FS2:FORCED TO BE PERFECT

CHAPTER 14:Liligawan Kita

Every day becomes a very special days for the both of us, Hindi muna sumama si Kian sa mga mangingisda dahil hindi pa gaanong magaling ang mga sugat niya.

We reconciled and we both become closer, I always baked pastries for him at lahat ng experiments ko ay siya ang kumakain.

"Grabe ka Luna...You're so talented talaga. Napapabilib mo ako." Nangiting saad ni Kian habang kinakain ang Binake kong Triple Chocolate Cake.

I giggled as I started cleaning, sobra-sobra ang sayang nararamdaman ko sa mga panahon na ito dahil malayang-malaya na talaga ako, Ipinagkikibit balikat ko nalang ang pag-hahanap saakin nina Mommy. Mas gugustuhin ko ng manatili sa Islang ito. This Island became my Home.

"Kian Ako lang to...Ikalma mo, Huwag mo na akong bolahin diyan" natatawang saad ko. Dahan-Dahan siyang Lumapit saakin saka inipit ang mga tikwas ng buhok sa aking tenga.

"Seriously Camilla Luna. Ang swerte ko sayo." Tinitigan niya ako ng maigi. Ang kanyang mata ay kumikislap na para bang isa akong napakagandang art.

I felt my face turned red. Napaiwas ako ng tingin ngunit agad din naman hinuli ang mukha ko. Nag-tama ang aming mga mata. I can feel a lump on my throat. My knees becomes weak because of his gaze.

"Camilla Luna, Will you allow me to court you?" He said in his Husky voice, He leaned a bit and kissed my jaw. I shivered abit because what he did tickled my whole system.

Namumungay ang kanyang mga mata. At patuloy ang paghamplos niya sa aking mukha.

"Liligawan kita Camilla Luna, Araw-araw. Forget about your profession and your family dahil ikaw naman ang gusto at mamahalinko at hindi sila. Gusto kitang alagaan at mahalin...ng sobra-sobra." Pinagdikit niya ang noo naming dalawa. Napapikit ako dahil sobrang gaan ng pakiramdam ko. Tila ba kaya akong tangangin ng hangin.

Niyakap ko siya ng sobrang higpit. He pat my head. I heard a sweet laugh form him.

"Ay...Kinikilig ka?...Grabe makayakap Luna ha. Masyado mo pinapahalata na gusto mo rin ako. Nako.Hindi ako easy to get Camilla Luna! Liligawan parin kita hanggang sagutin mo ako."

Kumalas ako sa pagkakayap ko sakanya. Kinunotan ko siya ng noo saka hinampas ang kanyang braso.

"Alam Ikaw? Kahit kailan talaga sinisira mo ang moment ko, Napipikon na ako sayo" aniko saka tumalikod sakanya.

"Inamin...Kinikilig siya" natatawang dagdag miya pa.

Natawa na lamang ako saka siya iniwan sa bahay nila. Umupo ako sa ilalim ng puno ng Niyog saka pinagmasdan ang ganda ng Isla. Sa dami ng nangyayari ay hindi ko man magawang maligo sa kulay asul at malinaw na dagat.

Good thing I wore a Bikini inside my white dress, Inalis ko ang aking dress at lumantad ang kulay pula kong Bikini.

A cold water touched my skin. I shivered when a cold breeze of air huged me. Palubog na ang araw kaya malamig na ang simoy ng hangin.

While admiring the beauty of the Island, a very familiar scent touched my nose. Niyakap niya ako mula sa akinh likod at pinatong niya ang kanyang baba sa aking balikat.

"Gusto mo pala maligo sa dagat. Hindi mo man lang ako inaya, Nahurt ako dun Luna." Saad ni Kian.

"Wala naman sa plano ko maligo rito" humarap ako sakanya saka ko pinalupot ang aking dalawang kamay sa batok niya.

"Stop staring at me with those eyes Camilla Luna " He said in his deep low voice.

I smirked," Why? "

"You looked Hot. Baka pag-sisihan mo kapag ipinagpatuloy mo iyan Luna." Saad niya. Humawak siya sa aking magkabilang bewang saka inilapit pa sakanya. Kaunti nalang ang distansya namin sa isa't-isa, I can feel his hot breath in my face.

Palipat-lipat ang titig ko sa mata niya pababa sa labi niya, Binasa niya ito. I gulped like I'm thirsty for his lips.

A splash of water brought us back to our senses. Sabay naming nilingon ang papalapit na si Ash at Abigail.

"Grabe naman...Guys. Tumamis na yung Dagat." Saad ni Ash habang inaalis ang tubig sa kanyang muka, "Confirmed. Hindi na siya maalat, kasing tamis na ng pastries ni Luna" dagdag niya pa saka kami tinignan ng nakakaloko.

Sa kabilang banda nama'y para na akong napapaso sa sobrang sama ng tingin ni Abigail saamin. Ipinagkibit balikat ko nalamang dahil sa bibig na mismo ni Kian Lumabas na gusto niya akong ligawan at wala na akong magagawa roon dahil parehas kami ng nararamdaman.

"Wala ka bang... balak magpakita sa Pamilya mo?" Kian asked hesitantly.

Umiling ako, " Ayoko pa Kian, Hindi pa ako handa"

I heard a long sigh from him. Inalis ko ang mga mata ko sa mga Bituin sa madilim na kalangitan.

"Ano ba ang dahilan mo. Bakit ka umalis sainyo?"

I shallow hard," They want me to marry my Bestfriend . For convenient. Pero ayaw ko kaya ako napadpad dito"

He gave me a bitter smile, "W-Why didn't you marry that...Guy?" He said with hesitations.

"I want to marry someone because I loved him, Not just for business. Kahit naman sobrang tagal na naming magkaibigan ay hindi konsiya kayang pakasalan dahil kapatid na ang turing ko sakanya."Mahabang litanya ko.

He locked his gaze back to the dark sky, "Good thing You didn't marry him" He said the sigh with relief.

Pinagmasdan ko lang siya ng maiigi. Pinanood ko ang mga galaw niya. Who thought I will have feelings for him kahit na saglit pa lamang kaming magkasama.

Tumama ang malamig na pang-gabing hangin sa aking balat at dahil basa pa ako mula sa pag-ligo sa dagat ay nakaramdam ako ng ginaw.

"Tara na, Baka magkasakit pa tayong dalawa nito Luna. Malamig na ang hangin mahirap na lagnatin tayo ng sabay." Malumanay niyang sabi. Inalalayan niya ako patayo.Hinatid niya ako sa bahay saka siya umuwi sakanila.

I felt the warmth inside my heart. Hindi ko akalain na makakatagpo ako ng pag-mamahal sa isang ito, The people here treated me as a part of their family.

Natulog akong masaya dahil hindi ko naranasan ang mga bagay na ito noon. I grew up being a puppet, I grew up being fake, Hindi ko mailabas amg tunay na ugali ko. But today, I realized that being a gullible person is normal..