တီချယ် ပြည့် တစ်ယောက် မင်းထက် ဆီ စာသွားသင်ဖို့ကို ရင်ဖိုနေမိသည်။
ဒီကလေးတစ်ယောက်ကို ဘယ်လိုများ လုပ်ရပါ့မလဲ။
"မင်းထက် .. သား တီချယ်ရောက်ပြီ"
ထုံးစံအတိုင်း မင်းထက် တံခါး လာဖွင့်ပေးသည်။
"သား ဖိုးဖိုးရော သက်သာတယ်တဲ့လား"
ဘာမှ မဖြစ်ခဲ့ကြသလိုပင် စကားစလိုက်သည်။
"ဟုတ် ချယ် ဖိုးဖိုးက သက်သာတယ် .. မသက်သာတာက သား"
"ဟေ သား ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"အိပ်ရေး မဝဘူး ညက အိပ်မပျော်ဘူး မနက် ၄ နာရီလောက်မှ အိပ်ပျော်တာ ကျောင်းတောင် မသွားနိုင်လိုက်ဘူး"
"ဘာဖြစ်လို့လဲ နေမကောင်းဘူးလား မှန်းစမ်း" ဆိုပြီး မင်းထက် နဖူးကို စမ်းမလို့ လက်တင်လိုက်တော့ မင်းထက် တီချယ့် လက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်သည်။
"နေမကောင်းတာ လူတော့ မဟုတ်ဘူး သား ညီလေး"
"အာ သားရယ် .. စာဖတ်ရအောင် လာ"
"မဖတ်ချင်ဘူး ချယ်ရာ .. စိတ်မပါဘူး"
"မင်းထက် .. သား .. စာကြိုးစားနေတဲ့ ကလေးက ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ"
တီချယ်ပြည့် စိုးရိမ်သွားသည်။ စာလေး အရှိန်ရနေမှ ဒီပုံ အတိုင်းဆို အမှတ်တွေ ပြန်ကျတော့မည်။
"ကဲ တီချယ့်ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြော .. သား ဘာလုပ်ချင်တာလဲ .. လုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီးရင်တော့ စာကျက်ရမယ်"
"သား .. ဆရာမနဲ့ လုပ်ချင်တယ် .. ဒါပေမယ့် ချယ် ဒါက နှာဘူးစိတ် တစ်ခုတည်းကြောင့် မဟုတ်ဘူး သား ချယ့်ကို ချစ်နေတာကြောင့်လည်း ပါတယ်"
"မချစ်ပါနဲ့ ကလေးရယ် .. မသင့်ပါဘူး"
"မသိဘူး ချယ် .. ဘယ်သူမှ မသိအောင် နှစ်ယောက်တည်းပဲ ချစ်လို့ မရဘူးလား"
"မင်းထက်ရယ်"
တီချယ် ဆက်မပြောတော့ပဲ ငြိမ်သွားတော့ မင်းထက်လည်း ဖြစ်ချင်ရာ ဖြစ်ဆို တီချယ့် နှုတ်ခမ်းကို ဖွဖွ ထိလိုက်သည်။
"ချစ်တယ် ချယ် .. သား တကယ်ပြောတာ"
တီချယ့်ဆီမှ စကားပြန်မလာ။ မင်းထက် ဆက်နမ်းလိုက်သည်။
YOU ARE READING
ကျွန်တော့် အချစ်ဦး Guide ဆရာမလေး (18+)
Romantizm18+ warning ⚠️ ကျောင်းသားနှင့် ဆရာမကြားက အချစ်ဇာတ်လမ်းကို စိတ်ကူးယဉ်ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ အသက်ပြည့်ပြီးမှ ဖတ်ပါရန်။
