#ភាគទី16(2/2)
ជុងគុករងចាំទាល់តែជីមីនមកមើលថេយ៍ម្តងទៀតទើបនាយអាចចូលមកក្នុងបានតែក៏មិនហ៑ាននិយាយអី្វដែរ
"ឯងយ៉ាងមិចហើយ"ជីមីនសួរទាំងបារម្ភទៅកាន់ថេយ៍
"មិនអីទេយើងបានធូរហើយគិតទេឯងទៅស្អែកត្រូវទៅសាលាហើយប្រយ័ត្នខ្លួនបន្តិចទៅ"ថេយ៍
"មុនដំបូងថាឯងទៅដែរទើបយើងមិនសូវជាបារម្ភតែឥឡូវបារម្ភខ្លះដែរ"
"បងនៅជាមួយទាំងមូលហើយនៅបារម្ភអីទៀត"យ៉ុនហ្គី
ពួកគេទាំងបីនិយាយគ្នាទៅឯជុងហ្គុកក៏អង្គុយស្តាប់ទាំងមិនហ៑ានលូកមាត់និយាយអ្វីសោះបានត្រឹមស្តាប់ឯថេយ៍ក៏មិនខ្វល់ជាមួយនាយទៀតពេលនេះជីវិតនាយឡើងខ្មៅងងឹតតែម្តងហើយ
"ថេយ៍ញ៉ាំផ្លែឈើទៅបងចិតអោយហើយ"ពេលឃើញថេយ៍លែងសូវជាចាប់អារម្មណ៍នាយក៏ហុចផ្លែឈើអោយថេយ៍ញ៉ាំឯថេយ៍ភ្លេចខ្លួនក៏ទទួលយកមកញ៉ាំទៅ
កំពុងតែនិយាយគ្នាថេយ៍ក៏ក្រឡេកឃើញជីនដើរនៅខាងក្រៅមើលទៅទំនងជាប្រញាប់ណាស់ទើបថេយ៍ដាច់ចិត្តងាកមកនិយាយរកជុងហ្គុក
"លោកជួយខ្ញុំបន្តិច"
"ថេយ៍មានការអីមែនទេ"នាយក្រាសគ្រាន់តែឮថេយ៍ហៅងាកមកទាំងញញឹមពព្រាយតែម្តងបានថេយ៍និយាយរកវិញ
"ជួយនាំខ្ញុំទៅខាងក្រៅបន្តិច"
"អូនកំពុងតែឈឺមិនអាចដើរបានទេ"រាងក្រាសប្រកែកឡើងភ្លាមៗមិនអោយថេយ៍ទៅក្រៅធ្វើអោយថេយ៍មុខមិនរីកភ្លាមៗតែម្តង
"ខ្ញុំប្រញាប់លឿនឡើង"
"លោកមិនបីគេទៅមិនដឹងអីមែន"ជីមីនទើសភ្នែកពេកហើយនិយាយឡើងជុងហ្គុកក៏ចាប់បីថេយ៍ទៅក្រៅថេយ៍ប្រាប់អផយទៅតាមជីន
ទៅដល់ក៏ឃើញជីនកំពុងតែឈរនៅមុខបន្ទប់សង្រ្គោះបន្ទាប់រងចាំមើលទាំងអន្ទះសារយំផងអីផងម្នាក់ឯង
"លោកប៉ាកុំកើតអីនៅជាមួយខ្ញុំសិនណាហ៉ឹក.....កុំទុកខ្ញុំចោលអោយនៅម្នាក់ឯងអី"ជីនឈរយំមុខបន្ទប់ម្នាក់ឯងបើគេអស់ពីប៉ាទៅគេលែងមានដល់អ្នកណាហើយគេបារម្ភខ្លាំងណាស់
YOU ARE READING
Everything was Changed (គ្រប់យ៉ាងត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរ)
General Fictionកាលពីអតិតធ្លាប់ដើរខុសជំហាននៅក្នុងជីវិតធ្វើអោយជីវិតជួបតែរឿងបោកប្រាស់ ការឈឺចាប់ ការបាត់បង់គ្រប់បែបយ៉ាងបើមានឱកាសក្នុងការត្រឡប់មកសាជាថ្មីហើយបើមិនផ្លាស់ប្តូរជីវិតរបស់ខ្លួនឯង តើវាគប្បីនឹងខ្លួនឯងទេ?ខ្ញុំនឹងត្រឡប់មកម្តងទៀតចាត់ការជីវិតខ្លួនឯងសាជាថ្មីនៅក្នុងព...
