DÖNEMEÇ

29.🎬 GÖREV NAMUSTUR!

~ Bismillahirrahmanirrahim ~

{29. Bölüm}

"Neler oluyor Nazenin?! Ne yapıyorsun sen? Bu silah da nereden çıktı hem?!"

Ali Haydar'ın vücudundan çıkan elektrik, ikisini de çarpacak kadar hiddetliydi konuşurken. Anlam veremediği şeyler oluyordu ve o elinde mühim bir belge ile Nazenin'i çözmeye çalışıyordu!

Karısının elindeki silah kimindi? Neden dosyayı istiyordu? Bunu yapması gerektiğini bildiği halde neden işleri zorlaştırıyordu Nazenin?! Üstelik titreyen eline ve tutuş tarzına bakılırsa ilk kez silah kullanıyor olmalıydı da.

Öyleyse bunu Nazenin'den birisi ya da birileri mi istemişti?

"Ali, bırak dedim! Lütfen dosyayı bırak!"

"Bırakmam!" deyip bir kaç adımla elinde dosya ile birlikte masanın önüne, Nazenin'in tuttuğu silahın dibine geldi genç adam.

"Görev namustur!" deyip tek eliyle silahı göğsüne yapıştırdı Ali Haydar. "Bunu isteyen sen olsan bile, ölürüm de vermem!" dedikten sonra silahın üzerinde duran elini karısının elinin üzerine koydu.

"Ali ne yapıyorsun?!"

"Bu silah patlamayacaksa, yerinden çıkmaz Nazenin Hanım! Çıktıysa da..." diyerek konuşan adamla elini hızla geriye çekti genç kadın. Silahı Ali de bırakmıştı.

Allah aşkına, bu adamın aklından zoru mu vardı?! Tabii ki de kurşun atmak için çekmemişti silahı Nazenin!

Korkudan ve sıkıntıdan göğsü hızla inip kalkan kadın ellerini yüzüne kapatıp yere çöktü. Böyle bir şeyi nasıl yapmıştı kocasına? Resmen boş da olsa silah çekmişti! Ya şeytan doldursaydı...

"Allah'ım sen affet!"

Ali Haydar endişeyle izledi karısının hareketlerini. Göğsündeki silahı çevirip beline takmıştı çoktan. Dosyayı bırakmadan yanına eğildi Nazenin çiçeğinin. Öyle kırılgandı ki kadını... Az önce gözlerinde gördüğü korku bunu kanıtlar nitelikteydi.

"Güzelim..." deyip karısının yüzündeki ellerini çekmesini sağladı önce. Bileklerini tutup yere indirdiğinde açıkta kalan kollarından  göğsüne çekti çiçeğini. Başını boynuna yaslayıp sıkıca sardı. Titriyordu Nazenin...

"Şşş... Sakin ol. Bir şey olmadı, iyiyiz."

Kadın kocasının göğsüne sığındığı anda başlamıştı yaşlarını akıtmaya. İstemiyordu ancak ağlıyordu işte! Daha çok bastırdı başını, daha çok gizledi benliğini sevdasına. Bir işi bile becerememişti!

Düşününce daha çok ağladı genç kadın. Şimdi ne yapacaktı? Ali vermem, diyordu. Nasıl alacaktı dosyayı?

Böyle bir şey yaşayacaklarını tahmin bile etmemişti aslında. Ali'nin bu kadar acele edeceğini hesaba katmamıştı. Kenara çekip konuşur, bugün neler olduğunu anlatırım diye hayal ederken; Ali Haydar aniden işe kalkışmıştı.

Başını birden kaldırıp çenesinin altından ona bakan adama ulaştırdı bakışlarını Nazenin.

"Ali bu dosyayı başkana götüremezsin!" deyip endişe içinde bir umut söylendi.

Ali Haydar ise hala anlamıyordu. Kaşlarını çatsa da ellerini ayırmadı karısından. Yüzlerini avuçlayıp baş parmağıyla özlediği o ay tenini okşadı Nazenin'in.