Melody ✔

07 වෙනි තනුව

"හෙලෝ..."

" හෙලෝ නියෝන් , මං ලිලැක්..."

" ඔව් කියපන් ලිලැක්..."

" මේ...උදේ වෙච්චි දේ..."

" ඒක එතනින් ඉවරයි බං..."

නියෝන් එක පාරටම කිව්වා.

" නියෝන්, උඹ මාත් එක්ක අවුලෙන් නේද ? "

" නෑ ලිලැක්, but උඹ නැති කරලා දැම්මේ අහිංසක කොල්ලෙක්ගේ dream එකක්...පව් ඒ කොල්ලා..."

" im really sorry බං...මං දන්නවා, මට තේරෙනවා. මං උඹට මේ කෝල් කළේ..."

" ඇති..."

" නියෝන්... නියෝන්..."

නියෝන් පෝන් එක කට් කරලා. ලිලැක් ආයෙමත් ඇමතුමක් ගත්තා. ඒත් නියෝන් හිටියේ හිතේ කේන්තියෙන් .දෙතුන් පාරක් එක දිගට පෝන් එක ring වෙන හින්දා නියෝන් කෝල් එක answer කළා.

" ඇයි? "

" මේ අහපන්කෝ නියෝන්..."

" ඔව් කියපන්. මොකක්ද ? "

" මං උදේ අවුලෙන් හිටියේ කිරුළු හින්දා . එයා මගේ ඔළුව කනවා බං මැරේජ් එකක් ගැන කියව කියව. සොරි බ්‍රෝ... ඇත්තෙන්ම ඒ කොල්ලා පට්ට වැඩ්ඩෙක්. මචං මං කැමතියි ඌට උදව් කරන්න . මං මේ ඒක කියන්න කතා කළේ..."

නියෝන්ගේ ඉහේ මලක් පිපිලා වගේ. මුහුණේ අඳුරු පාට අතුරුදන් වෙලා හිනාවක් ආවේ වැහි වලාකුළු පිරුණු අහසට ආයෙමත් ඉර පෑව්වා වගේ .

" ඒ අඩෝ සිරාවටමද කියන්නේ? "

" ඔව් බං ඔව්..."

" ලිලැක්...මචං...අඩෝ... im really happy බං...අනිවා අනිමිස මාර විදිහට සතුටු වෙයි..."

" හ්ම්...ඒ කොල්ලා හෙණ දක්ෂ කොල්ලෙක්. ඇත්තෙන්ම උදේ කියපු දේවල් ගැන මාත් ගොඩක් පසු තැවෙනවා. සොරි බ්‍රෝ..."

" it's ok බං..."

" කොල්ලට දැන්ම කියනවද? "

" නැතුව...පව් අහිංසකයා . උදේ ඉඳන් මූණ එල්ලගෙන හිටියේ. "

" කෝ දැන්? "

ලිලැක් ඇහුවේ ඇත්තෙන්ම අනිමිස ගැන ටිකක් උවමනාවෙන්මයි.

" ඔන්න සිවදාසන් එක්ක ලෑස්ති වෙලා dinner එක ready කරනවා..."

" වාව්...කොල්ලට උයන්නත් පුළුවන්ද? "