Your highness

152 16 3
                                    


ဖျော်ဖြေပွဲကြည့်ပရိသတ်တို့သည်
ဂီတသံစဉ် ဖျော်ဖြေမှုအချို့ကိုနားဆင်ကြပြီး
ဂီတလုလင်ထွက်အလာကို စောင့်မျှော်နေရင်းဖြင့်
စိတ်မရှည်ကြသူတို့ထဲတွင် သူဌေးမင်းက
ထိပ်ဆုံးမှဖြစ်လေသည်။

"ဘယ့်နှယ်
သည်လောက်တောင်မှ စောင့်ဆိုင်းနေရသတဲ့လား။
သခင်ဟီဆွန်းကို ဆင့်ခေါ်ချေစမ်း။
အဲ့သည့်ဂီတလုလင် ဘယ်မလဲ။"

ဖျော်ဖြေပွဲစင်မြင့်မှ အခြားဖျော်ဖြေသူတို့အား
မထီမဲ့မြင်ပြုရင်း ကျယ်လောင်စွာ
အသံပြုကာဖြင့် သေရည်ယမကာကြောင့်
ထွေရီနေသည့် ထိုသူဌေးမင်းကို မည်သူမျှ
ပြန်လည်မပြောဆိုရဲကြပေ။

"ဖျော်ဖြေသူတို့တွင်လည်း
သူတို့၏ သီဆိုဖျော်ဖြေရမည့်တာဝန်နှင့်အတူ
ဂုဏ်သိက္ခာလည်း ကိုယ်စီရှိကြသည်မို့
လူကြီးမင်းအနေနဲ့လည်း ယခုဖျော်ဖြေနေသည့်
သူတို့ကိုလေးစားသင့်သည် မဟုတ်ပါလော။"

အာဏာပြနေသည့် သူဌေးကြီးသည်
သူ့အားပညာပေးသည့်သဘော ပြောဆိုလာသည့်
အသံလာရာဘေးဝိုင်းကို ချာခနဲလှည့်ကာ
ကြည့်မိလေရာ လူရွယ်နှစ်ယောက်ထဲမှ
ကိုယ့်အားပြောလိုက်ဟန်တူသည့် လူရွယ်အား
အကဲခတ်မိလေသည်။

"ဆောင်ကြာမြိုင်ကိုလာပြီး
ဂုဏ်သိက္ခာအကြောင်းတွေလာရွတ်နေပါ့လား။
ဟားဟားဟား ဒီမယ် လူရွယ်
ဒီလိုနေရာမှာ ဘယ်အရာကိုလေးစားရမည်လဲ
သင်ပြပေးတော်မူပါဦး
ဟားဟားဟား"

သူဌေးမင်း၏ ဟားတိုက်ရယ်မောမှုကို
ထိုလူရွယ်က ဆက်၍ဂရုမပြုလေတော့ဘဲ
ရေနွေးခွက်ကိုယူကာ တည်ငြိမ်စွာ
သုံးဆောင်ရင်းဖြင့် ရှေ့စင်မြင့်ပေါ်မှ
ဖျော်ဖြေသူတို့၏ ကပြမှု အဆုံးသတ်နေသည်ကို
ငေးကြည့်၍နေလေသည်။

သူ့အား ဂရုပင်မပြုတော့သည့်
လူရွယ်အား သူဌေးမင်းမှာ
မျက်မှောင်တစ်ချက်ကြုတ်ကာ
ကြည့်လိုက်ရင်းဖြင့် မကျေမချမ်းဖြစ်ရကာ
သေရည်ခွက်ကို မော့၍သောက်လေသည်။

"လုလင်လေး ဆောနူဖျော်ဖြေရန်အချိန်ဖြစ်ပါသည်။"

Forbidden MelodiesWhere stories live. Discover now