FS2:FORCED TO BE PERFECT

CHAPTER 28:Surprise

"Camilla Luna." Marahang tawag ni Mommy saakin.

"I know, The word sorry is not enough to correct what I did to you and your Brother....pero gusto kong malaman mo na sobrang pag-sisisi ang nararamdaman ko."

I fixed my gaze to Her as She fixed hers on the floor.

" Walang oras na hindi ko binabalikan kung paano ko kayo trinato. I Forced you to be Perfect All the time for our Image. Gusto kong ipakita sa lahat ng Tao na perpekto ang pamilya natin, Para narin... matakpan ang kasamaang ginagawa ng Daddy mo."

She is fidgeting her fingers.

" That's all in our past Mommy, But I want you to remember that To be able to learn is you need to embrace the Mistakes you made. Wala namang perpektong tao Mommy, All of us are Humans who made mistakes. "

I smiled as I held her hand to stop her from fidgeting.

"And That's Normal Mommy. Take it as a Lesson so that we can become a better person. "

Her eyes dampened, "I ruined your life Camilla Luna. "

Umiling-iling ako.

"No Mommy, You did not ruined my Life...You made me stronger instead, Lets just look on our brighter side Mommy."

Her tears started to fall.

" Wala man akong sarili'ng desisyon noon, Ang Importante saakin ngayon ay hinahayaan mo na ako sa buhay ko ngayon. At kahit hindi maganda ang kina-labasan ng pilit niyong pag-papakasal saakin kay Jameson?...Ang Importante doon ay Nag-kaayos kami ni Kuya Felix kahit sa saglit na panahon."

Nangingilid na ang luha ko sa mga panahong iyon pero pinilit ko paring huwag itong pabagsakin ng tuluyan.

"I-I'm S-Sorry Camilla Luna...Sana narito pa ang kapatid mo kung hindi ka naman pinilit." Ani Mommy, Namumula na rin ang kanyang ilong kakaiyak.

Hindi nga naman maganda ang mga nang-yayari noong nakaraan. Sunod-sunod din ang mga problema'ng Lumabas, Pero sabi nga nila... Na Matapos ang Unos na dumaan ay may dadating pari'ng magaganda.

Tinatanaw ko lang si Kian habang kausap ang mga driver ni Mommy. Masayang-masaya ito habang nakikipag-kwentuhan sakanila.

Ngumiti ako dahil alam ko sa sarili ko na siya ang Magandang nangyari sa Buhay ko.

"Kung hindi nangyari ang mga bagay na iyon Mommy...Sigurado ako na hindi ako magiging masaya ng ganto...What happened in the past brought me in this situation that I will treasure."

Binalingan ko siya ng tingin. I gave her my sweetest and genuine smile.

"Magiging Mommy narin po ako. It didn't even slip in my mind that I will become a Mother like you."

She chuckled, " You'll become a Mother but I know...Not a Mother Like me, You will become a great mother at alam ko Luna...Mapapalaki mo ng maayos ang magiging Anak niyo."

Hearing those words from her made me feel like I'm floating. Para akong isang ibon na nakawala sa Hawla. Lahat ng galit ko ay tuluyan ng nag-laho.

"Thank you Mommy." I said as I hugged her really tight.

Ang gaan sa pakiramdam dahil wala na akong galit na kinikimkim sa puso ko. They are my parents after all. Ang importante saakin ngayon ay 'yong...nag-sisisi na sila sa mga nagawa nila. We can't bring up the past, The only thing we can do now is move on and take your past as a Lesson.

Nag-paalam na din kami kay Mommy dahil may schedule pa kami for my check-up. Tatanongin ko na rin kung pwede ba ako bumyahe.

Hawak kamay kaming pumasok sa clinic ni Kian.