ယောက်ဖတော်အား ချစ်ကျွမ်းဝင်ခဲ့သည်

အပိုင်း ၁၄

#Unicode

"သမီးဖြူချောကို မယူချင်တဲ့အကြောင်းပြချက်က ဒါပေါ့လေ.. မင်းငါ့ကို အရှက်ခွဲလိုက်တာပဲ ရွှေကိုကိုခင်!"

"အဖေ.. ကျွန်တော်.."

"မင်းပြောတာကို ငါနားမထောင်ချင်ဘူး ! ငါ့ကိုသောက်ရှက်ခွဲတဲ့ကောင်!"

~ခွပ်!~

အဖေက ရွှေကို့မျက်နှာကိုလက်သီးဖြင့်ထိုးသည် ။ အားပါလွန်းသဖြင့် ရွှေကို့မှာ အနောက်ကိုပင်ယိုင်သွားရ၏ ။ သို့ပေမဲ့ ရွှေကိုဘာမှမတတ်နိုင်ပါပေ ၊ မိဘနှင့်သားသမီးပေမို့ ငြိမ်ခံရုံသာရှိသည် ။ အခုချိန်မှာ အဖေ ဘယ်လောက်တောင်စိတ်တိုနေမလဲဆိုတာ နားလည်သည်မို့ အဖေ့စိတ်ကြိုက် ရိုက်နှပ်ခွင့်ပေးထားလိုက်မည် ။ အဖေ့ရဲ့ဒေါသတွေ ရွှေကို့အပေါ်ပုံကျသွားသည်က ပိုကောင်းပါသည်လေ ။

"အမလေး .. ဘာဖြစ်ကြတာလဲ ! ကိုရွှေပေါ.. ရှင် ကျွန်မသားကိုဘာလုပ်တာလဲ!"

မီးဖိုချောင်ထဲက အမေပြေးထွက်လာ၍ ရွှေကို့ကို အသာပွေ့ဖက်ထားသည် ။ ပျိုပျိုပါ အပြေးလိုက်ပါလာ၍ အခြေအနေတွေကို အကဲခတ်နေ၏။

"ဘာဖြစ်ရမှာလဲ!! ဒီကောင်က !.."

အဖေက ပြောမထွက်ဘူးထင်၏ .. နံရံကိုသာ လက်သီးဖြင့်ထိုးနေသည် ။

"အဖေ မလုပ်ပါနဲ့.."

ပျိုပျိုက အဖေ့ကိုထိန်း၍ အမေကတော့ ရွှေကို့ကို မလွှတ်ဘဲပွေ့ဖက်ပေးထားသည် ။ အခုချိန်မှာ ရွှေကိုဝန်ခံသင့်ပြီထင်၏ .. အဖေရိုက်မယ်ဆိုလည်း ရွှေကိုအနာခံဖို့အသင့်ပါပင်။

"အမေ... ကျွန်တော် ထင်ပေါ်ကျော်ကြားကိုချစ်တယ် .. သူ့ကိုပဲ လက်ထပ်ယူချင်တယ်.. ကျွန်တော် မိန်းကလေးတွေကိုမကြိုက်ဘူး"

"ဘယ်လို..."

အမေလည်း အတော်လေး အံ့သြတုန်လှုပ်သွားပုံရသည် .. ရွှေကို့ကို ပွေ့ဖက်ထားသည့်လက်တွေသည်လည်း အားလျော့သွားခဲ့၏။ အခုလိုကိစ္စက မိဘတွေနားလည်ပေးဖို့အတွက်ခက်ခဲသည်ကို ရွှေကိုသိပါသည် ...သို့ပေမဲ့ ရွှေကိုအပြစ်ကျူးလွန်ထားတာမဟုတ်သည်ကြောင့် အမေ့မျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည့်ကာ အကဲခတ်လိုက်သည်။