Safir Prens

XVII. Dengine Kavuşan Bronz

Oğulları küçük Aegon'un üzerine titreyen Daemon ve Rhaenyra, her açıdan mükemmel bir Targaryen ailesi portresi gibiydiler. Onların kendi küçük balonlarında saadetle geçirdiği aylar boyunca Alyssa'nın hayatı pek değişmedi.

Clement Celtigar'ı kullanarak yaptığı deneyin ardından onunla işi bitmişti. Dolayısıyla onunla karşılaşma riskini sıfıra indirebilmek için Ejderha Kayası'ndaki balıkçı köyünden elini ayağını çekti. Alyssa artık tavernaya gitmiyordu ama Baela bu alışkanlığından vazgeçmemişti.

O köhne tavernayı uğrak yeri haline getirdiği yetmezmiş gibi orada tanıştığı beş para etmez tipleri ara ara kaleye de getirdiği oluyordu. İlk zamanlarda babaları bu durumu eğlenceli bulmuş; kızlarının içinden en çok kendisine benzeyenin Baela olduğunu gururla ilan etmişti. Fakat en sonunda Baela, bir genelevden bulduğu ikiz kadınları kaleye getirip Rhaena'ya "Bak, aynı bizim gibiler!" diye takdim ettiği kulağına gidince Prens Daemon'un kızının aşırılıklarına gösterdiği hoşgörü son buldu.

Baela'nın Ejderha Kayası'ndaki bir baltaya sap olmamış tüm çeri çöpü bir sokak köpeği gibi tutup kaleye getirmesini engellemek isteyen babaları, Prenses Rhaenyra'ya da danışarak kısa sürede bu soruna kesin bir çözüm buldu. Baela, Akıntıtaşı'na büyükannesi Prenses Rhaenys'in yanına gönderilecekti.

En iyi anlaştığı kız kardeşinin ayrılmasından sonra Alyssa, bir kez daha yalnızlığa itildi. Üvey kardeşleriyle ders almak ve aile yemeklerine katılmak gibi zorunlu olduğu yükümlülüklerini yerine getiriyordu. Ama kendisine kalan boş zamanlarının neredeyse tümünde kestane rengi atına atlayıp yanına bir muhafız bile almadan Ejderha Kayası'nda dolaşmaya çıkıyordu.

Alyssa için bu gezintilerinin yalnızlığını hafifletmekten başka bir amacı daha vardı: henüz binicisi olmayan ejderhaları doğal ortamlarında gözlemleyebilmek. Genç kız, kendisine söylenenleri kabullendiği için bir süre önce, bir yumurtayla bağ kurup onun çatlamasını ve sonrasında ejderhanın büyümesini bekleyecek vakti olmadığını kendisine itiraf etmişti. Geriye tek bir seçeneği kalmıştı. Aemond'un yaptığı gibi gözünü karartıp yetişkin bir ejderhaya yaklaşmayı ve onun da kendisini kabul etmesini planlıyordu.

Adada binicisi olmayan, sahipsiz denilebilecek beş ejderha vardı. Vermithor, Silverwing, Cannibal, Grey Ghost ve Sheepstealer. Son üçü, yabani ejderhalar olduğundan onlara rastlamak çok zayıf bir ihtimaldi. Özellikle onlarla karşılaşmak için arayışa çıkmak da oldukça tehlikeliydi. Alyssa'nın köyde duyduklarına göre Cannibal kendi türünü, Sheapsteler da adada bulunan az sayıdaki küçükbaş hayvanı yiyen ejderhalardı çünkü. Grey Ghost ise tamamen insanlardan kaçan, utangaç bir ejderhaydı. Pullarının rengi sayesinde sislerin arasına karışıp kolaylıkla gözden kaybolan bu ejderhayı ada halkından bile gören çok az sayıda insan vardı.

Genç kız, Vermithor ve Silverwing'in geçmişte Kral Jahaerys ve Kraliçe Alysanne'in ejderhaları olduğunu pek çok yerde okumuştu. İkisinin de yeni bir binici sahibi olmaya daha ılımlı yaklaşacaklarını tahmin ediyordu. Zaten, yabani ejderhaların aksine bu iki ejderha, kaleye yakın ejderha inlerinin etrafından pek ayrılmıyorlardı.

Bu sebepten dolayı Alyssa, yalnız dolaştığı zamanlarda ikisine de farklı farklı zamanlarda rastlamıştı. Yaklaşmaktan çekindiği için uzaktan izlemekle yetinmişti ama yine de ejderhaların etkileyiciliğinden payına düşeni fazlasıyla almıştı. Silverwing, ismiyle müsamma, gümüş renkli bir ejderhaydı. Çoğunlukla bronz rengi, devasa bir ejderha olan Vermithor ile birlikte geziyordu.

Vermithor'un büyüklüğü Alyssa'yı dehşete düşürmüştü. Bugüne kadar gördüğü tüm ejderhalar arasında onun büyüklüğüyle anca Vhagar yarışabilirdi. Eski binicisinin Kral Jaehaerys olmasına şaşmamak gerekirdi.