chapter 52

574 88 1
                                    

Chapter 52
May 05, 2024
🧝Chapter 52

ရန်သာ့လန်၏ မျက်လုံးများက ချန်းရုံ၏အပြူအမူကို တိတ်တဆိတ် မှတ်ထားလိုက်သည်။ကောလေး၏ အခြေအနေကို တွေးကြည့်​နေချိန်တွင် သူ့နောက်မှ တစ်ယောက်ယောက်က ရုတ်တရက် ချောင်းဟန့်လာသည်။

"သာ့လန် ဒီနေ့ ဝိုင်သောက်ဖို့ လာတာပဲ... အရမ်းကောင်းတယ်... ဒါကမင်းလုပ်သင့်တဲ့အရာပဲ...ဦးလေးလီရဲ့ အိမ်အသစ်ကို မင်းလည်းမြင်ပြီမလား...အဲဒီအိမ်သစ်....."

ရန်သာ့လန်၏နောက်မှာ ရပ်ပြီး စကားပြောနေသူက ရွာလူကြီးပါပင်။

ရွာလူကြီးက အလုပ်ရုံကနေအကူအညီတောင်းခဲ့သေးပေမဲ့ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ လူတိုင်း သူ့ကိုထောက်ခံအားပေးရန် ဤနေရာကို ရောက်လာခဲ့သည်။ယခု ရန်သာ့လန်ကိုမြင်သောအခါ ကျည်ဆန်ကို ကိုက်ပြီး နှုတ်ဆက်လိုက်ရသည်။သူသည် တစ်ယောက်ယောက်က

" ကောင်းကောင်းဆောက်ထားတာပဲ" သို့မဟုတ် "ကောင်းကောင်းပြီးသွားတာပဲ" ကဲ့သို့သောစကားများကို ယဉ်ကျေးမှုအရပြောသည်ကို စောင့်ချင်ခဲ့သည်။ထိုမှသာ သူ စကားဆက်ပြောနိုင်ပြီး ဘာပြဿနာမှမရှိယောင်ဆောင်နိုင်မှာဖြစ်သည်။

သို့သော် လူများက သူဆက်ပြီးပြောမည်ကိုသာ စောင့်နေ​​ကြပြီး မည်သူမှ စကားထောက်မလာပေ။ ရွာလူကြီးက ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနှင့် စကားအနည်းငယ်ဖြင့်ရှင်း​ပြလိုက်ရသည်။

"ကံမကောင်းဘူးကွာ...မင်းရဲ့ဦးလေးလီ နဲ့ အဒေါ်တို့က ပြဿနာတက်သွားကြတယ်လေ... မင်းရဲ့ဦးလေးလီက သူ့ခြံကိုငှားခဲ့တာကို မင်းသိပါတယ်...

အလုပ်ရုံမှာ အလုပ်လုပ်ပြီး မိသားစုက သူ့ဒုတိယအစ်ကိုရဲ့ ခြံဝင်းထဲမှာနေတယ်...အားနာပေမဲ့ သူကမရွှေ့နိုင်မှာစိုးနေတယ်...ဦးလေးလီ မြေရသွားပြီလို့ သူ့မရီးဖြစ်သူက ကြားတော့ စိုးရိမ်စိတ်က သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်သွားတယ်...ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူရွှေ့လိုက်ရတယ်...စိတ်ပျက်....."

"ဘာတွေစိတ်ပျက်နေတာလဲ"

ရွာလူကြီး၏ နောက်မှ စူးရှသော အသံတစ်ခု ထွက်ပေါ်လာသည်။

ကောငယ်လေး၏စတိုရီ( မြောင်ဟယ် + ရန်သာ့လန်)Where stories live. Discover now