"සංදේශ් ලියාන් ඉනුත්තර"
" මම ඔබට ආදරේ කලෙමි...
එලෙසම ඔබට වෛර ද කරමි....
නමුදු තවමත් යටි හිතේ ඔබ හිදිමි........."
ප්‍රමු උබ කියන්නේ මම අමතක කරා වගේ පෙන්නන මම කැමති ම මතකය.ඔබට අමතක කරන්න පුලුවන් උනත් අදත් මගේ යටි හිතේ උඩින් ම උබ ඉන්නවා.අදටත් එක පාරක් උබව දකින්න මේ හිත ආස කරනවා.උබට වෛර කරන්න හිතුවත් අදටත් මට එක කරන්න අමාරුයි.එත් දැන් මගේ ලොකේ අකේන් ඉන්නවා.මම උබ නිසා අඩපු හැම වේලේම එයා මගේ ලග හිටියා.මම බැන්නත් මම මොන ජරා කතාව කිව්වත් එයා ඒවා අහගෙන හිටියා..ඉතින් ඒ වගේ එකෙක්ට තවත් රිද්දන්නේ කොහොමද ?මට ඕනේ එයා එක්ක සතුටින් ඉන්න.ඒ වගේ ම ප්‍රමුත් ආයාන් එක්ක සතුටින් ඉන්න ඕනේ ඉන්නවා ඇති කියලා..
"අඩෝ...සනා මොකෝ ඔය...
"මොකුත් නෑ බන්.ප්‍රමුව මතක් වුනා බන්....කවදාවත් නැතුව මෙහෙම එයාව මතක් වෙන්නේ ඇයි කියලා හිතා ගන්න බෑ..
"හ්ම්.ම්ම් නොකිව්වට මටත් ඌව මතක් වෙනවා බන්...අපි පොඩි කාලේ එකට ම හිටපු උන් එත් ඌ කරපු බලු වැඩේට කොහොමද බන් සමාව දෙන්නේ...ආ ....යකෝ උබට ඌව මතක් වුන එක අහන්නත් දෙයක් ද?.අද ඌගේ උපන්දිනේ නේ....
"ඔව් බන් මටත් එකම හිතුනා...
"හිතුවට අවුලක් නෑ..බන් ඕවා අරුට කියන්න එපා..උබ දන්නවා නේ ඌ උබට පණ ඇරලා..ප්‍රමුවා කියන්නේ අපේ අතීතයක් බන්..ඌ ගැන අපි හිතුවට ඌට උගේ ම ලෝකයක් තිබිලා..අනික ඊයෙත් උබ නිසා ඌ ඇඩුවා...පව් බන් අකේනයා..."
"තොට පිස්සු ද යකෝ...මම මගේ නිහස්ව රිද්දන්නෑ.ඌ මගේ ජීවිතේ...මැරෙනකන් මට ඕනේ ඌ ලග ඉන්න
පවනා කියන දේ ඇත්ත.මම ප්‍රමුව මතක් කරත් එක නිහස් දැන ගත්තම එයාට ලොකු දුකක් දැනෙයි.එත් මට තේරෙන්නෑ මොනවාද දෙයක් නිසා මට අද වෙනදාට වඩා ප්‍රමුව මතක් වෙනවා...කොහොමත් එයාගේ හැම උපන්දිනේකට ම එයා මාත් එක්ක කන්දේ පන්සලට යනවා.එත් අද මම ගෙදරට වෙලා ඒ පන්සල දිහා බලන් ඉන්නවා.
"ආ නපුරු මිනිහා..නැගිටලා නේ...
"දැන් ඇති බන් කේන්තිය නිසා රණ්ඩු උනේ..
