{Author Pov}
Ang triplets ay nag babalak nanaman tumakas , despite their attempts to be sneaky and stealthy, are discovered by the watchful eyes of the bodyguards stationed at the window
The bodyguard, a tall and imposing figure, catches sight of the triplets trying to climb out of the window name Jake
Bodyguard Jake:"Hoy!Ano satingin niyo Ang ginagawa niyo!?" Sabay takbo nito papalapit sa mga Bata."
The triplets freeze, realizing they've been caught
Austine: "We-we're just... uh... getting some fresh air!" attempts a weak smile, secretly hoping the bodyguard would buy his excuse
Bodyguard Jake: "Fresh air, huh?Sa tingin niyo sa pag akyat niyo ng bintana ay mas makakalanghap kayo ng sariwang hangin? He raises an eyebrow skeptically
The triplets exchange nervous glances, realizing the excuse isn't working
Austine:" Um... Well... we..."
He struggles to think of another excuse, his mind drawing a blank.
The bodyguard crosses his arms, his expression stern
Bodyguard jake: "Alam niyo bang dilikado umakyat sa bintana pano kong mahulog kayo kami mapapagalitan ng daddy niyo."
Austine:"Hindi nga namin daddy yun" bulong pa nito sa sarili."
Bodyguard Jake:"Atsaka bakit kaylangan niyo pang umakyat sa bintana e may pintoan naman" sabay turo nya sa pintoan na katabi lang ng bintana
Nagkatinginan naman Ang tatlo kasi ngayun lang nila narealize
Austine:"W-wala lang gusto lang namin paki moba"
Bodyguard Jake:"Abat bakit ganyan ka sumagot saakin mas nakakatanda ako sayo"
Austine:"Wala akong paki" sabay takbo ni austine sa loob ng mansion sumunod naman sa kanya Ang dalawa pero bago pa makalayo si austine ay
Austine:"Bleeee"
The bodyguard rolls his eyes at austine but he can't help but have a soft spot for their mischievous antics
Bodyguard: "Mga Pasaway"muttering under his breath
Bodyguard 2:"Hoy ano ginagawa mo dyan bumalik kana sa pwesto mo"
Bodyguard Jake:"oo ito na"
{Zein Pov}
Andito ako ngayun sa Cafe shop nag pupunas ng counter,nag-iisip kong pano ko makikita ulit Ang mga anak ko miss na miss Kona Sila. Ilang weeks Kona Silang Hindi na kikita.
Lin:"HOY!"
I snapped out of my thoughts, turning to lin.
"Uh...ano?may sinasabi kaba?"
Lin:"alam mo napapansin ko lagi Kang natutulala ano ba tumatakbo sa isip mo?"
"Iniisip kolang mga anak ko. Ilang weeks ko na Silang Hindi nakikita. Hindi Kona kaya to. Hindi ako sanay na wala Sila sa tabi ko. Na pag gising ko sa Umaga wala yung mga ngite nila sa pag dilat ng mata ko. Hindi Kona kayang tumayo nalang Dito at walang ginagawa. Gusto Kona Silang Makita miss na miss Kona Sila."
Lin:"Kaya pala. Eh ano magagawa mo e ayaw ka ngang palapitin ni Alessandro sa triplets."
"Alam ko yun. Pero gusto koparin Makita yung mga Bata kahit saglit lang gusto kolang masilayan Sila ulit . Alam mo yun gusto ko Makita ko Silang lumaki. Dinala ko Sila sa sinapupunan ko ng syam na buwan. Ang sakit lang isipin na wala ako ngayun sa tabi nila. Alam mo para akong nababaliw kakaisip kong okay ba Sila, kong ano ginagawa nila ngayun kong Masaya ba Sila o kong inaalagaan Sila ng Tama don.
Lin:"eh ano magagawa mo e nakapalibot mga tauhan ni Alessandro sa mansion nya,kong Hindi pa nga kita nahanap don baka pinaglalamayan kana ngayun bakla"
I sighed, knowing lin was right. I had no idea how to get around Alessandro's security and see the triplets.
Alam ko naman yun pero ayaw ko naman na tumayo nalang Dito at walang gawin habang iniisip ko kong ayus lang ba Sila. Alam kong wala akong laban sa kanya pero lahat gagawin ko Makita kolang at makasama kolang yung mga Bata"
Nag iisip ako ngayun trying to think of a solution. But no matter how hard i thought, I couldn't seem to come up with a plan.
"Ano gagawin ko ngayun, Hindi ko na alam kong pano ko Sila makikita,bwisit na Buhay to"
{Alessandro POV}
Naka upo ngayun sa office ko, engrossed in some paperwork. But my thoughts kept wandering to Zein.,I don't know why I was thinking about zein about what happened at the bar. I couldn't shake off the memory of night together. The feeling of Zein's body against me, the taste of his lips. I tried to push the thoughts away, but they continued to haunt me. I closed my eyes, trying to concentrate on my work, but all i could see was Zein's face.
"Damnit!" I slammed my fist on the desk
"why the hell am I thinking about him again?! This is ridiculous. I shouldn't be thinking about him like this he was just nothing! Damn it"
I got up from my desk and crossed to the window, looking out at the city below. I tried to clear my mind, to push away the thoughts of Zein, but they just continued to taunt me.
Pansin ko naman na bumukas Ang pinto pero nakatalikod parin ako.
Secretary black: "Magandang Gabi don Alessandro"
"Ano kaylangan mo?"
Black walked up to me,holding a stack of papers in his hand.
Secretary Black: "Ito na pala yung mga papeles na dapat mong pirmahan, sir." Sabay lagay nya ng mga papeles sa mesa ko.
Umopo ako at agad na pinirmahan yun, pilit kong binobora sa isipin ko yung putang inang zein na yon.Gigil na humahawak sa ballplen
Pansin ko namang madaming nilagay na ballpen si black sa Misa ko
