🌟Yıldızlarınızı bırakın ki elleriniz boş kalsın yorum yazacaksınız daha.🫶🏻❤️
Genç adam üzerindeki haki renk keten gömleğin düğmelerini iliklerken uzun adımlarını evin salonuna yönlendirmişti.
" Güzelim kravat takmama gerek yok değil mi? " diye sorarken genç bir delikanlı gibi heyecanlı hissediyordu kendini.
Bugün ikisi için de oldukça önemli bir gündü. Sevgilisinden bir karşılık alamadığında salonun aralık kapısından içeriye girdi ve gördüğü manzara elinin ayağına dolaşmasına yetti.
" Sevde?" diye koşar adım genç kadının yanına vardığında; kadın göğsüne sıkıca bastırdığı kırlente sarılarak ağlıyordu.
Hıçkırıklarının ardı arkası gelmezken; Okan iri eliyle kadının yüzüne yapışan sarı saçları arkaya doğru iterek telaşla sordu.
" Ne oldu? "
Sevde içli içli ağlarken kızaran yüzünü, sevdiği adama çevirerek başını iki yana sallamıştı.
" Hiç iyi değilim ben. " dedi hıçkırıklarının arasında.
Okan bu defa kadının kollarını doladığı yastığı kucağından aldı ve oraya kendi bedenini zorla da olsa sokmayı başardı. Kadına sıkıca sarılırken fısıldadı.
" Şş tamam ben yanındayım... Anlat bana ne olduğunu hadi güzelim. " derken bir eliyle de sakinleştirmek istercesine kadının parlak saçlarını okşuyordu.
Genç kadın ağlamasını durdurmayı başaramazken sordu.
" Okan... biz... daha yeni barıştık bu yaptığımız doğru mu? "
Adamın kolları işittiği cümleyle kaskatı kesilse de hissettiği endişeyi sesine yansıtmamıştı. Oldukça sakin ve kendinden emin bir tınıyla konuşurken bedenini geri çekip sevgilisinin gözlerine baktı.
" Sevde biz ne kadar uzun zaman ayrı kaldık? "
Kadın sesini çıkartmadan burnunu çekti. Okan yanıtladı kendi sorusunu.
" İki buçuk sene. Tam iki buçuk sene ayrı kaldık ve şu halimize bir bakar mısın? " dedi bakışlarını kolları arasındaki kadında gezdirirken.
" İki buçuk senedir her sabah yataktan seni severek kalktım. Sana olan aşkım asla azalmadı benim. Kimseyi düşlemedim, kimseyi istemedim, kimseye şans bile vermedim. " demesiyle kadının yüzü asılmıştı.
İkisinin de aklına Kerem gelmişti şimdi fakat Okan kadına laf çarpmak niyetiyle söylememişti bunları. Yavaşça yutkundu ve kadının ensesini kavrayan elini çenesine kaydırıp baş parmağıyla dudaklarının kenarını okşadı.
" Hayata devam edebilmek istedim... " dedi Sevde pişmanlık dolu fısıltısıyla.
Kerem ile birliktelikleri başlamadan bitmişti ve bunun en büyük sebebi Okan'ın zamansız çıkagelişiydi. Gelmese Kerem ile aralarında bir ilişki başlar mıydı, başlasa bile devam eder miydi asla bilemeyeceklerdi. Yine de Okan bunu umursamamaya yeminliydi. Her şey gibi onu da geride bırakma kararı vermişti çünkü Sevde'yi kaybetmek gibi bir aptallığı ikinci kez yapmayacaktı. Bu nedenle anlayışla başını salladı.
" Biliyorum bir tanem ama her şeye rağmen bir aradayız öyle değil mi? "
Genç kadın titrek bir nefes bıraktı dudaklarının arasından. Hıçkırıkları kesilmişti fakat kötü hisler hala onunlaydı.
" Yeni barışmış olmamızın bir önemi yok. Birbirimizi avcumuzun içi gibi ezbere biliyoruz biz. Bana olan sevginde biraz bile değişiklik olsaydı şu an benimle olmazdın Sevde. Evet, hatalar yaptık. Birbirimizi de çok yıprattık ama her şeyi düzeltmek için bir araya geldik. Bir ayı geçti tek bir gün kavga etmedik. Eski biz olsak bunu başarabilir miydik? "
