FS2:FORCED TO BE PERFECT

CHAPTER 27: Forgiveness

Marami ang nangyari sa buhay ko na Hindi ko ginusto, Pero Hindi ko naman ito kontrolado. Ang mali ko lang ay hinayaan kong kontrolin ito ng iba.

I should be the only captain of my Ship. Ako dapat ang nasusunod sa mga bagay na ma-ka-ka-apekto ng aking buhay.

I became a Doctor not by choice, Isinantabi ko ang mga bagay na gusto kong gawin. I enjoyed being a Doctor because I got a chance to help others...Pero...Buong buhay ko ay iniisip ko ang ibang Tao. I just realized that why can't I choose what my heart is saying.

Kian thought me to Forgive. I will become a Mother now. Ayoko din namang mamuhay nang may mabigat na dinadala. To be able to Forgive myself from letting them treated me like a trash is to Forgive them first.

" Are you sure you want to see them My Love?" Kian asked while brushing my hair.

Nasa Vanity table kami sa mga panahong iyon,He insisted brushing my hair for me to do my make-up easily.

I smiled, " Yes Love... Na-realized ko din na...Hindi ko gu-gustuhi'ng ilabas ang anak natin sa mundo'ng ito na may galit ako sa puso."

" Handa ka ba'ng makita sila Luna?...Hindi kaba ma-i-stress kapag nakausap mo sila"

I chuckled, " Love... Kasama din naman kita."

Tumayo ako saka ako humarap sakanya.

" And...Alam ko sa sarili ko na kaya ko nang patawarin sila... They're my parents after all."

He held my face with His smooth hands. His eyes were sparkling with joy and adoration. Bumaba ang kamay niya sa aking tiyan, He smiled at me while carassing my baby bump softly.

" I'm so proud of you My Love" Aniya, He leaned closer to me then he kissed me on my Forehead.

Matapos niya akong halikan sa noo ay binigyan ko siya ng masamang tingin.

" Napapatawad ko na sila Kian. Pero hindi ibig sabihin nun ay dapat mo na din silang patawarin. May karapatan kang magalit kay Daddy kahit kailan mo gusto" mariin ko saad.

Kian let out a loud laugh that echoed inside our room.

"Luna... Matagal ko nang napatawad ang Daddy mo. Its just that...I need to seek justice for my Parents" Ani Kian.

I smiled, " And I understand that My Love"

My Goodness!... Alam.na alam talaga niya kung paano ako ma-hu-hulog ng sobra sakanya. Kahit na lumalaki na ang baby bump ko ay hindi ako nakaramdam ng Kahit anong insecurities.

He sighed, " Pero Luna... are you sure about this?... Hindi mo naman pinipilit ang sarili mo para patawarin sila Hindi ba?"

Natawa nalang ako dahil sa mga tanong niya. Alam kong concern lang din siya saakin, Hindi lang dahil buntis ako, Kundi, Dahil ayaw niya akong napipilitan sa lahat

" Ano kaba Love! Syempre hindi ako napipilitan... Gusto ko silang patawarin dahil....Gusto ko nang makawala ang galit sa Puso ko. I need to clear my heart and mind. Gusto ko nang mabuhay ng walang kinikimkim na galit" mahabang litanya ko.

Tinigilan narin niya ang pag-tatanong saakin at hinayaan akong mag-ayos ng kaunti.

I was wearing a White Long dress with a Small detailed blue flowers print. I paired it with my flat sandals. My Baby Bump made me looks busog pa naman kaya wearing a flowy dress looked good on me.