අවස පුරාවටම අවිවේකීව කාලය ගත කළත් ගීත්මගෙ හිත තිබුණෙම වගීශ එක්ක කොහොමද එළියට යන්නෙ කියන හැඟීමත් එක්ක. කොල්ලෙක් එක්ක රෑට එළියට යනව කියන මහ දෙයක් නොවුනත් අපහසුම කාරණය උනේ තමන් වැඩ කරන ආයතනයේ ස්වාමියා එක්ක එළියට යනව කියන එකත් ඒකට මුහුණ දෙන්නෙ කොහොමද කියන එකයි. මොණව උනත් වගීශට පොරොන්දු උන නිසාම ගීත්මට මේ ගමන යන්නම වෙන විත්තිය ගීත්ම දැනගෙන හිටියා.වේලාසනින්ම නාගෙන තමන් ළඟ තිබුණ සරළ අලුත් ඇඳුමකින් සැරසුණ ගීත්ම කසුන්ටත් හොරාම හෝටලයෙහි ඉදිරිපිටට පැමිණියේ වගීශගෙ පැමිණීම අපේක්ෂාවෙන්.
" ගීත්ම.."
"සර්..." අධිකාරිගෙ මුහුණ දුටු විටම ගීත්මගෙ ඇහිබැම ඉහළට එසවුනේ දැන් මේ මනුස්සයට කියන බොරුව මොකක්ද කියල කල්පනා කරන්න වගේ.
"ගීත්ම මේ වෙලාවෙ කොහේ හරි යන්නද."
"සර් වගීශ සර් එක්ක බඩු වගයක් බලන්න යන්න හදන්නෙ.වගීශ සර් නිරාශ අක්කව ගන්න ගියා."
"ආහ් දැන් වගීශ අනිත් අයගෙ ඩ්‍රයිවර් වෙලාද."
" එහෙම නෑ සර්.ඒ කෙල්ලක්නෙ"
"කෙල්ලක් උනත් ඕනවට වැඩිය හොයන්න උවමනාවක් නැහැනෙ.අනික නිරාශ කියන්නෙ අපේ හොටෙල් එකේ සේවකයෙක් මිසක ඕනර් කෙනෙක් නෙමෙයිනෙ ගීත්ම."
"සර් ඒක වගීශ සර් එක්කම කතා කළානම් හොඳයි නේද."
"ඔව් මට වගීශ එක්ක කතා කරන්න ගොඩක් දේවල් තියෙයි වගේ.." අධිකාරි ගීත්මගෙ ඉස්මුදුනෙ සිට පාදාන්තය දක්වා මහ කෑදර බැල්මක් හෙළමින් පැවසූ දෙය ගීත්මට වටහා ගන්න ලොකු වෙලාවක් ගියේ නෑ.
" සර් අද පාටි එකට යන්නෙ නැද්ද."
"යන්න් ඕන් ගීත්ම, ගීත්මට අපි එක්ක තමයි රෑට ගමන් යන්න බැරි."
"සමාවෙන්න සර්, මම කවුරුවහ් එක්ක රෑ ගමන් යන්න වැඩි කැමැත්තක් නෑ.අනික අපිට ඕව හුරුත් නෑනෙ සර්.."
" මම උඹට මෙච්චර කැමති උඹේ ඔන්න ඔය ගතිගුණ නිසා කොල්ලො." අධිකාරි වැඩි වෙලාවක් තම හිතේ හිරකරගෙන සිටි හැඟීම් සමුදාය එහෙම්ම එළියට දැම්මෙ දරාගෙනම ඉන්න බැරි තැන.
