5.bölüm +18

254 5 0
                                    

Gece genelde daha sakindi seline haber verip kahve molasına çıkmıştım gözlerimi kapatıp şarkı mırıldandım aklıma kokusu geldi bı an vaktin nasil geçtiğini anlamamışım telefonum çaldığında selinin aramasi ile ambulansın acı sesi kesilmemisti anlamıştım acile vaka geldiğini

Biten bardağımı çöpe atıp acile doğru koşmaya başladım ambulansin kapısı açıldığında karşımda kaç gündür bakışı , kokusu zihnimden silinmeyen adam

Üstüne yapışan beyaz gömleği kanlar içinde kolundan bıçaklanmış bilinci ise yarı açık şekilde Göz göze geldik .

" Beni duyabiliyor musun Adın nedir "

Sinem :" Ateş Kozcuoğlu o defne "

Kısık sesle bişey söylüyordu anlamak için eğildiğimde

Ateş: " sonunda karşılaştık zeytin göz "

Dedi içime bir ürperti geldi gerekli tedavilerden sonra doktor yaraya dikiş atmam için bana soylemisti ama sinem direk ben yaparım demişti bende son işlemleri sinemi bırakıp çıkacakken

Ateş " sinem sen ademe haber verebilirmisin kimseye belli etmeden yanına bir kaç kıyafetimi alıp gelsin durumumdan bahsetme telaş yapar "

Sinem " tabi Ateş bey arıyorum "

Sinem çıkarken ben geri tedavi için hazırlıklara başladım

Ateş korumalara kapıdan içeri kimseyi almamaları konusunda uyarıyordu

Herkes çıktıktan sonra dikiş atmaya başladım ikimizde sık sık nefes alıyorduk yakın mesafeden kaynaklı oluşan bir garip heyecan huzursuzluk vardi .

son üç dikiş omzuyla boynu arasındaydı kalıyordu nefesim boynuna her çarptığında derin nefes alıp duruyordu .

Dikiş atma işi bittiği için geri çekilirken sağ koluyla belimden kendine çekti burun buruna geldiğimiz anda

" ya durdur ya karşılık ver "
demesiyle bı anda dudağıma yapışması bir oldu

Bir yanım geri çekilmem konusunda oldukça ağır basıyordu ama nedense bunu yapmaya gücüm yoktu

Kaç dadikadir öpüyordu bilmiyordum ama dudaklarım acımıştı artık ısırıyor öpüyor dilini kullanıyordu açıkçası böyle delice öpüşme yaşıyacak kadar deneyimim yoktu ama geri cekilseydim dolgun dudaklarini tadamadigima üzülürdüm artık tek öpmek yetmediğini ellerinin sırtımda sıkması ile anladım ama burda bu şekilde kendimi kaybetmemem lazım ayrılmak için geri çekilirken iki eliyle yanaklarımı tutup daha da hırslanıp ısırdı dudağımı kanamamasi için dua ediyordum.

dışardan Adem'in

" abim nasıl ne işi var törende olması gerekiyordu onun"

bağırışları duyduğum anda kendimi çektim ateşin anlık boşluğu ile küfür savurdu kardeşinin gelişine

" Adem kardesin miydi "

" Evet zeytin göz "

" Yaranızi zorlamamanız gerekiyor dikkat etmeniz lazım adem ilgilenir artık bu arada bir anlık çekmenizle öpmenize karşı koyamadim ama tekrarı olmayacak şansınızı zorlamazsaniz Ateş bey sevinirim geçmiş olsun "

Diyip çıkışa doğru yürürken

" Tadınıda aldım zeytin göz ne ile durduracaksin beni "

Dediğini duymamazlıktan gelerek açtım kapıyı ademde tam içeri girecekmis geçmiş olsun dedim sinemin yanına doğru gittim .

Kalbim Buldu Seni +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin