Despairful Begginings ~ tom 2.5 "The Voice of Despair"

12 - Oferta Zdecydowa(nie) do odrzucenia

W odosobnionym pomieszczeniu w Tokyo, dwoje reprezentantów Hope's Peak Academy spotkało się, spoglądając na siebie siedząc po dwóch stronach stołu bezpośrednio naprzeciwko drugiej osoby. Spoglądanie sobie prosto w oczy jest często kojarzone z pewnego rodzaju romantycznym napięciem, jednak w tym przypadku takie określenie było jak najbardziej mylne; spojrzenie obu reprezentantów szkoły miało jedynie za zadanie ustalić między nimi status przeciwnika.

Pierwsza uczestniczka rozmowy, Kasai Takashi, spoglądała na swojego przeciwnika z zimnymi, jasnoniebieskimi oczami, które wydawały się być coraz bardziej przekrwione z każdym kolejnym dniem, a wory pod jej oczami nie były już tak dobrze zakryte przez makijaż, jak każdego innego dnia. Czy jest zmęczona? Czy jest dzisiaj szczególnie w złym nastroju? Co w jej postawie może wiązać ją z organizacją, którą próbuję zbadać? Czy w tej sprawie chce ze mną porozmawiać, czy może chodzi o zwyczajne sprawy samorządu szkolnego? Może chce obrać moją pozycję? To byłoby jak najbardziej w jej stylu.

Takie, i o wiele więcej pytań pojawiały się w myślach jej przeciwnika, którego oczy były zdecydowanie ciemniejsze, brązowe z nutką purpury, która nadawałaby im pewnego rodzaju oryginalnego błysku... Gdyby kiedykolwiek wyglądał na szczęśliwego.

Przeciwnik Kasai Takashi w tym pojedynku na zastraszanie siebie nawzajem wzrokiem nazywał się Junichiro Asuka i był wiceprzewodniczącym Hope's Peak Academy. Spojrzenie chłopaka potrafiło uciszyć każdego, czasami nawet i samą Kasai Takashi, która tym razem nie miała najmniejszego zamiaru się uginać. Apatia i zirytowanie było wypisane nie tyle w jego oczach co na całej, niemal boleśnie obojętnej i poważnej twarzy. Jedyne, co mogło przyciągać kogokolwiek do Junichiro, było jego ponadprzeciętnym wyglądem i niemal nieosiągalną przez zwyczajnego człowieka inteligencją. W argumencie z nim pewna siebie zdecydowanie mogłaby być jedynie Kasai Takashi.

- Więc? - Junichiro odezwał się pierwszy, przerywając głuchą ciszę dookoła, jako że 'nie miał on czasu na dziecinadę'.

- "Więc?" - prychnęła po chwili czarnowłosa, po czym potrząsnęła głową, jakby próbowała natychmiast przywrócić swoją postawę do normalności. Nie może teraz zachowywać się opryskliwie względem niego, nie, nie teraz, kiedy ma zamiar osiągnąć następny krok jej planu.

- Jaki jest cel tego spotkania..? - spytał po chwili Junichiro, odsuwając swoje krzesło lekko od stołu, gotowy odejść w każdej chwili. Kasai natychmiast przeniosła wzrok w pełni na swojego przeciwnika; nie mogła na to pozwolić.

- Junichiro, - dziewczyna powstrzymała się przed wykrzywieniem z niesmakiem wypowiadając jego imię ze zwyczajnym akcentem zamiast jej ulepszonej wersji, - mam dla ciebie propozycję.

- Ah, tak? - Junichiro wydawał się skanować dziewczynę wzrokiem, próbując doszukać się jakiegokolwiek detalu w jej postawie, który wskazywałby na jej manipulatywne skłonności. Tym razem nie znalazł niczego.

- Propozycję, która będzie dla ciebie... Powiedzmy, że niezmiernie korzystna.

- Zamieniam się w słuch. - westchnął Junichiro, starając się nie przewrócić oczami na poważny ton dziewczyny. Nauczył się już jej nie ufać po tym, co dowiedział się o jej nowym towarzystwie. Yuma Nakashima nie jest, i zdecydowanie nigdy nie będzie, osobą, która będzie dobrze świadczyć o tych z jego otoczenia. Sam fakt, że Kasai miała zamiar dzisiaj porozmawiać z Junichiro, musi mieć związek z nim. Przecież dopiero co zdołał upewnić się, że to właśnie Yuma jest naprawdę jedyną osobą, która może być odpowiedzialna za tamten pamiętny wypadek samochodowy.

To nie była już kwestia tego, czy to może być on, to była kwestia tego, jak Junichiro może zmienić jego życie w piekło.

- Widzę, że jesteś nieźle skupiony na rozmowie. - Kasai skomentowała nagłą zmianę postawy Junichiro na zamyśloną, kiedy rozpamiętywał przeszłość jej przyjaciela, na co sam Asuka szybko wrócił do rzeczywistości.