Daemon Targaryen ile Rhea Royce'un sevgisiz evliliklerinin sonucu olarak doğan Alyssa, annesinin ölümünün ardından babası ile yaşamaya başlar. Bu elim olaya kadar ailesinin Targaryen koluyla hiçbir iletişimi olmayan küçük kızın önünde birdenbire pek...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alyssa ve ona yardım teklif eden genç hizmetçi, Kızıl Kale'nin taş merdivenlerini ve yüksek duvarlı, kıvrımlı koridorlarını kat ettiler.
Babasının başkente gelişlerini gizli tuttuğunu biliyordu; dolayısıyla bu odanın özellikle kendisi için hazırlanmadığına emin gibiydi. Yine de, bu olaylı akşamın ardından başını sokup, huzur içinde kafasını toplayabileceği bir yer bulabildiği için müteşekkirdi.
Hizmetçi kız sonunda bir kapının önünde durdu. İçeriye girmelerinin ardından o mumları ve şömineyi yakarken Alyssa da etrafı inceledi. Oda, fazla büyük olmamakla birlikte onun tüm ihtiyaçlarını karşılamasına yetecek ölçüdeydi.
Genç kıza teşekkür edip onu yollamadan önce kalenin kütüphanesinin nerede olduğunu sordu. Buraya kadar gelmişken Kızıl Kale'nin muhteşem kütüphanesini görme, oradaki kitaplardan bazılarını okuma fırsatını tepmek büyük aptallık olurdu. Şehre indikleri ilk andan itibaren kütüphaneyi görmek aklındaydı.
Nihayet yalnız kaldığında elbisesini bile çıkarmadan kendisini yatağa attı. Sadece dakikalar önce şahit olduğu vahşet ona annesinin ölümünü hatırlatmıştı. Annesinin naaşını görmesine tabii ki izin verilmemişti ama hakkında orada burada fısır fısır konuşulanlar kulağına çalınmıştı. Attan düşüp ölen birine göre kafasında çok daha fazla bir hasar olduğu söyleyenler olmuştu.
Küçük kız annesinin o halde nasıl görüneceğini kafasında canlandırmamak için üstün bir çaba sarf ettiyse de bu akşam yaşananlar ister istemez Alyssa'yı o günlere geri götürmüştü. Kuzen Gerold'un Daemon'a yönelik suçlamasını da düşününce annesinin ölümünün gerçek sebebine dair kalbindeki şüphe büyüyordu.
Rhea Royce'un katili Prens Daemon olabilir miydi? Bu, babasının karakterine dair kısa ömrü boyunca etraftan duydukları ve son zamandaki tanışıklıkları süresindeki davranışlarını göz önüne alarak durumu değerlendirmeye çalışan Alyssa'ya göre gayet akla yatkın bir ihtimal gibi geliyordu. Ne var ki kalbi bu ölümün altından onun çıkmamasını diliyordu. Yıllardır varlığına hiçbir ilgi göstermemiş olmasına rağmen hayatta kalan tek ebeveyni olan bu adamın sevgisine mazhar olmak için can attığını kabullenmek hiç de istediği bir şey değildi. Ama durum buydu işte.
Yatakta uzunca bir süre dönüp durduktan sonra uykunun ondan kaçtığına kannat getirdi. Doğrularak ayakkabılarını giydi, belki de planladığı kütüphane gezisini yapmak için en uygun vakit şimdiydi.
***
Alyssa kütüphaneye doğru yol alırken dönüş yolunu kaybetmemek için geçtiği koridorları aklına kazımaya çalıştı. Bir yandan da kimseye yakalanmamaya çalıştığı için bu iki iş hatrı sayılır miktarda dikkat gerektiriyordu.
Kendisine tarif edilen yolu takip edince kendini iki kanatlı yüksek ve geniş bir kapının önünde buldu. Kütüphane burası olmalıydı. Yine de yanlış kapının önünde olması ihtimaline karşın kapıyı ses çıkarmamaya çalışarak, ağır ağır açtı. Açılan birkaç parmaklık aralıktan kitaplarla ve parşömen tomarlarıyla dolu rafları, sakin sakin yanan alevin kızıllığını görünce doğru yerde olduğuna emin olarak kapıyı iyice itip içeri girdi.
