competitive fate

Rozdział 16 Decyzja

Kilka dni później Jeongin nie mógł przestać myśleć o słowach Yuqi. Coraz bardziej czuł, że być może to, co czuje do Seungmina, wykracza poza zwykłą przyjaźń. Przez lata byli dla siebie konkurencją, ale teraz, gdy spędzali ze sobą więcej czasu, czuł, że Seungmin staje się kimś więcej. Z jednej strony był przerażony tą myślą, a z drugiej, czuł ekscytację.

Pewnego wieczoru, po nagrywaniu nowej piosenki, Jeongin zebrał się na odwagę. Postanowił, że musi w końcu porozmawiać z Seungminem i wyjaśnić, co czuje.

— Seungmin, muszę ci coś powiedzieć — zaczął, gdy obaj opuścili studio nagrań. Jeongin szybko chwycił go za rękę, zaskakując Seungmina, i poprowadził go do pierwszego zaułka, z dala od innych.

Ciepły wieczór sprawił, że obaj mieli przyspieszone oddechy, nie tylko z powodu upału, ale także z nerwów, które czuł Jeongin.

— Co jest, Jeongin? — zapytał Seungmin, patrząc na niego z niepokojem. — O co chodzi?

Jeongin przez chwilę milczał, zbierając myśli. W końcu zdecydował się działać impulsywnie. Chwycił Seungmina za ramiona i delikatnie popchnął go na ścianę, zbliżając się tak, że ich twarze dzieliły tylko centymetry.

— Popatrz mi w oczy, Seungmin — powiedział, próbując zapanować nad drżeniem w głosie.

Seungmin zmrużył oczy, starając się zrozumieć, co się dzieje. Jego serce zaczęło bić szybciej, ale nie odsunął się. Jeongin wziął głęboki oddech i w końcu zapytał:

— Co byś zrobił, gdyby twój najbliższy przyjaciel wyznał ci miłość?

Seungmin uniósł brew, jakby przez chwilę nie wiedział, czy to żart, czy poważne pytanie. Ale widząc determinację w oczach Jeongina, zrozumiał, że to nie były farmazony.

— Skończ gadać o farmazonach, głupku — odpowiedział nagle Seungmin, uśmiechając się szeroko. — Pocałuj mnie.

Jeongin patrzył na niego przez chwilę, nie wierząc, co właśnie usłyszał. W końcu Seungmin zniżył się do jego poziomu, objął go za szyję i delikatnie, ale zdecydowanie pocałował.

Pocałunek był krótki, ale intensywny. Gdy się od siebie odsunęli, obaj patrzyli sobie w oczy, z trudem łapiąc oddech.