"ယောင်းရေ လာလေ မြန်မြန် လေယာဥ်ချိန်မမှီဘဲနေမယ်"
"လာပါပြီ ကုကီရဲ့"
လှေကားပေါ့မှ အထုပ်အပိုးတွေနဲ့ မနိုင်မနင်းအမြန်ပြေးဆင်းလာတဲ့ Van
"ဟင် ကုကီ...!"
Vanရဲ့ နှုတ်ကထွင်လာတဲ့ နာမ်စားကြောင့် Eunလေး အနည်းငယ်ကြောင်သွားကာ တိုးတိုးလေးရေရွတိမိသည်။
"ယောင်းရယ် ကြည့်အုံး မနိုင်မနင်းနဲ့ ပေး ကိုယ်သယ်မယ်"
"ဟီးဟီး ရော့"
Eunကတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ကြား တစ်ခုခုထူးခြားနေသည်ကိုရိပ်မိသည် ပုံမန်ဆို Vanသည် အခုလို မချိုသာ Jkကို အမြဲ ချေမိုးနေတတ်သည် အခုလိုမျိုး မပြုမူ ၊ Eunလေး စိတ်ထဲမှာတော့ မေးခွန်းတွေသာ အပြည့်....။
"Eunလေး ဘာကြောင်ရပ်နေတာလဲ သွားမယ်လေ ကွာ"
"အော် အော် အေး လာလာ ကားပေါ်တက် လေယာဥ်ချိန်မှီအောင်မောင်းရမှာ"
"အင်း"
Eunလေးလည်း လေဆိပ်ကို ကားမောင်းပို့ပေးကာ လေယာဥ်ပေါ်တက်သွားသည့် နှစ်ယောက်သား Eunလေး ပါသည်တောင်မေ့နေ့လားထင်ရတယ်။
"အော် Eunလေး လာလေကွာ မင်းမလိုက်ဘူးလား"
"ငါလိုက်မှာလေ ဒါပေမဲ့ မင်းတို့က ငါ့တောင်မေ့နေတာမလား"
"ဟာ မဟုတ်ရပါဘူးကွ"
Vanလည်း ပြုံးပြလိုက်ပြီး
"လာပါကွာ မင်းကလည်း "
"အေးအေး လာမယ် "
စိတ်ကောက်နေတဲ့ ရုပ်လေးနဲ့ Eunလေးကို Vanလေယာဥ်ပေါ်ကို ဆွဲခေါ်သွားပါလေရော။
ခရီးတစ်လျှောက် Vanနဲ့ JKတို့အတူထိုင်ကြပြီး
Eunလေးကတော့ အထီးကျန်စွာ....။
(နားလည်ပါတယ် Eunလေးရယ် အဲခံစားချက်😔)
Eunလေး အနောက်ခုံကနေ ကြည်နူးနေတဲ့ Jkနဲ့ Vanဘေးဘီကို စိတ်မဝင်စား မသိရင် အခုမှ တွဲဖူးတဲ့ ကလေးတွေလားကျလို့။
အင်း ဒီနှစ်ယောက် တစ်ခုခုတော့ တစ်ခုခုဘဲ ဘာမှန်းဘဲ မသိတာ....ဟင်းးးး
Eunလေး စိတ်ထဲတွင် တနုံ့နုံ့နှင့် တွေးတောလျက်
"ကဲ ရောက်ပြီ ကိုယ်တော်ချောတို့ရေ"
YOU ARE READING
𝐅𝐢𝐫𝐬𝐭 𝐋𝐨𝐯𝐞 (အချစ်ဦး)
Fanfiction" ဘဝမှာ အချစ်ဦးကို လူတိုင်းမေ့ပစ်ဖို့ခက်တယ် အချစ်ဦးကို အချစ်ဆုံးပေမဲ့ ပေါင်းဖက်ခွင့်မရကြဘူး အချစ်ဦးဆိုသည်မှာ သူတို့အတွက်တော့ နာကျင်စရာ အတိတ်တစ်ခုထက်မပိုဘူး ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်အလွန်ကံကောင်းသည် ကျွန်တော့ရဲ့ အချစ်ဦးဖြစ်တဲ့ ယောင်းငယ်လေးကို ထာ ဝ ရ ပို...
