Finan Alâ

11. Bölüm

Merhabalar hoşgeldiniz
Umarım bölümü beğenirsiniz
Hepinizden bol bol yorum bekliyorum lütfen yorum yapmaktan çekinmeyin çünkü yapılmadıkça yazma hevesim kaçıyor.
Oy vermenizi istediğimi ve beni takip etmeniz gerektiğini zaten biliyorsunuz bu nedenle iyi okumalar dilerim
Medyadaki şarkı isteğe bağlı açılabilir
BÖLÜMLER HER ÇARŞAMBA
(Christina Aguilera-Genie In a Bottle)

🫖

Eğer bir yazım hatası veya yanlışlık varsa bana bildirin sizleri seviyoreeee💖💞🩷💝

🫖

Finan Ala-On Birinci Bölüm:
İki Gün, Alara'm

"Üzerimde hiçbir hak iddia etmeyeceksiniz, beni büyüten ailemle de görüşmeye devam edeceğim ve Türkiye'de üniversite okumaya başladığımda sizinle vakit geçireceğim?"dedim onay almak için.

Hepsinin kaşları çatılmıştı.

"Bizimle yaşayacaksın Alara, olman gereken yerde olacaksın ablacım"dedi Aysu.

"Hak iddia etmeyeceksiniz dedim, şartım bu. İstediğim yerde kalırım!"dedim.

Göz yaşlarım kurumuş ve geçmiş ıslaklığı sadece gözlerimin çevresinde eski bir his olarak kalmıştı.

Ata "Zor yola mı başvurmamızı istiyorsun anlamıyorum ki? Kaç haftadır peşindeyiz, kör müsün Alara? Kaçırılmasaydın da bunları yaşamasaydık, seni öldü sanmasaydık demekten öldük öldük dirildik artık!"diye sesini yükseltti.

Artun ben itiraz etmeden konuşmuş ve dünyayı benim için birkaç saniye durdurmuştu.

"Seni büyüten ve seni bizden saklayan aileyi dava etmemizi ister misin?
Sana gösterdiklerimizden çok daha fazlası var güzelim.
Bizimle yaşayıp o ailenin özgürlüğünü mü tercih edersin yoksa onlarla kalmak ve onlarla buluşmak için ısrar edip onları içeri tıktırmamızı mı?"diye bir soru yöneltti en sonda bana.

Ara vere vere konuşmuş ve beni inceleyip tekrardan kaldığı yerden konuşmaya devam etmişti.

"Seçim senin. İki gün Alara, iki gün abicim. O insanların kapılarına polisleri dayayıp dayamayacağıma karar vermen için iki günün var"

"Yapamazsın!"dedim bağırarak. Sesim çığlık atar gibi çıkmıştı ama bir o kadar da sessizdi.

"Hukuk okumadım ama komiser olarak az çok ne olacağını tahmin ediyorum, madem öyle ailenle vedalaş Alara'm" dedi Artun.

Vicdansızdı, düşüncesizdi artık gözümde.

"Bana acı mı yaşatmaya çalışıyorsunuz!?"

"Abimi ve annemi o parmaklıkların içine hapsettiğinde sizinle mi kalacağım sanki!?"

Ata "Hayır, o karar tamamen sana ait. Ama bizim seni ölü bilirken çektiğimiz acıların sebebi birazda onlar, bu işte parmağı olan herkes ölmüşse onlarda o parmaklıkların ardına girecekler"dedi kendinden emin.

Derin bir nefes aldım, üç adım kadar gerilediğimde az yanan ışık ve kararmış havayla yüzlerini zar zor seçebiliyordum.

Gözümden birkaç gözyaşı daha süzüldü, boşluktaydım.

"Sizi artık ailem olarak görmeme imkan yok! Geleceğimi söyledim, ikna ettiniz işte beni! Aileme neden bulaşıyorsunuz? Beni sizlerden sakladılarsa onları sileceğimi mi sanıyorsunuz!"dedim bağırarak.

Aysu "Sileceksin! Onlar senin yüzüne gülüp senin arkandan ne işler çevirdiler haberin var mı? Babanın sana bıraktığı mektubu sakladıklarını biliyor musun ya da ?".

Kaşlarımı çattım, burnumu çekip hıçkırdığımda yüzünü görebilmek için bir adım ona doğru yürüdüm.

"Ne mektubu ne? Babam öldü benim!"

Ata "Sorunda bu işte! Baban bulmuştu bizi, seninde bulmanı istedi ama o orospu çocuğu Bora Karabey bunu engelledi! Ne yaptıysa o ve onun o lanet annesi Sevgi Karabey yaptı"

"Aileme nefret kusmayı kes!"dedim var gücümle.

Artun "Senin ailen biziz!"dedi en sonunda. Asıl bombayı patlattığında susmuş be sadece bağırış çağırışımızı izlemişti.

"Benim ailem olamayacak kadar rezil insanlarsınız. Ne halt yerseniz yiyin sizinle yaşamayacağım! Dibinizde bile okusam üniversitemi gelip evinizde bir öğü yemeyeceğim!"

Aysu "Göreceğiz! Bizi ister düşmanın gör ister ailen. En sonunda yine yanında biz olucaz, küçükkende dışarıda dolanır ağlar hep bizim yanımıza gelirdin Alara!"

"Ala! Benim adım Ala! Finan adalı Ala, Finan Ala!"dedim lakabımı da katarak.

Bıkkın bir nefes verdim en sonunda, arkamı döndüğüm sırada Artun'un sakin sesi duyuldu.

"Tik tak, tik tak. Zaman geçiyor güzelim, iki gün sonra kimin yanımızda olacağını görürüz. İyi geceler Alara'm, sensiz güzel olmadı hiç geceler. Belki artık güzelleşirler"

Nefesimi tuttuğumu fark ettim ama adımlarım duraksasada arkamı yeniden onlara dönmedim.

'İyi geceler' deyişine karşılık vermemiştim, kötüydü geceler. Artık bu iki gün daha kötü olacaktı.

Stres ve suçluluk duygusu eşliğinde ailemi kurtarmanın bir yolunu arayacaktım. En kötüsü benim ailesiz kalmam değildi.

Yeğenim Alin'in abim Bora'dız yani babasız büyümesiydi. Bunu engellemeliydim...

🫖

Merhaba hoşgeldiniz
Bölümü umarım beğenmişsinizdir
Uzun süre bu kitaba bölüm atmadığımı fark ettim ve ilk fırsatta hemen yazdım
Biraz kısa olduysa kusura bakmayın
Lütfen yazım yanlışları varsa bana bildirin bende düzelteyim
Hepinizden bol bol yorum ve oy bekliyorum
Medya:Christina Aguilera-Genie In a Bottle
Yeni bölüm en yakın zamanda gelecek görüşmek üzere bebeklerimmm;)
675 Kelime:)