
Bigla namang lumagadog ang pinto at narinig kona ang sigaw ni Tita Beth, oras na siguro para lumabas haha.
Na sermunan na nga ako and kumain nadin, pero kahit madalas umiinit ang ulo ni tita e ang bait pa din nya sakin. After ko kumain ay papasok na dapat ako ng kwarto ng makita ko si Angelica na papalabas ng bahay kaya nagtaka ako, sinubukan kong sumunod ng palihim at dun kona nga sya nakitang umakyat sa isang maliit na hagdan. At dun na nga ako sumigaw.
"Hoy!"
Nag panic na nga sya at laking gulat ko nang na out of balance sya, buti nalang mabilis ang reflexes ng babaing to kasi ang bilis nyang nakakapit agad.
"I mean kung magpapakamay kadin naman dyan pag-akyat why not diba?"
Yamot na yamot sakin si Angel nang sabihin ko yun haha.
Pero tuloy padin sya sa pagakyat, wait aakyat talaga sya sa bubong? Diko napigilan ang sarili ko kaya umakyat nadin ako. "Ano ba?aakyat ka sa bubong?" Bigkas ko
Hindi sya nagsalita at tuloy padin sa pagakyat, at nang makarating ako sa taas dun ko nasilayan ang kagandahan ng kalangitan.
"What the hell!!"ang ganda ng view Kitang-kita mo dito ang bilog na buwan, pati nadin ang liwanag nito kasama ang mga bituin.
"Ang ganda diba?" Bigkas ni Angelica.
Humarap sakin si Angelica ng may ngiti.
"Ang ganda nga" sagot ko sa kanya habang naka ngiti.
Pinalapit nya ako sa tabi nya para mas makita ko daw ang kagandahan ng kalangitan. "Hindi ko alam na mahilig ka pala sa ganito" bigkas ko.
"Simula noong bata palang ako nakahiligan kona talagang pumunta dito sa taas ng bubong lalo kapag malungkot ako".
Nakatingin lang ako sa kanya at nakita ko ang kislap ng mga mata nya nang sabihin nya yun sakin, i remember everything backthen in my old school when i bullied a guy who always looked up at the sky.
Lagi syang pumupunta sa park ng gabi at madalas nakatingin sa kalangitan magisa. That's why lagi namin siyang pinagtitripan, minsan tinatawanan at ginugulpi pero nakikita ko ang kislap sa mata nya, kislap na kapareho ng kay Angelica. Dahil dun mas lalo akong naiinis kaya mas tinindihan kopa ang pangbubogbog ng walang dahilan, pero sa kabila ng mga pasa hindi nawala ang kislap na yun sa mga mata nya at patuloy padin syang bumabalik kung san namin sya ginugulpi. Araw araw namin siyang pinagtripan ng mga tropa hanggang sa tuluyan na siyang mawala sa lugar na iyon, akala ko sumuko na siya hanggang sa malaman kong patay na ang lalaking yun. His dying that day, iilan nalang ang oras nya sa mundo because he has a severe cancer. Nalaman kong patuloy syang bumabalik sa park para sulitin ang huling sandali kung saan sya dinadala ng mom nya noong bata pa siya.
"Tang*na!!"
Sinutok ko ang sarili ko sa harap ni Angelica dahil sa mga ginawa ko dati.
Nagulat sya sa ginawa ko at agad pinigilan ang sunodsunod kong pagsuntok.
"Dave stop!! Please!" Sigaw ni Angel habang naiyak.
"I am here i will listen" bigkas nya sabay yakap sakin.
Diko na napigilan at tumulo ang mga luha ko sa harap ni Angel. "I am a loser Angel, i am..." Sinabi ko ito sa kanya habang umiiyak.
Lalong humigpit ang pagkakayakap nya sakin at nakaramdam ako ng kakaibang feeling. "Let's talk this out ok"
Siguro this is the right time para sabihin kona ang totoo sa kanya, kung sino ba talaga ako at kung bakit ako nandito.
"Thankyou Angelica for being here with me" bigkas ko.
Dun ko na nga nasabi lahat-lahat ng nararamdaman ko, at ang totoong nangyari. Ayoko nang magtago ang katotohanan, dapat ko nang harapin kung ano ang totoo.
"it doesn't matter what you did before, what matters is what you do now Dave" Katagang tumatak sakin.
"I am glad i have you Angelica"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Author*
Ang tagal bago mag upload sorry pow at napasali sa Journalist ng school and naging busy.
