Hospital Wing Hassle (Dutch)

BB, Mattheo's pov / mijn einde..?, Mia's pov

~hey girliesss, het spijt mee heel heel heel erg dat het weer zo lang duurt, ik uhm, ben niet zo in de schrijf mood maar ga toch schrijven omdat ik Ras gwn zo leuk vind! Ik hou echt van Casper! Was ie maar echt... 🥲 oh en ik ga nu echt zo veel mogelijk proberen te schrijven MAAR proefwerk week komt der aan en ik moet een boek uitlezen (moest eig dinsdag al Woepsie) dus het kan weer lang duren ✌️
Naja veel LEEEEESSSPLEZIEEERRRR love y'all! ~

Na het avondeten gaan we allemaal naar buiten waar we met Cas hebben afgesproken zodat hij haar officieel als vriendin kan vragen.
Ik ga eig alleen omdat ik Mia al de hele dag kwijt ben en wil weten waar ze is, en meschien is ze daar wel...
Dus ik loop ernaartoe en ga op een bankje zitten wachten op ons teken, en Mia..
Na tien minuten komen Ricky en Casper aan en vraagt Casper Ricky officieel om z'n officiële vriendin we klappen allemaal, natuurlijk ben ik blij voor ze, maar waar is Mia??? Ze is niet verschenen bij de lunch, niet bij het avondeten en nu niet! Ze was ook al niet op haar kamer en en en.. ik ga terug naar binnen en besluit nog een keer te kijken of Mia in haar kamer is.

"Hey Mi?" Ik klop op de deur en krijg antwoord van Missy, "ja kom binne!" Roept ze.
Ze zit op haar bed met Leo naast haar, ze bekijken een papiertje. "Jo Matth moet je dit zien.." zegt Leo zonder op te kijken en wenkt me naar hun toe. Ik kom bij ze op bed zitten en bekijk het papiertje, wat een brief blijkt te zijn, ook.
'Hey schatje, ik moest onverwachts naar m'n ouders toe en weet niet precies Hoelaat ik terug mag komen, of dat ik überhaupt terug mag komen..
Het spijt me
Xoxo Mia S.'

Ik houd de brief stevig vast en staat er naar, niet meer terug komen, haar ouders.
Waarom heeft ze me hier niets over verteld?!
Ik vescheur het briefje en gooi het in de prullenbak.
"Komt ze echt niet meer terug denk je?" Vraagt Missy, "geen idee, licht eraan wat haar ouders van plan zijn..." beantwoord ik haar vraag.
Eerlijk gezegd, ik geloof er geen shit van.
Ja Ofcourse kan ze naar haar ouders gaan, maar het is niets voor Mia om zonder wat te zeggen weg te gaan, en voor ALTIJD bij haar ouders te blijven. Ze gaat haar ouders.

De rest van de dag kan ik niet stoppen met over haar na te denken, ik zou niet willen.
Nee, ik zou niet KUNNEN leven zonder mijn Mia! Ze zei altijd dat ze niet goed genoeg was, dat ik beter verdien, maar ze is het liefste en meest bijzonderste (op een goede manier ofc) meisje wat ik ooit heb gekend, en het knapste, grappigste en perfectste en etc.! Ik hou oh zo veel van haar! Ik kan haar niet kwijt! Ik loop naar mijn kamer waar ik nog een briefje vind;

'Hey BB,
Heb je me gemist?'

Er is maar één iemand in de hele wereld die mij zó noemt... BS...
Ik vond het al raar dat BS ineens hier op school was, ik had haar zoveel jaren niet meer gezien.. en toen verscheen ze ineens in m'n dromen, of Naja eerder nachtmerries.
Mia is waarschijnlijk helemaal niet bij haar ouders...

Mia's pov:

Ff terugvaar wat er was gebeurd bij Mia, ze was gekidnapt en de kidnapper heeft imperio uitgevoerd op haar

Alles word zwart en daarna fel en flitsend wit, ik voel mezelf controle verliezen, ik probeer er tegen te vechten, maar ben al zo uitgeput dat ik toegeef.
Ik voel de controle Heers maken over me en ik voel mezelf op m'n knieën gaan zitten, wat niet zo fijn is aangezien die helemaal open zijn.
Ik denk aan Mattheo en over wat hij nu aan het doen is.. ik word uit m'n gedachtes gerukt over Matth en weer terug naar hier. Ik ben al opgestaan voor ik mezelf kan tegen houden en merk dat ik eten gevoerd krijg. Ik wil het uitspugen maar moet het opeten door de vloek, ik slik het door en eet elke hap met tegen zin op.
Wanneer het bord op is ga ik weer zitten en loopt de gedaante weer weg.
Ik voel de controle weer terug komen en knipper een paar keer.. dan zie ik een felle witte lichtflits en is alles weer normaal.
Ik heb weer alle controle over mezelf en ga liggen, ik ben zo moe en heb zo veel pijn dat ik snel weer overeind ga zitten en al het eten wat ik net heb opgegeten weer uitspuug, ik weet niet precies of het van de spanning, de vermoeidheid of de pijn komt dat ik zo misselijk ben maar moet nog een keer spugen.
Ik zit helemaal onder het vuil, bloed en kots en voel me helemaal niet goed. "Ow alsjeblieft! Iemand!" Roep ik en heb meteen spijt, m'n keel voelt net een woestijn zo droog is ie. Ik hoest bloed en ga liggen.
Ik had niet verwacht dat zo mijn einde zou komen, zonder Mattheo, zonder Missy, zonder Sarah... zonder al m'n vrienden. Helemaal alleen. Onder het kots, bloed en vuil. In een ronde, donkere kamer. Met alleen een kist en een ijzere ketting om me hier te houden, alsof ik ergens naartoe zou kunnen gaan, een dikke deur van hardhout, met drie grote, stevige sloten en in deze conditie kom ik echt niet verder dan 2 passen vooruit of achteruit of naar links of rechts. Ik doe m'n ogen dicht en zie alle mooie herinneringen voor me, de keer dat Mattheo me voor het eerst zoende.. de keer dat Sarah en ik buiten op de schommels aan het gossipen waren over leuke jongen.. die keer dat we met ze alle buiten in het Zwarte Meer aan het zwemmen waren.. die keer dat ik met Sarah bij Missy en Ricky voor de zomer was, dat was zo leuk!
Na alle herinneringen word alles zwart en ontspan ik m'n lichaam..

~ nou girliess! Dit was meer een opvullen zodat jullie eindelijk weer wat te lezen hebben, maar ff serieus zal ik Mia dood laten gaan offff blijkt ze stiekem toch nog gwn te leven... oehhhh spennendddd! Naja vlgm wou ik niets meer zeggen dusss
Ya girl Rickyyyyy outtt 🤙❤️! ~