#ភាគទី8
ថ្ងៃថ្មីបានចូលមកដល់ពីរនាក់ដែរនៅប្រលែងជាមួយគ្នាកាលពីយប់ពេលនេះគេងអោបគ្នាយ៉ាងស្កប់ស្កល់មិនទាន់ភ្ញាក់នៅឡើយ
"ហឹម~បងភ្ញាក់ឡើងព្រឹកហើយ"ថេយ៍ដាក់អោយជុងហ្គុកដែរគេងអោបខ្លួនអោយក្រោកឡើងមើលចុះនៅជាមួយគេគេងមិនចង់ក្រោកទេ
"អូនសម្លាញ់ ជុប!"ងើបមកភ្លាមថើបភ្លាមតែម្តងតែចម្លែកថ្ងៃនាយមិនបានចេញទៅប្រញាប់ទេ
"ងើបហើយមិចបានមិនទៅវិញថ្ងៃនេះមិនប្រញាប់ទេហ៎"ថេយ៍
"អត់ទេបងមានការងារនៅសាលារបស់អូន រៀបចំខ្លួនទៅបងចាំអូនទៅសាលាជាមួយគ្នា"ជុងហ្គុកនិយាយហើយថេយ៍ក៏មិនបានសួរដេញដោលអ្វីច្រើនធ្វើតាមនាយកម្លោះដើម្បីប្រញាប់ចេញទៅក្រៅមើលឆាកល្ខោនល្អមើល
"ជុងបងអត់មានអ្វីស្លៀកពាក់ទេណា"ថេយ៍ស្រែកពីក្នុងបន្ទប់ទឹកបន្ទាប់ពីនឹកឃើញថាក្នុងបន្ទប់ខ្លួនអត់មានខោអាវសម្រាប់នាយ
"មិនអីទេបងអោយហ្វាមីងយកមកហើយអូនងូតទឹកតាមសម្រួល តែបងដូចជាចង់ងូតទឹកជាមួយអូន"នាយញញឹមឡើងហើយដៃក៏ចាប់ផ្តើមដោះសម្លៀកបំពាក់ឈានជើងចូលបន្ទប់ទឹកដែរថេយ៍កំពុងនៅខាងក្នុងទាំងមិនអោយសម្លេងសម្រាប់អោយថេយ៍បានដឹង
"អត់មានទេណាអូនប្រញាប់"ថេយ៍និយាយមិនទាន់ចប់ប្រយោគផងនាយក៏ចូលមកអោបចង្កេះបាត់ទៅហើយ
"ប្រញាប់នឹងហើយទើបបងចូលមកជាមួយនឹងអាលឆាប់ហើយ"ពាក្យសម្តីនាយបានក្បត់ពីសកម្មភាពជាខ្លាំងព្រោះថាពេលនេះកំពុងលូកលាន់ថេយ៍ខ្លាំងណាស់ដឹងតែមិនរួចខ្លួនទេ
មួយសន្ទុះក្រោយមកក៏ឮតែសម្លេងថេយ៍ស្រែកមិនឈប់មើលទៅប្រហែលជាត្រូវជុងហ្គុកលេងមួយចាស់ដៃហើយ
ចាត់ការរាងតូចរួចរាល់នាយក៏បីនាយតូចចេញមកវិញឯថេយ៍សម្លក់នាយមិនឈប់ព្រោះតែឈឺខ្លួនណាស់ជុងហ្គុកដាក់ថេយ៍នៅលើពូកហើយរៀបចំខ្លួនអោយថេយ៍មួយស្អាតទៅកូនចៅនាយយកខោអាវមកអោយល្មមរៀបចំខ្លួនចេញក្រៅទីពីរនាក់
"ឈប់សម្លក់បងទៅតិចថាបងមិនបានប្រាប់"ជុងហ្គុកបណ្តើររាងតូចកាត់មុខសិស្សជាច្រើនធ្វើអោយមានការភ្ញាក់ផ្អើលមិនតិចទេសូម្បីតែចៅនាយក៏មើលបានឃើញដែរតែនាយមិនខ្វល់ជូនថេយ៍ដល់ថ្នាក់ក៏ទៅធ្វើការនាយបាត់
YOU ARE READING
Everything was Changed (គ្រប់យ៉ាងត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ)
General Fictionកាលពីអតិតធ្លាប់ដើរខុសជំហាននៅក្នុងជីវិតធ្វើអោយជីវិតជួបតែរឿងបោកប្រាស់ ការឈឺចាប់ ការបាត់បង់គ្រប់បែបយ៉ាងបើមានឱកាសក្នុងការត្រឡប់មកសាជាថ្មីហើយបើមិនផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់ខ្លួនឯង តើវាគប្បីនឹងខ្លួនឯងទេ?ខ្ញុំនឹងត្រឡប់មកម្តងទៀតចាត់ការជីវិតខ្លួនឯងសាជាថ្មីនៅក្នុងព...