"PROF WHY YOUR SO OBSESSED WITH ME?"

CHAPTER 4

BECKY POV.

Pagkatapos ng lunch time ay bumalik na kaagad ako sa room at pagkapasok ko ay nandito na ang lahat...pero nilibot ko ang paningin ko napakunot ako ng kilay ng may isang bakante na upuan ang wala...

At dun ang pwesto ni Ms.Chankimha
Where is she?

"Ms.Namorntara where is Ms.Freen?"*Cold tone*

Tumayo ito habang kinakabahan dahil masama ang tingin ko kaya siguro takot ito

NAM:"k-kasi po...n-nasa cr po sya Ms.Armstrong"*nervous*

"Why?."*serious tone*

NAM:"M-masakit po ang tyan n-nya"

"Can you speak properly!! I can't understand you!"*Little shout*

Bumuntong hininga muna ito at tumingin ulit saken

NAM:"kasi po ma'am may nakain po sya na hindi pwede sakanya kaya ganon nalang po ang sama ng pakiramdam nya"

Tumango nalang ako...im wondering if she is okay

"Okay let's just--"

Bago pa ako matapos sa sasabihin ko ng biglang may kumatok kaya napatingin kaming lahat...nakita namin si Ms.Chankimha na nakatayo doon at mukhang matamlay...

Medyo nag-aalala ako sakanya pero nanaig parin ang sama ng ugali ko

"Your late Ms.Chankimha!!"*mad tone*

Nakita kong kinakabahan ito kaya hindi makatingin saken

"Eyes on me! Im not floor for you to looking at!"*mad*

Tumingin naman ito pero parang naluluha...sino ba namang hindi,masama na nga ang pakiramdam mo tapos sesermonan kapa diba? But sorry to her im not the human have a kind-hearted

FREEN:"s-sorry ma'am masama po---"

"I don't need your excuses!! Leave!"

Nagulat pa ito pero walang magawa kundi umalis pero nakita ko sakanya ang pagkalungkot at naiiyak na

Damn why i feel so bad?!

Bumalik ang attention ko sa klase ko pero lahat sila ay worried face...

I sighed heavily...

"Wrote five hundred essay about geometry...i give you 30 minutes...START NOW!"

Mabilis naman silang kumuha ng papel sa bag nila at ako naman ay lumabas....

Hinanap ko si freen pero wala sya..kaya nagpunta ako sa cafeteria pero wala din sya...damn where is she?

Pumunta ako sa Comfort Room(CR) pero wala akong nakita...lalabas na sana ako ng biglang meron akong naririnig na humihikbi sa loob ng cubicle...

And i know it was freen...Hindi ako nagdalawang isip at kumatok kung saan nanggagaling ang iyak..

Tumigil muna ito at nagsalita...

FREEN:"p-pasensya na...t-teka lang lalabas na ako"

Maya maya ay lumabas na sya at laking gulat nya ng makita nya ako pero nag-poker face lang ako at nagcross ng arm

"What the hell are you doing here?."*cold tone*

FREEN:"uhm..."

"Look Ms.Chankimha...i don't have time to your dramatic explanation and follow me!"

Hindi kona sya hinintay sumagot pa at umalis na...alam ko sumunod ito dahil naaamoy ko ang strawberry perfume nya

Hanggang makarating kami sa faculty Room ko...