දොළොස්වන හෝරාව

103 15 29
                                    


"Mom I said I can't !!!"

"Enough !!..මොකද්ද මේ ආහ්...මන් decide කරල ඉවරයි මේ වීක් එක අවසානෙ අපි බදුල්ලෙ යනවා කියල..ඒක ආයෙ වෙනස් වෙන්නෙ නෑ..ඕකේ..."

"Dad please....I can't...මට මෙහෙ හොදයි...please dad...මට යන්න ඕන නෑ..."

අවුරුදු දොලහකට කිට්ටු වෙන්න හිටපු පුංචි තීව්‍ර අම්මාට ඇවටිලි කරල සාර්ථක නොවුන තැන තමන්ගෙ තාත්තගෙ කකුල් දෙකේ එල්ලිලා අඩන්න ඔන්න මෙන්න කෑ ගැහුවෙ ඒ දේ ගානකට නොගත්ත පතිරුන් මහත්තයා තමන්ගෙ බිරිදගේ පැත්ත අරගනිද්දි...

"Son listen...අපි මේ පරිසරයෙන් ටිකක් ඈතට යනවා විතරයි... ආයෙ වැකේෂන් එකට වගේ මෙහෙ එන්න පුලුවන් නෙ...ඕකේ...මාම් ට ටිකක් එන්ජෝයි කරන්න ඕන නිසයි අපි යන්නෙ...ම්ම්ම්..."

"මට බැහැ !!! මම යන්නෙ නැහැ !!..."

"පුතා..ඉන්න~.."

තමන්ගෙ තාත්තත් තමන්ට විරුද්ධ වෙනකොට පුංචි හිත හොදටම පාරගතපු තීව්‍ර කෑගහලා බඩු වලටත් පයින් ගහගෙන එතනින් කඩාගෙන බිඳගෙන උඩතට්ටුවට ගියේ පතිරුන් මහත්තය කතා කරපු එකත් ගානකට නොගෙන...

"ඩෑඩ්ගෙ ගතිගුණ නම් ඒ විදියටම ඇවිත් පුතාටත්..."

නක්කලේට හිනා උන තීව්‍රගෙ අම්මා, මිසිස් හෂානි එතනින් යන්න ගියේ පතිරුන් මහත්තය තමන් ගතපු සමහර තීරණ ගැන සියවෙනි වතාවටත් පසුතැවෙද්දි....ඒත් ඒ දේවල් ආපස්සට හරිගස්සනත් බැරි තරමට ඔහු ප්‍රමාද වෙලා තිබුනා...

සාමාන්‍ය වේගෙකින් බදුල්ල ප්‍රදේශයට ඇදෙමින් තිබ්බ පතිරුන් ගෙ කාර් එක ඇතුලෙ තිබ්බෙ මහ මූසල නිහඩ බවක්...ඩ්‍රයිවින් සීට් එකේ හිටපු පතිරුන් ඔහේ ඉස්සරහ  බලාගෙන එක අතක් ෂටර් එක උඩින් තියාගෙන එක අතකින් ඩ්‍රයිව් කරේ හෂානි තමන්ගෙ දුරකථනය එක්ක කාර්යබහුල වෙලා ඉන්දෙද්දි...ඒ වගේම අවුරුදු දොලහකට කිට්ටු උන පුංචි තීව්‍ර හිටියෙත් හෑන්ඩ්ස්ෆ්රී එකක් කනේ ගහගෙන තමන්ගෙ ටැබ් එකේ ප්ලේ වෙන සින්දුවට ඇහුන්කන් දෙන ගමන්....

අවිනිශ්චිත හෝරා..Where stories live. Discover now