Afra'dan
Mert setini bitirince yanıma gelmişti ama çok bitkin görünüyordu, ağlamıştı üstelik. Kimseyle konuşmadan karavana geçti tabii bende peşinden.
" Sevgilim, iyi misin?"
" Yorgunum biraz. "
Yanına oturdum yüzüne baktım, ağlamaktan gözleri kıpkırmızıydı sorun şuydu ağlayacak bir sahnesi yoktu bildiğim kadarıyla
Elimi yüzüne koyup okşadım
" Ağlamışsın..."
"Ben bu dizide hep ağlıyorum Afra. "
" Hayır bu seferki dizi için değil biliyorum. Anlat, içine atmayı bırak artık. Hasta olacaksın, korkuyorum. "
" Bebeğim benim yok bir şey,korkma ."
" Yalan söylüyorsun! Ya ben senin nişanlınım ,karın olacağım ama hâlâ duygularını paylaşmıyorsun benimle! "
" Afra tamam sakin ol. "
" Olmuyorum sakin falan! " Karavanda olduğunu hatırlayınca sesini alçalttı Afra
" Ve sen bana gerçek duygularını anlatana kadar seninle konuşmuyorum. Ya çocuğumuzu kaybettik biz ,küçüktü daha ! Varlığını öğrendiğimiz an kaybettik . "
İkimizin de gözleri dolmuştu konuşmaya devam ettim bugün duygularını paylaşacaktı benimle, o duvarı yıkacaktım
" Ben acımı yaşadım beş gün boyunca yüzüne bakmadım senin sen ne yaptın? Bağırmadın bile, benim de acım var demedin ! Etrafımda pervane oldun evet bu benim için çok kıymetli ,çok seviyorsun beni biliyorum. Bende seni çok seviyorum hemde çok ama böyle olmaz ,acılarımızı mutluluğumuzu paylaşmalıyız. Çocuğunu kaybettin ,canımızı kaybettik, bağırsana, haykırsana,susma ! "
" Afra...yapma ."
" Neyi Mert neyi ? Üzgün değil misin? Canın yanmıyor mu? Biliyorum içinde fırtınalar kopuyor, tanıyorum seni ! Kaç yıllık sevgilimsin sen benim . "
" Tamam ya ! Evet canım yanıyor, hemde çok yanıyor! Hayatımda hiç bu kadar çaresiz hissetmedim! En büyük hayalim en büyük kabusum oldu ! Bebeğimizi kaybettik senide kaybedebilirdim ! Afra buna dayanamam anlıyor musun?! Yorgunum, sanki herkes sözleşmiş gibi yaramıza basıyor! Tam diyorum ki yaram kapanıyor biri tekrar o yarayı deşiyor ! YORULDUM BEN !"
Koltuğa oturdu yorgunca elini yüzüne kapatırken ağlamaya başladı, hemen önünde diz çöküp yüzündeki elini çektim . Sonunda duygu patlamasını yaşamıştı
" Sevgilim, ömrüm...Her şeyim . Biliyorum içindeki acıyı, benimde canım yanıyor ama seninle hafifliyor. Senden de benim yanımda dinlenmeni istiyorum. Bugünlerde geçecek, bizim tabii ki bebeğimiz olacak, pamuklara
sarıp sarmalayıp büyüteceğiz onu,çok seveceğiz. Çok isterdim bebeğimiz bizimle olsun ama onun ömrü bu kadarmış aşkım, sen demiştin bunu bana hastane odasında, benden uzaklaşma dedin bana hatırlıyor musun?"
Bir bebek gibi başını salladı gülümseyerek yanağını öptüm, alnını öptüm
" Bende senden duygularını paylaşmanı istiyorum, içine atarak olmaz birtanem. "
Gözlerinden sicim sicim yaşlar akıyordu .
" Tamam,özür dilerim. Seni üzmek istememiştim o yüzden. "
" Ben seninle üzülmeye de varım ,yanımda sen olduğun sürece ben her şeye varım. "
Boynuna sarılıp sımsıkı sardım onu,sarılıp sarmalanmaya ihtiyacı vardı bebeğimin
