Türkmen'ler/Gerçek Ailem

°•BÖLÜM20•°

●●●

O, seni sevmedi,
sadece iyi davrandı.

_

__17.11.2024.__

SINIR: oy:25
             yorum:15
                              iyi okumalar✨️

_

Yağız Efe'nin anlatımı ile..

Markete gitmiştik Lara ile. Şimdi ise çıkışındaydık. Birsürü elbise, ayakkabı ve çift kıyafetleri almıştık. Sonra ise yemek yemiştik güzel bir sohbet eşliğinde.

Çıkışta el ele gülüşerek sohbet ederken arabama doğru ilerliyorduk. Çok güzel gülüyordu. Gün içinde yaptıklarını anlatırken heyecanlanışı görülmeye değerdi.

Sonra yüzüme baktı, gülümsemesi yüzünde soldu. Solmasın istedim, zaman geriye aksın ve o gülümsediği anda donsun istedim.

Eli kaydı elimden. Tutamadım, oyaski sımsıkı kenetlemiştim ellerimizi. Sonra gözleri kaydı gözlerimden. Gözünün siyahı yok oldu.

"Efe.." diye fısıldadı.

Bir şey yapamadım. Bana Efe demezdiki o. Ben Yağızdım. Laranın Yağızıydım. Ağzımı açtım konuşmak için, ama olmadı. Ağzımdan çıkmıyordu hiç bir kelime.

Sonra elindeki çok severek aldığı balon uçtu, oyuncak ayı yere düştü ve çamur oldu. Oysaki çok iyi bakacağını söylemişti. Söz vermişti. Sözünü tutmadı, çamur oldu.

Ama karşımdaki sevdiğim kızın ölü bir beden gibi kendini yere bırakması son damla oldu.

O yerde öylece yatarken ben kımıldamadım bile. Beyaz hırkası çamur oldu bu sefer.

Öksürürken ağzından kan geldi. Nefes almaya çalışıyordu ama nefes alamıyordu. Boğuluyordu. Kan kusuyordu. Kimse yardım etmiyor, ben dahil.

Donmuştum, ben bir heykeldim sanki. Sevdiğim kızın beyaz hırkası kan kırmızısı oldu. Kendi kanının rengini aldı. Bu olmamalıydı. Bu yalnıştı. O sadece gülmeliydi..

O kan kustu ben ise gülümsedim ve yere çöktüm. Kollarımı beline sardım ve başımı boynuna gömdüm. Kan kokuyordu.

Ama bu haksızlık, o daha 17 yaşında çiçek kokmalıydı. Kan değil. Dudağımı şah damarına bastım, atmıyordu. Yaşadığına dair tek bir belirti bile yoktu.

Ölmüştü..

Benim Laram ölmüştü..

Ama ben daha doyamadım ki ona..

Çilli yoktu artık Yağızın hayatında.

"Efe.."

Gözlerimi açamıyordum. Bir ses geliyordu derinden, ama ben sevgilimin cesedine sarılmış uyuyordum.