Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tûjî bı qasî min rastiyêdibînin..
İyi okumalar..
Hani bazen bakarsınız ama gözünüz hiçbir şeyi görmez. Bu genellikle sinirden, öfkeden olur. Aslında en tehlikeli göz perdesi hayal kırıklığı ile nakışlanandır. Ben hayal kırıklığına öyle bir battım ki...
Abim... Sevdiğim adam...
Bu hayatta koşulsuz güven verdiğim iki adam beni öyle bir yaraladı ki şu saatten sonra nasıl, kime güvenirim bilmiyorum. Verdiğim karar herkesi yaralayacaktı belki ama en çok onları yakacaktı. Beni yaktıkları gibi yansınlar istiyorum. Onlara nasıl kıydığımı görsünler istiyorum. Onları bitirmek istiyorum.
Saatler önce nasıl da mutluydum. Nasıl da huzurluydum. Oysa şimdi kendimi dikenlere dolanmış gibi hissediyorum. Öyle rahatsız öyle acı.
Yanımdaki adam, karşımdaki insanlar herkes senkronize bir şekilde ayarlamaları yapıyorlardı. Sığınma evine geldiğinde beni alıp onlara ait bir dağ evine getirmişti. Nikah burada kıyılacaktı. Sevdiğim adama değil bir yabancıya ömrüm boyunca bağlanacaktım.
Bu nikahtan sonra ne olursa olsun gözüm, kulağım, dilim, tenim her zerrem Mir'e ait olacak. Diğer herkese haram olacak. Kalbim, bir tek kalbim Mir'e ait olmayacak. Bu kalp kimse için bir daha asla atmayacak.
Hatıralar neden bu kadar acıtıyor? Neden oturduğum bu yerde zihnime bütün sesler, anılar akın ediyor.
Gözleri o kara zifiri gözleri üzerimde farkındayım ama ben bir çift yeşili istiyordum. Yabancısı olduğum topraklardayım. Ben bu gözlerin dilini bilmiyorum. Bakışları öyle karışık ki çözemiyorum. Ben ki bakışları ile insanların karakterlerini analiz ederdim.
Karşımızda bir koruma ellerini önüne bağlayıp durdu. Herşeyin hazır olduğunu imamın geldiğini söyledi. Şimdi tam şu an kalbim yapma diye haykırdı. Annem, babam beni suçlamazlardı. Ama yüreğimde bir ses çığlık çığlığa hayır yapma diyordu. Neden tehlike çanları zihnimde soluksuz çalıyor.
Hani Meryem suresi 64. ayetinde "Senin rabbin hiçbir şeyi unutmaz" diyor ya annem bana bu ayetle nasihat verirdi. Bu kabusa uyandığım o gece annem bu nasihatleri verdi. "Sana kötülük mü yaptılar unutulmayacak. Senin durduk yerde canını mı sıktılar unutulmayacak. Senin hakkına mı girdiler unutulmayacak. Seni bir kenarda kırdılar üzdüler mi unutulmayacak. Hepsinin hesabı verilecek annem. Hataların zerre zerre tartılacağı bir terazide tartılacaklar. Gönlün rahat olsun. Sen kendini bir rabbine yasla tek yıkılmayacak odur." dedi.
