"සංදේශ් ලියාන් ඉනුත්තර:
සෙනසුරාදා උදේ නිසා කොහොමත් මං උදේන් ම නැගිටිනවා.මට ප්‍රමුත් තරම් මගේ නින්දවත් වටින්නේ නැති තරම්.අනේ මන්ද මං ප්‍රමු ගැන දකින හීන හැබෑ වෙයි ද ළගකදී ඉදන් මට ලොකු බයක් දැනෙනවා.ප්‍රමු වෙනස් වෙලා කියලා.ඉස්සර වගේ එයා හිනා වෙන එකත් අඩු වෙලා.එක්කෝ මට පිස්සු. කොහොමත් මං එයා ගැන ඕනවට වඩා හොයන නිසා වෙන්න ඇති
"Pramu mn oyalage ge issarahaa ,enakawoko halo"
"Inna inna sudu mn enawo"
" පවනා ආවා ද?"
"ඌ අද එන්නෑ.අවුලක් නෑ නේ"
ප්‍රමු ඒ කියද්දී මගේ මුණට පැණි හිනාවක් ආවේ කොහොමත් ඕකා නැති එකම හොඳ නිසා.එත් එක්කම ප්‍රමු ඇදන් හිටිය ඇදුම දැක්ක ම මගේ පපුව ආයිත් ගැහැනවා. දනිස්සට උඩ පොඩි කොට කලිසමකට පපුව පෙන ස්කිනි එකක්.
"ප්‍රමු මොකක්ද ඔය ඇදන් ඉන්නේ...ආ..පවනා ආවනම් මොකද වෙන්නේ කියනවා. ඔක්කොම උන්ට තමුසෙගේ ඇග පෙන්නන්න ඕනේ ද?.."
"නෑ....සංදේශ් ඔහොම කෑ ගහන්න එපා..
"කෑගන්නැතුව නලවන්න ද ඕයි කියන්නේ...තනිය ම නේ ගෙදර ඉන්නේ නාකි මිනිහෙක් වැඩට ඉන්නේ...උබට මොනාද වෙලා තියෙන්නේ....උබ දන්නවා ප්‍රමුත් මං ගැන....ආයිත් මෙහෙම හිටියොත් මං උබව මරනවා...
"සංදේශ් අද කවුරුත් නෑ ඉන්නේ මේ මමයි ඔයයි විතරයි.මං පවන්ට එන්න එපා කිව්වා...මට බනින්න එපා.ඔයා බනිද්දී මට දුක හිතෙනවා සංදේශ්.."
ප්‍රමු කදුලු පුරවන් එහෙම කියද්දී මට දුක හිතුනා.එයා අඩන එක නවත්තන්න ඕනේ නිසා එයාව ඇදලා අරන් බදා ගත්ත මම එයාගේ මුණ මගේ පැත්තට හරවා ගත්තා.මට සමා වෙන්න.මට බයයි මං උබව නැති වෙයි කියලා මට බයයි.මං ඒ කියද්දිම මගේ තොල් එයාගේ තොල් වලින් ප්‍රමු අල්ල ගද්දී අවුරුදු ගානක් මං පාලනේ කරන් ඉදිය මාව මට ම පාලනේ කර ගන්න බැරි උනා....
කාත් කවුරුවත් නැති ගේක අපි දෙන්නා විතරක් තනි වෙද්දී ප්‍රමුගේ කාමරේට වෙනකන් සිප ගැනුමක් එක්ක යද්දී මට ආයිත් මං කරන දේ නවත්ත ගන්න ඕනේ වෙද්දී මං ප්‍රමුගෙන් ඈත් උනත් එයා කරේ එයාගේ තොල් වලින් මාව මත් කරපු එක වෙද්දී මට ඒ පහසෙන් මිදෙන්න ඕනේ උනෙත් නෑ.එහෙම ම ප්‍රමුව එයාගේ ඇද උඩට තල්ලු කරලා මං එයාගේ ඇග උඩට යද්දී එයා කම්මුල් රතු උනා..
"ප්‍රමු මගේ අතින් උබට මොනා හරි වෙයි බං.මට මාව පාලනේ කර ගන්නත් බෑ.මට මෙහෙම උබව ඉදුල් කරන්නත් බෑ"
