UNCUNNING

Chapter 17

Nakatayo at hindi makagalaw si Yve sa kanyang kinatatayuan, hindi niya alam ang kanyang sasabihin at gagawin

Eve looked around, trying to figure out what's going on. As she looked at Ms. Vergara, who was shocked like her mother, she couldn't stop herself from asking.

"Mommy is everything okay, are you okay," Eve asked as she noticed her mom's uneasy expression.

Tumingin lamang si Yve sa kanyang anak. "Yes baby, mommy's fine," sagot nito at itinuon ulit ang tingin kay Chole.

"Yve, please answer me. Is she my daughter?" Chole asked, walking closer to them.

Sa muling pagtatanong ni Chole, nakabalik sa katinuan si Yve at dali-daling hinawakan ang kamay ng anak.

"We need to go baby, hinihintay na tayo ng Dada Made mo," Yve said as they were about to go, but Chole grabbed her wrists.

"You're not going anywhere this time, Yve," Chole exclaimed as she tightened her grip to Yve wrists.

"Chole, you're hurting me,"Yve said as she was trying to pull her arm.

"No, Yve answered my question," Chole exclaimed as she gently pulled Yve towards her. Making them inches apart.

"Wala akung sasabihin Chole, kaya bitawan mo ako," Ani ni Yve.

Samantala mas lalong hinigpitan ni Chole ang pagkakahawak niya kay Yve, dahilan para mamula ito.

"Chole, bitawan mo sabi ako nasasaktan nako,"sigaw ulit ni Yve, mabuti na lamang ay unti nalamang ang natitirang tao sa campus.

"Gaano ba kahirap sagutin ng tanong ko Yve, napaka simple" Tanong ulit ni Chole.

"Just stopped, akala ko ba hindi muna kami guguluhin pa," sagot nito.

"Ibang usapan to Yve, anak ko na tinago mo ng ilang taon ang pinaguusapan natin, kaya may karapatan akung magtanong at guluhin ka tungkol dito," Ani ni Chole na bakas sa kanyang mga boses ang timpi ng galit.

"Chole, please bitawan muna ako, please lang," pag mamakaawa ni Yve sakanya habang unti-unting tumutulo ang mga luha niya

"Hindi kita bibitawan hanggat hindi mo ako sinasagot ang tanong ko," Ani ni Chole sakanya.

Huminga ng malalim si Yve at sinagot nito ang tanong ni Chole. "Oo, si Eve anak mo siya," mahinang sagot niya.

"Excuse me, Ms. Vergara, but you need to let my mommy go. You're hurting her," Ani ni Eve kay Chole.

Tumingin naman si Chole sa bata subalit ibinalik ang tingin nito ulit kay Yve, hindi niya mapigilan ang mapaluha at unti-unting binitawan ang kamay nito

"Ngayong nasagot ko na ang tanong mo, mangako kang hindi muna kami guguluhin," Ani ni Yve sa kanya

"No, Yve hindi ko yan magagawa, matagal ko kayong hinintay,"

"Chole, para rin ito sa ika-bubuti mo, kaya please makinig ka nalang,"

"Ikabubuti? Ano ba ang pinagsasabi mo Yve," Tanong muli ni Chole.

"Makinig ka nalang please mapapaha-" naputol bigla ang sasabihin ni Yve ng yakapin siya ni Chole.

"Chole anong ginagawa mo?"

"Yve, matagal ko kayong hinintay at ngayong nasa harapan ko na kayo, nangangako akung hindi na kayo mawawala aayusin ko ang pamilya natin," Ani ni Chole habang yakap niya si Yve.

"Chole please wag munang pahirapan ang sarili mo, isang buwan nalang at ikakasal na ako,"

"Aagawin kita sa kanya Yve, ako ang nauna sayo, kaya tayo ang mapapakasal," Ani ni Chole at inilapit ang noo niya sa noo ni Yve.

"Handa na akung harapin ang lahat love, hindi na ako ang dating gago, yung Chole na walang ginawa kundi ang ipagtabuyan ka. Po-protektahan ko kayo at walang sino man ang pwedeng magpakasal sayo Yve, ako at ako lang," Ani ni Chole at hinalikan ang noo ni Yve.

"Chole, pag-nalaman to ni Ate, sasaktan ka niya, may gagawin yun na ikasisira mo," sagot naman ni Yve at mas lalo pang lumuha.

"Yve, look at me. Diba sinabi ko sayo na haharapin ko ang lahat, kahit ano man yan, haharapin ko yan, makasama ko lang kayo," Sagot ni Chole at pinahiran nito ang mga luha ni Yve.

"Gago ka talaga kahit kailan," Ani ni Yve at ngumiti na lamang si Chole.

Samantala, lumuhod naman si Chole sa harapan ni Eve at hinawakan ang mga kamay nito," Eve I have something to tell you, I am you-," naputol ang sasabihin ni Chole ng biglang magsalita si Eve.

"I know, Ms. Vergara,you're my daddy," Ani ni Eve at yinakap si Chole. Laking gulat naman ni Chole.

"How, did you?

"I'm smart to understand the both of you," Sagot ni Eve sa kanya at kumalas ito sa pagkakayaakap at ngumiti.

Napatawa na lamang ang dalawa. Sa sagot ng bata. "Ikaw talagang bata ka," Ani niya sabay tumayo ito sa pagkakaluhod.

''Saan mo ba ipinag-lihi ang batang to, sobrang talino eh, siguro nagmana saakin to,"Birong tanong ni Chole at kinarga ang bata.

"Oo, nalang ako diyan," sagot ni Yve habang nakangiti.

"Halikana, hatid ko na kayo kay Manong," Ani ni Chole at kinuha ang kamay ni Yve.

Time Skip

📍Parking lot

Hinalikan ni Chole sa noo ang bata at ipinasok ito sa sasakyan.

"Bye Daddy, be careful," Ani ni Eve habang nakangit.

"And daddy, can you please sundo mo tomorrow, I wanna see you again,"Ani ng bata kaya napatigin naman si Chole kay Yve.

Yve gently nodded her head.
"Sure baby, daddy gonna sundo you tomorrow," sagot nito sa bata kaya muli lumapit ang bata at hinalikan sa pisngi si Chole.

"I can't wait for tomorrow,"

"I can't wait for tomorrow either," sagot nito sa bata

Samantala after masara ni Chole ang pinto sa backsit, humarap naman si Chole kay Yve, at hinawakan niya ang kabilang pisngi nito. Dahil napansin niya ang nag-aalalang mukha niya.

"Everythings gonna be fine, Yve, I promised," Ani ni Chole sabay halik sa noo nito.

"Chole, are you willing to wait? I know this sounds ridiculous, dahil ilang taon ka nang naghintay saamin, but I need time, Chole,"

Seconds has passed before Chole responded to Yve. "Sure, Yve, if that's what you want. Maghihintay ako," Sagot nito.

Lumapit naman si Yve sakanya at yumakap ito ng mahigpit.

"I'm sorry, Chole,"

"Stop apologizing. Love, malalagpasan din natin ang lahat ng to,"

"I love you,"

As she looks at me with her eyes, I feel safe. It feels like as if all my fears and problems suddenly disappear. Her hugs comfort me, and her kisses secure me, and I don't need anything but her and our daughter.

"I love you too,"

Wala munang magaganap na update this upcoming week dahil sa bagyong paparating. Isa po kasi ang lugar namin sa tatamaan, Bicol Region po, so. SEE YOU SOON AND PRAY FOR US PO 🥹🙏