Morning came...Nasanay na akong magising ng maaga at napagdesisyunan kong lumabas at magbabad ng paa sa dagat.
Hinampas ako ng malamig na hangin,I can hear the Rustling of the Trees and the sound of the waves hitting the shore, The wind whistles in my ear as I cover myself with my arms.
Hindi maganda ang panahon ngayon,Tanaw mo rin ang Maitim na ulam sa hindi kalayuan.
"Naku Iyong batang iyon! Sinabi ko na kasing huwag na muna mangisda." Ani Nanay Feli habang nakatingin sa malawak na dagat.
Lahat sila ay nag-aabang sa dalampasigan. Tinignan ko ang relo ko at nakita ko na sa mga ganitong oras ay nakabalik na dapat sila Kian.
I can feel my heart beating faster than the usual...Agad-agad akong pumunta sa pwesto nina Nanay Feli.
"Hindi paba Bumabalik sina Kian?" Tanong ko kay ash.
Umiling lamang siya saakin habang akay-akay niya si Nanay Feli.
Nanay Feli's cried, "Baka mangyari na sa Apo ko..."
Sa panahong ito ay mas naririnig ko pa ang tibok ng puso ko kaysa sa hampas ng malalakas ng Alon. Itim na ang mga Ulap at ano mang oras ay babagsak na ang Ulan.
Our Moods Lit up when we saw a boat. Alam kong iyon ang gamit na bangka nina Kian. Habang palapit ito ng palapit ay lalong kumakalma ang tibok ng puso ko.
Ngunit nilukob ng takot ang buong sistema ko nang makita kong bumaba ng bangka si Kian, Puno ng Dugo ang kanyang Longsleeve na puti.
Napako man ako sa kinatatayuan ko ay agad akong tumakbo patungo sa Inaakay na si Kian... Halos madapa ako sa buhangin kakamadali kong makalapit sakanya
Dahan-Dahan siyang inupo ng mga kasamahan niya sa Upuang gawa sa Kahoy.
"Kian Apo...Anong nangyari sayo" naiiyak na tanong ni Nanay Feli.
"Inatake po kami ng malalaking Barracuda Nanay Feli nang sumisid kami" Sabat ng isang lalaki.
"May iba pang nasugatan...Pero mas malala ang kay Kian.Dapat na siyang madala sa Hospital."
"Walang dadalhin sa Hospital! Lilinisin lang ito tapos okay na!"Kian snapped.
"Anong Lilinisin Kian! Your wounds needs Stitching!" Galit na saad ko.
"Pwede ba Luna! Huwag kang nangengealam! Hayaan mo si Kian kung anong gusto niyang gawin" ani Abigail habang pinipigilan naman siya ni Ash Sumugod saakin.
Kunot noo ko siyang tinignan,"Ikaw ang Huwag mangi-alam Abigail! Doktor ako! Alam ko ang dapat gawin sa mga gantong sitwasyon, kaya manahimik ka!"
I heard a gasped from everyone, pero sa kagustuhan kong gamutin ang sugat ni Kian ay agad kong siyang pinadala sa bahay nila.
"Lunukin mo muna ang pride mo! Kailangan magamot ng sugat mo!"Saad ko.
With my Calm hands I started cleaning his wounds first, I already sanitize the materials I needed, And with my Clean hands I put some gloves to avoid contamination and infections, I started Stitching his wounds, Naipon ang mga butil ng pawis sa noo niya dahil tulad ng Ginawa ko kay Alora...I stitched Him without Anesthesia... He shut his eyes tightly. I heard a groans from him.
"S-Sorry...Dadahan-dahanin ko nalang para...Hindi gaano masakit"Aniko ng hindi nakatingin sakanyan.
Pigil hininga ako sa pag-gamot sa mga sugat niya...I never been this nervous when Cleaning someone's wounds...It felt like someone is pinching my chest, My heart is racing.
Matapos ko siyang gamutin ay niligpit ko na ang mga ginamit ko saka tumayo para makauwi na. Napaigtad ako nang hinawakan ni Kian ang Kamay ko. I stared at his face.
"D-Dito ka lang Luna.Pwede?" Ani Kian.
"Sure ka?...Akala ko ba--"
"Yes...Dito ka lang. Huwag mo akong iwan" Malambing na saad niya.
Nagkatitigan kami sandali, Siya rin ang unang nag-iwas ng tingin.
"I'm sorry Luna. Hindi ko dapat binunton sayo ang galit ko" hinila niya ako para makaupo sa tabi niya, habang siya naman ay nakahiga sa kama niya.
"Kalimutan mo na iyon Kian. Hindi ko alam kung anong nagawa ng pamilya ko sayo. And I hope someday, magkaroon ka ng lakas ng loob sabihin saakin." Tinitigan niya ng Maiigi ang aking mukha. Isang buntong hininga ay pinakawalan niya saka muling nag iwas ng tingin.
"Still...I'm Sorry. Dito ka lang sa tabi ko Luna, Huwag mo akong iwan"
My Laughed echoed inside his room,"Para kang bata Kian...Oo na. Dito lang ako. Hindi kita iiwan, kaya itulog mo na yan para makapag-pahinga ka"
Dahan-Dahan siyang tumayo kahit na hirap siya dahil sa mga sugat niya. Hinawakan niya ang aking mag-kabilang pisngi saka inilapit sakanya. My eyes widened when I felt his soft lips into mine. His lips was soft,hot, and has a Sweet minty taste.
"Ayan Gagaling na ako. Binigay mo na gamot ko...Good night " he chuckled.
Nagmadali itong humiga saka nag-talukbong ng kumot. Naiwan naman akong tulala sa kawalan. Kinakalma ang naghaharumentado kong puso.
"Bwiset ka Kian!" Pagalit na saad ko nang mahimasmasan ako.
"Ay...Late Reaction ka Luna?...Mahina ba Signal mo diyan?"Natatawang saad niya.
"Bahala ka nga diyan!" Aniko saka tumayo. Ngunit dali-dali naman akong nahawakan ni Kian.
"Eto naman....Joke lang Luna. Hindi kana mabiro"
Kunot noo ko lang siyang tinignan ngunit inangkin niyang muli ang aking mga labi. It was passionate this time. I can taste his sweet minty lips. Umawang ang aking labi bilang tugon. Hinawakan niya ang likod ng aking ulo para mas ilapit pa ako na tila kulang pa ang distansya naming dalawa. Kumapit ako sa kanyang matigas na dibdib bilang suporta dahil pakiramdam ko ay anu mang oras ay matutumba ako.
Nalililyo ako sa mga binibitawan niyang halik. I can feel my face heating. I gripped his shirt tightly, I let out a long soft moan.
Mabilis kaming naghiwalay nang biglang may kumatok sa pintuan niya.
"Luna...May mag-papalinis pa ng sugat. Kalmahan mo kay Kian" Saad ni Ash sa labas.
I pressed my lips into a thin line. Nahihiya ako sa pinag-gagawa ko...My Goodness Luna!...Why did you moan! Baka anong isipin ni Kian...
Hindi ko na binalingan pa ng tingin si Kian at agad akong lumabas.
"Oh--Bakit namumula ka?" Tanong ni Ash
"A-Ah...W-Wala. Kinabahan kase ako S-Sa pag-gamot kay K-Kian" Naramdaman kong nag-init ang mukha ko nang maalala ko ang nangyayari kanina.
"Aysus...Hindi ako naniniwala Luna...Pero...Gamutin mo muna yung Iba. Mamaya na kita kukulitin" nakangiting saad niya.
"Tigilan mo nga ako Asher Matias"
Ngumiti siya ng nakakaloko, " Hindi mo ako maloloko Camilla Luna"
Umiling-iling na lang ako sa pinuntahan ang ibang nasugatan. Hindi tulad ng kay Kian mild lang ang mga sugat nila, Lilinisin at bebendahan lang kaya agad din akong natapos.
Bumalik rin ako sa kwarto ni Kian kalaunan. Pinagmasdan ko siyang mahimbing na natutulog, Amg sarap niyang panoorin kahit tulog. He has a perfect face na kahit nakatira sa Isla ay parang Alaga parin niya ang kanyang mukha.
"Baby..Don't stare at me too much, Baka matunaw ako" He said in his Husky voice.
I pouted, " Nakakainis ka naman Kian! Panira ka ng Moment "
Natawa lamang siya at nahawa naman ako, I guess...Kinain ko ang sinabi ko kahapon. My feelings for Him is not Shallow as I think. I might fall for him deeper as time passes by and I'm thankful that we're on the same page.
BINABASA MO ANG
FS2:FORCED TO BE PERFECT
Romance"All of us are Humans who commits mistakes and that's normal,Because Nobody is Perfect " Camillia Luna feels like she's a puppet, All of her decisions are made by her Mother, Her only choice is to Follow what she want her to do. Paano kung ang gusto...