THE HIDDEN ACADEMY (School of Enchanters)

CHAPTER TWENTY SEVEN

Kindly, vote and leave some good comments. Thanks!

________

MISSING HER/PAGPLAPLANO

QUEEN CLAUDETTE'S POV

I MISS my daughter.

Her laugh.

Her smiled.

Her voice.

All about her, I miss those so much. Ang hirap maging magulang at the same time mahirap mamuno sa buong mundo namin.

Being queen is so hard, imbis na pamilya ang nauuna ngunit ang mamamayan.

I feel his presence he hugged me from behind."I miss her too..."he whispered. Hearing his voice it's make me calm.

Hinaplos ko ang kamay niyang nakayapos sakin."Why it's so hard to be a highnesses, my king? All we want is to be peace and quiet here in our world. Hindi man lang natin makasama ng matagal ang nag iisa nating anak...."I secretly cried.

His hugged become tighter."Don't cry, my queen. Lahat ng ito ay matatapos din, pangako. I'll do everything for you and for our little hell"hinalikan nito ang aking sentido. He's so sweet and gentle when it becomes to his family especially to me.

Alam ko, alam kong naging magulo noong kami ay umibig sa isa't isa. Heaven and Hell world doesn't belong to each other. Pinagbabawal ito, magkaaway ang aming mga panig simula noon ngunit ng mahulog kami sa isa't isa madaming nagbago.

Madaming naging mabuti sa kaniyang pinamumunuan ngunit marami ding nagrebelde at pilit kaming pinaghihiwalay.

Simula noon nagkaroon ng isa pang mundo, ang mundo kung saan namumuhayan ang mga masasamang nilalang.

Masiyado silang sakim, at galit na hindi ko alam kung saan nagmumula.

"Natatakot ako, natatakot akong maulit muli ang pangyayaring iyon"bulong ko. Matapang ako ngunit pagdating sa aking mahal sa buhay tinatamaan ako ng takot hindi para sa sarili ko kundi para sa kanila.

Handa akong ibuwis ang aking buhay para sa kanila.

"She's safe, babalik din siya. Kailangan nating mag-antay at panitilihing sumabay sa plano"

Tama siya, kailangan naming maging maingat dahil kumikilos na naman sila. Kailan nga ba matatapos ang gulong ito? Kailan?

"Hi mom, dad! I'm here"

Her voice is so annoying.

Kahit labag sa kalooban nginitian namin siya.

"Oh nak, kamusta? Napadalaw ka?"aking tanong nakita ko itong ngumiti at kumislap ang mga mata.

Kung ito ay titignan, parang anghel ngunit ang kalooban ay kasakiman at kasamaan.

"Mom, gusto ko lang sana ipaalam sa inyo na gusto kong pakasalan si Prince Gray hihi"

I mentally rolled my eyes, pati ang lalaking gusto ng aking anak pakikialaman nito.

"Pwede naman iha, ngunit kung papayag ang binata"sagot naman ng aking asawa. Pinisil ko ang aming magkahawak na kamay.

He knows.

"Oo nga anak, kailangan muna naming makausap ang binata kasama ang kaniyang mga magulang"pagsasabi ko dito, sumimangot ito.

Tsk, kung ang aming anak ay cute tignan ngunit ito ay parang witch na pinagsakluban ng langit at lupa.

Oh my bad.