FS2:FORCED TO BE PERFECT

CHAPTER 11:Necklace

Tuwing sumasapit ang 7:00 am ay nakasanayan kong pumunta sa dalampasigan para antayin ang bangka na palaging sinasakyan ni Kian para tumulong sa mangingisda.

I can see the boat coming near the shore, My heart is racing from excitement, I was holding a mug of hot black coffee while waiting for Kian so that we can eat breakfast together.

Ngunit hindi ko inaasahang bigla ako tabigin ni Abigail kaya natapon ang kape sa kamay ko.

Ininda ko ang pagkapaso ng kamay ko, Some parts of my Hand turned red.

She looked at me with her burning eyes, Her breathing becomes heavy, She ran her fingers over her hair.

"Hindi sinabi ko sayong huwag kang lumalapit kay Kian!" Madiin niyang saan.

Kumunot ang noo ko dahil sinabi nga niya noon na huwag kong lapitan si Kian ngunit hindi ko alam ang dahilan.

"Bakit ba kase ayaw mo akong palapitin sakanya?...Bakit?...May relasyon ba kayong dalawa?"nagtataka ngunit matapang kong tanong.

My heart pounded so hard as I hoped they are not in a relationship because Kian just confessed his feelings towards me.

"DAHIL GUSTO KO SIYA...AT DAPAT SAAKIN SIYA MAG-KAKAGUSTO!"

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya.

"Gusto ko rin siya! Kaya huwag mo akong utusan na layuan siya kung wala naman kayong relasyon!" Madiin kong saad.

Nanlilisik ang kanyang mga mata sa sinabi ko, Her hands where shaking. I clenched my fists to control my anger towards her. But I didn't expect receiving a slap from her.

Sa pagkabigla ko ay hindi ko na nagawa pang sumagot, Agad naman siyang hinila ni Ash palayo saakin.

"Abigail!" May pagbabantang saad ni Ash.

Inalis ni Abigail ang kamay ni Ash sa kanyang braso saka dali-daling umalis sa harapan namin,Kasabay naman ang pagdaong ng bangka nina Kian.

"Pasensya kana sa kapatid ko Luna, Hayaan mo pag-sasabihan ko siya" Asher said Apologetically.

I just smile and nod , Agad-agad namang tumakbo si Kian papunta saamin ni Ash. Halata sa mata niya ang pag-aalala at pagod.

"Anong nangyayari dito?" Bungad ni Kian.

"Si Abi-"

Hindi ko na pinatapos pamg magsalita si Ash dahil ayaw ko ng lumala pa ang nangyayari.

"Wala naman Kian." I said while smiling.

Mababasa mo sa mukha ni Ash ang pag-tataka dahil sa sinagot ko.

"Napagod kaba?...Mag-almusal na tayo?" Malambing kong saad, "Tara na Ash Breakfast na."

Ash squinted his eyes, Ipinagsawalang bahala ko nalang ito saka hinila si Kian patungo sa kubo kung saan madalas kami kumain ng sabay-sabay.

It was a typical breakfast again, Unti-unti nasasanay na akong kumain ng walang kutsara, Thanks to Kian Syempre dahil siya ang nag turo saakin kung paano.

I was enjoying our breakfast when I saw Kian's eyes, He's looking at my arms Intently. Na-realize ko na napaso nga pala ako ng kape kanina kaya namumula ito ngayon.

"Anong nangyari diyan?" Tanong ni Kian.

Naagaw ni Kian ang atensyon ng lahat kaya pati sina Nanay Feli ay nakatingin na sa kamay ko.

"A-Ah..H-Hindi ko alam...Baka...Dahil sa Init?"

I faked my smile just to show them that I don't really have an Idea about the redness in my hands.

Abigail scoff as she rolled her eyes, Alam Niyang siya ang dahilan kung bakit namumula ang kamay ko ngayon.

Matapos mag-almusal ay nagsi-uwian na ang lahat, Nag ready narin ako para pumunta sa Coffee shop.

While Fixing my Bag, A smooth bang of my Door echoed.

Dali-dali kong binuksan ang pintuan at niluwa nito ang Bagong ligong si Kian Eros, He smells Light, Minty and Airy, Ang linis niyang tignan to the point na gusto ko siyang yakapin maghapon.

I felt my face heated because of my Fantasies...Oh My Gosh! Camilla Luna...Why are you thinking about that!--Okay...Stop that Camilla Luna!.

"Okay ka lang?...Namumula ka Luna" Kian said habang sinisipat ang aking mukha, tila pipakiramdaman nito kung may sakit ba ako.

Napakurap-kurap ako sa hiya, " O-Oo naman Kian Okay lang ako...Mainit kase" I smiled.

My face heated more when he started pinching my Cheeks while smiling, " Ikaw talaga... May ibibigay pala ako sayo" saad niya habang may kinukuha sa bulsa niya.

"Here." Saad niya sabay pakita ng isang Gold ng Necklace na may Asymmetrical Pearl na Pendant..

"Ginawa ko ito..." Saad niya habang sinusuot saakin ang kwintas, " The necklace was mine, And Ako mismo ang nakakuha ng Pearl na ito noong tumulong ako sa mga mangingisda"

I can feel something is flying inside my stomach, I don't understand this feeling...My eyes dampened as I touch the necklace he gave.

"Ikaw mismo ang kumuha ng pearl na to?" Naluluhang tanong ko.

Umalingawngaw ang malalim niyang tawa habang pinupunasan ang lujang dumaloy sa pisnge ko, "Wag kang umiyak Luna...kumalma ka...Deserve mo naman ang effort ko"

Sa inis konay umurong ang luha ko saka siya hinampas sa matigas niyang dibdib.

"Ouch! Camilla Luna...So Violent naman." Saad niya habang hawak ang kanyang dibdib.

I let a genuine laugh comes out to my mouth. I really appreciate his effort making a necklace for me. Sobrang saya ko at hindi ako sigurado kung Deserve ko ba ito dahil pakiramdam ko ay hindi ako nagiging totoo sakanya. Maybe...Oras na para malaman niya ang mga bagay-bagay tungkol saakin.

And maybe Oras na din para malaman ko ang dahilan kung bakit galit na galit siya sa mga Doctor na katulad ko.

We both deserve to know the truth, Deserve namin dalawang mas makilala pa ang isa't-isa.

I think maiintindihan naman niya ang rason ko kung bakit ko itinago sakanya ang propesyon ko noon.