Sesimi Duy

GİZEMLİ KİMSİN

Vakıf faaliyetlerinin yoğunlaştığı bir akşam, Meryem ve Elif ofiste bir yandan gelen destek mesajlarını gözden geçirirken bir yandan da kampanyanın hızla büyüyüşünü konuşuyorlardı. Ulusal medyada yankı bulan eğitim hakkı mücadelesi, toplumda geniş bir farkındalık yaratmış ve birçok insanın destek vermesine yol açmıştı. Ancak Meryem’in aklında hâlâ, kendilerini sessizce destekleyen bu gizemli kişi vardı. Kim olduğu konusunda duyduğu merak her geçen gün artıyordu.

Bir süre sonra Mehmet de ofise geldi. Onun vakfa olan desteği ve sessiz tavrı, Meryem’in dikkatini çekmişti. Mehmet’in, kendisine ve Elif’e olan bu anonim destekçinin ta kendisi olabileceğine dair hisleri giderek güçleniyordu. Meryem, konuyu açmak için fırsat kollarken, nihayet cesaretini topladı.

"Mehmet," diye başladı Meryem, onunla göz teması kurarak. "Bu aralar bazı konular kafamı kurcalıyor. Bizimle iletişimde olan ve anonim kalmayı tercih eden destekçimiz hakkında ne düşünüyorsun?"

Mehmet kısa bir an duraksadı, ardından sakin bir ifadeyle cevap verdi. "Bazen, bir insanın amacı sadece destek vermek olabilir. Kimliğini açıklamamak ise onu özgürleştirir. Belki de bu kişi, size böyle daha fazla yardımcı olabileceğini düşünüyor."

Meryem gözlerini Mehmet’ten ayırmadan devam etti. "Ama biz burada bir mücadele veriyoruz, Mehmet. Bu kişi, bu kadar yakın destek sağlarken kim olduğunu bilmemek zorlayıcı bir hale geldi. Gerçek bir dost ya da destekçi neden kimliğini gizlesin ki?"

Mehmet derin bir nefes aldı, düşünceli bir ifade takındı. "Bazen insanlar, sevdiklerini korumak için arka planda kalmayı tercih ederler. Belki de bu kişinin amacı, destek verirken kendini göstermemek. Seninle ya da Elif’le ilgili kaygıları olabilir," dedi.

Bu cevap Meryem’in içinde daha fazla soru doğurmuştu. Mehmet’in bakışlarındaki tereddüt, ona bu kişinin Mehmet olabileceğini düşündürüyordu. Meryem daha cesur bir adım atmaya karar verdi. "Bu kişinin sen olup olmadığını hiç düşünmedim değil," dedi, gülümseyerek. "Belki de arka planda kalmayı seçen o kişi sensin."

Mehmet, gülümseyerek Meryem’e bakarak cevap verdi. "Bunu düşünmen bile beni onurlandırıyor," dedi nazikçe. "Ama belki de o kişinin kim olduğunu merak etmeyip, sadece desteğin değerini bilmek daha doğru bir yaklaşım olur."

Meryem bu cevaptan tatmin olmamıştı ama Mehmet’in de sınırlarını zorlamak istemiyordu. "Peki, eğer bir gün bu gizemli destekçinin kim olduğunu öğrenirsem, ilk sana söyleyeceğim," dedi, hafif bir alayla. İkisi de bu sohbetten keyif alıyor, gizemin onları daha da yakınlaştırdığını hissediyorlardı.

O sırada Elif, elinde birkaç mesajla yanlarına geldi. "Bu anonim destekçimizden bir mesaj daha geldi," dedi Elif. "Yine yeni bir öneri ve motivasyon dolu bir not bırakmış. Bu kişi her kimse, gerçekten çok içten bir destekçi."

Mehmet, bu mesajları duyunca gözlerini kısa bir an yere indirdi. Meryem, onun bu hareketini fark etti ve derin bir düşünceye daldı. Bu işaret, ona Mehmet’in bu gizemli kişi olabileceğini düşündürüyordu. Ancak doğrudan sormak yerine, içindeki şüpheyi kendine saklamayı tercih etti.

Bir süre sonra Mehmet ve Meryem yalnız kaldıklarında Meryem tekrar konuyu açtı. "Bu destekçimizin her mesajı, sanki bizi daha da yakından tanıyor gibi. Sence bu kadar içten bir yardım neden gizlilik içinde sürdürülmek istensin?"

Mehmet, hafif bir tebessümle cevap verdi. "Bazen insanlar, yaptıkları iyiliklerin bilinmesini istemez. Sadece verdikleri destekle kendilerini ifade etmek isterler. Belki de bu kişi, kendini göstermek yerine katkısıyla mutlu oluyor."

Meryem hafifçe başını salladı, Mehmet’in her sözünde kendisini daha da meraklandıran bir şeyler vardı. Onun bu tavrını anlamaya çalışırken, "Belki bir gün o kişi cesaretini toplayıp kim olduğunu açıklamaya karar verir," dedi.

Mehmet bu söze karşılık kısa bir an duraksadı, ardından derin bir iç çekti. "Belki de," dedi usulca. "Ama bazı şeylerin gizli kalması, bazen daha iyidir."

Meryem, Mehmet’in bu sözüyle tatmin olmasa da onu zorlamaktan vazgeçti. Ancak içten içe Mehmet’in bu gizemli destekçi olduğuna artık daha çok inanıyordu. Bu bilinmezlik, onun için hem umut verici hem de düşündürücüydü.

Meryem ve Elif, vakıf içindeki ve dışındaki destekçileri daha dikkatli gözlemlemeye devam ettiler. Gizemli destekçiyi bulma isteği onları bir yandan güçlendirirken, dostluklarının da bu süreçte daha da derinleşmesini sağladı. Bu gizemli kişinin kimliğini öğrenme çabaları, ikilinin vakfa olan inançlarını ve dayanışmalarını pekiştiren bir yolculuğa dönüştü.

"Gizemli Destek" onların mücadele azmini artırırken, dostluklarının da sınandığı bir döneme işaret ediyordu.

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum