"අනේ....."
" මම ඉක්මනින්ම එනවානෙ චූටි පැටියෝ...."
කාර් එකට ගොඩ වෙන්න හදපු කුසුම්ගෙ අතකින් අල්ල ගත්තු මම එයාව නතර කලා......
ඇස් දෙක රෝල් කරගෙන මං දුක හිතෙන විදිහට කුසුම් දිහා බලාගෙන ඉද්දි මගෙ ඔලුව අත ගාපු කුසුම් එහෙම කිව්වා ඒත්...
" මට තනියම ඉන්න බෑනේ කුසුම්...."
මට ඇඩෙන්න වගේ ආවා....
ඇඩෙන්න ඔන්න මෙන්න ඉදපු මම මහපට ඇඟිල්ලෙන් පොළව හාර හාර ඇඹරුනා...
" අනේ පැටියෝ රෑ වෙද්දි එනවා....අප්පච්චි ළඟ මම ඉන්නම ඕනෙනෙ නැත්නම් මම යන්නෙ නෑ චූටි පැටියාව තනියම දාලා...."
බලන්නකො වෙලා තියෙන දේ..
අපේ කුසුම්ගෙ අප්පච්චිට හදිස්සියෙම අසනීප වෙලානේ.....ඉතින් කුසුම් අප්පච්චිගෙ ගෙදර යන්න..... හරි වැඩේ තමයි දාඹරේ පුතාට ඇලපාත නිවාසෙ තනි වෙන්න වෙලා.....
මාව අප්පච්චිගෙ ගෙදර එක්ක යන්න බැරිලුනෙ..... නයනා කුසුම්ගෙ අප්පච්චි අපි දෙන්නාගෙ සම්බන්දෙට කැමති නැතිලු....
අනේ ඒත් කුසුම් නැතිව මම කොහොමද ඇලපාත නිවාසෙ ඉන්නෙ.....අඩුම එරික් අයියාවත් උන්නා නම් පොඩ්ඩක් හරි හිත හදාගන්න තිබුනා....ඒත් අනේ අද ගෙදර ඉන්නෙ ඇලපාත පැංචො දෙන්නා විතරනෙ..... අනේ මං කොහොමද කුසුම් නැතිව තනියම ඉන්නෙ මේ ගෙදර......මං කවදාවත් එහෙම ඉදලා නෑනේ.... ඇරත් පොඩි පැංචා විතරක් උන්නා නම් කමක් නෑයි කියලා හිත හදාගෙන ඉන්නවත් තිබුනා ඒත් අර ටියුෂන් ගුරා.... අනේ මට බෑ මේ ගෙදර ඌ එක්ක තනියම ඉන්න කුසුම් නැතිව.....ඇරත් කවුද කියන්නකො දැන් දාඹරේ පුතාට කුක්කු දියර එකක්වත් හදලා දෙන්නෙ....අද ඉරිදා දවස වෙච්ච ගෙදර වැඩට ඉන්න අය පවා නිවාඩුයි... චූටි පැටියාට හරියට තිබහයි බඩිගිනි හැදෙනවානෙ...... ආ වැරදිද හා
දාඹරේ පුතා හැදෙන වයසනෙ....සීලවතී කරුණාත් නිතරම කියන්නෙ හැදෙන වයස වුනාහම ඔහොම තමයිය කියලා....
" අනේ කුසුම්......"
" ඔය ඉතින්......"
පිට පිට දෙවනි වතාවටත් කුසුම් හැදුවෙ කාර් එකට ගොඩ වෙන්න වුනත් නෑ.....
නෑ මං කුසුම්ව දෙවනි වතාවටත් නැවැත්තුවා...
YOU ARE READING
ට්‍රයිඩැක්ස්🌼 ( YiZhan )
Romanceකට කොනේ උපන්න හිනාව තවම එහෙමමයි.....ඒ ගැඹුරු පිරිමි ඇස් වල බැල්ම මගෙ ළඟමයි... ලබ් ඩබ් ලබ් ඩබ්.... මගෙ පපුව ඇතුලෙ එකම යුද්ධයයි... ඒත් මොහොතයි..... ඉන් එහා මට වටපිටාව අමතකයි.... මගෙම පපුව මටම විරුද්ධ යුද්ධෙක වුනත්....නෑ .....මට නිච්චියක් නෑ...... වෙනද...
