Wish List // baekyeol

9♧

Bu bölüm de Chanyeol'u dinliyoruz millet asklgff Birazcık ilerden bir bölüm, flashback değilde tam tersi gibi. İyi okumalarrrr yorum bekleriiiimmm

Bu arada artık Chanyeol bölümlerinin başına aşağıdaki işaretten koyacağım, anlarsınız Chanyeol şeysi olduğunu hjfjkgk

●●●●●●●

Kalp kan pompalayan bir organdı. Kalp hakkında bildiğim tek şey buydu. Açıkçası, biyolojim iyi sayılmazdı.

Kalbin bir ritmi vardı ve bu ritmin birilerini görünce hızlanması saçmaydı. Sen kalpsin yahu, ne diye hızlanıyorsun? Kan falan pompala işte.

Über saçma olan ise üç farklı kalbin tek kişi görünce hızlanmasıydı. İki de değil. Üç.

Sehun'un Baekhyun'dan hoşlandığını biliyordum. Ona olan düşkünlüğü, sürekli ona sarılması, "bebeğim" gibi sözcüklerle hitap etmesinin başka açıklaması olamazdı. Ayrıca Taeyeon'un ondan hoşlandığı hepimiz biliyorduk.

Lanet olası kalbimin onu görünce hızlanmasını engelleyemiyordum. Son zamanlarda zamanımın çoğunu Baekhyun'u düşünerek geçiriyordum ve bu iyi değildi. Kitapçıdaki o bücür çocuk bir anda beynimin içine sızıvermişti.

Kapının pervazına dayanmış olan ablamı görmek için sırtımda gözlerimin olmasına gerek yoktu.

"Abla? Yanıma gelsene," dedim ona dönmeden. Ablam gelip yanıma oturunca kollarımda tuttuğum gitarımı dikkatle yere bıraktım ve ablamın beni süzmesini bekledim.

"Son zamanlarda dalgınsın."

Ablamın kolunu çekip koala gibi koluna sarıldım ve iç çektim.

"Hıhım."

"Nedenini söylemek için üç saniyen var."

Üç.

Dudağımı yavaşça ısırdım.

İki.

Tuttuğum nefesi bıraktım.

Bir.

"Hoşlandığım birisi var."

Hızlıca mırıldandığım sözcükler ablamın kulağına sızdığında ablam ağzı kulaklarına varana ve gözlerinin kenarları kırışana kadar gülümsedi.

"Bu harika!"

Ablamın neşeyle söylediği sözcükler karşısında gözlerimi devirdim.

Taeyeon'u bilmesine gerek yoktu. Açıklayamazdım.

"Aynı kişiden arkadaşım da hoşlanıyor."

Ablamın yüzü yavaşça düşerken kolunu bıraktım ve bağdaş kurup ayaklarıma baktım.

"Onunla hiç şansım yok."

"Bana kim olduğunu söyle."

Hadi ama abla... Bunu yapamazdım. Baekhyun benim arkadaşımdı ve çok normalmiş gibi ondan hoşlandığımı ablama söyleyemezdim. Yatağımda geri kayarak sırtımı duvara dayadım.

"Söyleyemem."

Ablam gözlerini ince birer çizgi haline getirip bakışlarını bana dikti. Bu yaşıma kadar ondan hiçbir şeyimi saklamadığım için açıkça şaşkındı.

"Pekala, kendin hallet."

Ablam meydan okurcasına tek kaşını kaldırıp bana baktı ve ayağa kalktı. Arkasını dönüp gidecekken son anda bileğini yakaladım.

"Baekhyun."

Ablamın arkası dönük olmasına rağmen şaşırdığını hissedebiliyordum.

"Sen ciddi misin? İki hafta önce beraber dondurma yediğimiz çocuk?" Yanıma yeniden otururken sorduğunda başımla onayladım. Benim gibi geri kaydı ve sırtını soğuk duvara yasladı.