Whispers of the Sun (Weather Series One)

CHAPTER 25

Disclaimer: Those places and its information is based on what I have searched for to give this story real info. I do not own some information regarding the places mentioned below.

ELIANA

It is exactly 8 o'clock in the morning. The cold placid breeze of wind welcome us. We‘re here in Intramuros, Manila; sa labas pa lang ay kita ko na kung gaano ka peaceful dito. Hindi pa tirik ang araw dahil alas-otso pa lang ng umaga. Ito rin kasi ang oras ng pagbukas nito at wala pa masyadong tao.

I can feel the vibe outside. Intramuros imposing walls, it contrast to the modern style, and the thick stones here
now serve as a tangible structure from the past.

Parang napakatibay nga ng gusali na ito noon at para mas maging maganda ay ginawa itong tourist spot. Nakamamangha! I have never seen a spot like this before and I am so excited to see more. I am acting like a child that tells excitement.

Hindi ko maiwasang hindi mamangha sa labas pa lamang. Napangiti ako nang maisip kong mapupuntahan ko ang nasa loob nito, siguradong mas maganda dahil ang sabi ni Lucas ay naroon ang mga sinauna at lumang gamit at maraming magandang gawin sa lugar na ito.

“Let’s go?” Agad akong tumingin sa kanya. Hindi ko namalayang hawak na pala nito ang kamay ko. Tumango lamang ako tsaka ngumiti at naglakad na kami papuntang entrance.

Mas lumapad ang aking ngiti nang makapasok. When we entered in the grand gate, the ambiance and environment looks in a Spanish Colonial; the air feels we are in the past.

Nakatingin pa rin ako sa kamay naming magka-hawak habang nasa loob. Hindi na rin ako nakapalag dahil mahigpit ang kanyang hawak. This place never disappoint me!

There’s a labyrinth of narrow street. Hindi ko talaga mapigilang mamangha sa mga nakikita ko. Dahil first time ko nga rito sa Manila ay excited na rin ako sa mga susunod na araw kung saan kami pupunta.

“You looks like enjoying every view,” komento ni Lucas habang nakatingin sa akin. Ngumuso ako saka tumango. Tumikhim siya bago tuluyang humarap sa akin, “hindi pa ito ang nais kong ipakita sa ‘yo. Let’s go?”

This place is magnificent. May nakita rin kaming iba’t-ibang food stool, kaya mas naging excited ako kung ano ang mga iyon. “You want to eat?” He asked.

Parang masarap nga ang mag food trip dito. Nandito kami sa harap ng isang food stool, nang mabasa ko ang nakasulat sa itaas ng kanilang stool—CHICKEN PASTIL. Lucas ordered our food. Medyo kumalam nga ang sikmura ko, mabuti na lang ay nagtanong siya kanina.

After ten minutes, the food is served. It looks like delicious. Takam na takam na agad ako nang makita ko ito at nang tinikman ko nga ay hindi ako nagkamali. Tumingin ako sa kanya habang nakatingin na pala sa akin, kinunutan ko siya ng noo kaya bigla niyang kinurot nang mahina ang pisngi ko.

“Lalo kang gumaganda kapag kumakain——lalo na kung nag-e-enjoy ka talaga.” Nilunok ko agad ang pagkain ko. He’s a random guy! Tumawa siya nang mahinhin at tinapunan ko ito ng masamang tingin.

“Kumain ka na lang diyan kasi marami pa tayong pupuntahan dito. Ang childish mo.”

“Childish ako pero ikaw yung baby ko.” Medyo nasamid ako kaya inabutan niya ako ng tubig. Bwisit talagang lalaking ‘to.

“Bwisit ka, kumain ka na lang kaya.” 

Matapos naming kumain ay pumunta naman kami sa mga stools ng desserts. I love sweets so I wanna try some of them. “What do you prefer?” he asked while looking at the menu. Tumingin din ako roon at may pumukaw sa atensyon ko: chili ice cream? Parang ngayon lang ata ako niyan nakakita at parang gusto kong subukan.

“I’ll go with chili ice cream,” I answered. He slowly turn his direction on me. Parang nabigla naman ata siya.

“Paborito mo rin ‘to?” tanong niya kaya umiling ako. I didn‘t expect that’s his favorite.

“Ahh no, nakita ko lang kasing bago sa paningin ko kaya naisipan kong tikman.” I smiled awkwardly. He nodded and smiled.

“What level, sir?” Narinig kong tanong ng tindera. May level pala yung mga ganyan.

“Love, what level of spiciness do you prefer?” He asked while seriously looking at me! He called me “love”? Hindi ako sumagot at sumimangot lang sa kanya. Wala hiyang lalaking ‘to, gusto ata ako ipahiya.

“Don’t make your face blush, love. Mas lalo akong ma-i-inlove niyan.” Tumingin ako sa kanya nang masama saka binalingan ang tinderang matamis na nakangiti. Bwisit ka talaga Lucas.

Hindi naman ako nag-ba-blush, a!

“Mag order ka na lang!” Napahalakhak silang dalawa nung tindera.

Tinapunan ko sila ng tingin saka umirap. Umupo siya sa tabi ko kaya mas lalo akong nairita. Mas gustong kong ipakita sa kanyang naiirita ako kaya mas ginalingan ko.

“Here’s your ice cream, My Sunshine,” malambing niyang sabi. Hindi ko naman siya pinansin saka kinuha ang ice cream ko. Level 2 pala ang in-order niya which is mango flavor.

“Pagkatapos natin kumain sasakay tayo sa kalesa.” Tinuro niya ang mga kalesang nakapila. Kapag pumunta ka talaga sa Intramuros, Manila, parang hindi kumpleto ang pagpunta mo kung hindi ka sasakay dito.

It is one of the trip highlights in Intramuros.

“Takot ka ba sa kabayo?” Nangunot ang noo ko nang marinig ang tanong niya. Of course, I’m not!

“No. Actually, they are kind to some people when they know that you don’t have bad intention.” May nakita rin kasi ako dati sa mga videos, nakararamdam din pala sila kung sino ang mabait at hindi.

Sumakay na kami sa kalesa saka p-um-westo. Halo-halong pakiramdam ang nararamdaman ko dahil ngayon lang ako nakasakay sa ganito.

“Relax and enjoy, Eliana.” Kinuha ni Lucas ang kamay ko saka iyon pinisil-pisil. I smiled at him and nod.
“Good girl.” Tumingin na lamang ako sa harap at inayos ko ang aking upo. Nakahawak pa rin siya sa aking kamay kaya hinayaan ko na lamang.

“Let’s take a picture here.” Inilabas niya ang kanyang cellphone at pumunta sa camera. Umusog siya nang kaunti papunta sa akin kaya medyo naging malapit ang mukha ko sa mukha niya.

“Smile!” Then I smiled. We both smiled in the camera.

Bakit pakiramdam ko ay masyado namang madali? Hindi rin ako mapakali kapag medyo pinapangunahan ng ibang tao ang desisyon ko. But, when Lucas did this, the rough gets soft and the life I used to lived was replaced with more excitement.

The next stop is bamboo bike or they called it “bambike”. Si Lucas na ang nagsuot sa akin ng mga safety gears:  na kasama sa package. Tuwang-tuwa nga siya dahil makasasakay na naman daw siya sa bike.

“Huling gamit ko ng bike ten-year old pa ata ako,” sabi niya habang sinusuot sa akin ang helmet. Nang matapos iyon ay tumango na lamang ako at ngumiti. Sumakay na kami sa bamboo bike at nagsimulang mag-pedal.

Medyo nauuna ako kay Lucas at hindi ko alam kung sinadya niyang bagalan para mauna ako. Ngunit ngayon ay pantay na lamang kami habang masayang nakasakay sa bamboo bike. “Bakit ba pumantay ka, baka magka-banggaan tayo.” May kalakasan ang aking boses dahil nga mahangin.

“Gusto ko lang.” Para siyang bata kung pagmamasdan. I chuckled.

                               -

lheralherasinta <3