ချင်လူမျိုးများသည် တိုင်းပြည်တွင်းသို့
ကျူးကျော်ဝင်ရောက်လာမှုကြောင့်
ရွာထဲမှ ယောကျ်ားသားတို့မှာ
ရရာလက်နက်ကိုင်ဆွဲကာ တိုက်ပွဲဝင်ကြရသည်။
အားနည်းသူ မိန်းမသား၊ ကလေးငယ်များနဲ့
လူအိုတို့သည်ကား တောထဲသို့ အလျှိုလျှိုဝင်ကာ
စစ်ဘေးရှောင် ပြေးလွှားကြရသည်။
တောထဲတစ်နေရာတွင် တစ်ထောက်နားနေခိုက်
ရွာပတ်လည်တို့မှ ပြေးလာကြသည့်
မျိုးရိုးမြင့် မျိုးရိုးနိမ့် ဂျိုဆွန်းပြည်သားတို့သည်
တစ်သားတည်း ဖြစ်သွားကြတော့သည်။
ဆောနူ၏မိခင်မှာ အစိုးရိမ်ကြီးစိုးရိမ်ကာ
ပူပန်လောင်မြည့်နေရပေသည်။
ဆောနူလေးသည် အလွန်ပင် အဆင်းလှပေ၏။
ဖခင်မှာ ပန်းပဲဆရာတစ်ဦးဖြစ်ကာ
မိခင်မှာ ပန်းပဲဖိုမှပိုသည့်
ပစ္စည်းအတိုအစလေးများဖြစ်သည့်
ရိုးရိုးဆံထိုးလေးများ အိုးခွက်ပန်းကန် စသည်တို့ကို
စျေးဆိုင်လေးတည်ကာ ရောင်းချရင်း
ရိုးသားစွာဖြင့် အသက်မွေးဝမ်းကြောင်းပြုကာ
နေထိုင်နေကြခြင်းဖြစ်သည်။
တစ်ဦးတည်းသော သားငယ်ကလေး ဆောနူသည်
ငယ်စဉ်ကပင် ရုပ်ရည်ရူပကာကြောင့်
ဂုဏ်သတင်းမွှေးသည်။
ချစ်စရာအလွန်ကောင်းသည့်
ကလေးအရွယ်မှနေ၍ အသွင်အပြင်လှသည့်
မြီးကောင်ပေါက်လေးအရွယ် ရောက်လာနေပြီ
ဖြစ်ပေသည်။
မိန်းမပျိုလေးများထက်
အဆင်းတင့်တယ်လာသည့်
သားငယ်လေးကြောင့်
ရင်တမမဖြစ်နေရသည့်အချိန်မှာ
ဂျိုဆွန်းပြည်ကြီးတွင်
စစ်မီးကြီးစတင်လောင်ကျွမ်းတော့သည်။
ဖခင်ဖြစ်သူမှာ နိုင်ငံအတွက်
အသက်ပေးရပြီလားတောင်
သတင်းပင် အစအနမကြားရတော့။
အသက်ကိုလုကာပြေးနေကြရင်း
ကျူးကျော်သူများလက်ထဲ
သားငယ်လေးသာ ရောက်သွားခဲ့လျှင်
ရင်အသည်းသည် အစိတ်စိတ်အမွှာမွှာ
ကွဲကြေရမည်ပင်။
ဝမ်းနည်းစွာဖြင့် မိခင်သည်
သားငယ်လေး၏မျက်နှာကို ငေးကြည့်ရင်းနဲ့မှ
ဘေးဘီဝဲယာကိုကြည့်မိသည်။
အသက်မသေရုံတမယ် ပြေးလွှားလာကြရသည့်
စစ်ဘေးရှောင်များသည် ဒုက္ခအတိ။
စိုးရိမ်ကြောင့်ကြမှု ကြောက်လန့်မှုများဖြင့်
မျက်နှာများသည် ကမ္ဘာပြိုနေကြသလို။
YOU ARE READING
Forbidden Melodies
Fanfiction"အကျွန်ုပ်၏ လည်ချောင်းသွေးခမ်းသည်အထိ သီဆိုမည့် ဂီတသီချင်းတစ်ပုဒ်အား အရှင့်သား ရွှေနားတော် လာဆင်လှည့်ပါဦး" ဂီတလုလင်လေး၏ဖြစ်အင်ကို လူအများက သနားဂရုဏာသက်စွာဖြင့် ငေးကာကြည့်နေကြသည်။ အရှင့်သား၏ နန်းတက်ပွဲမင်္ဂလာနေ့ရက်မြတ်မှာမှ ဤကဲ့သို့ ကွက်မျက်မှုဟူသည် မ...
