Gecenin En Yaşlı Varlıkları Vampirler: LANETLİ AŞK

BÖLÜM 1 : KASABANIN KATİLİ

ÖNSÖZ

Camdan sokağı izlediğinde ağaçların ardında gezen karanlık gölge dikkatini çekti. Yağmur görüşünü daraltıyordu. Karşıda beliren bir insan gölgesiydi. Hatta bu gölge bir adama aitti. Adam sinsice ona doğru yaklaşıyordu. Gölge yaklaştıkça kalp atışlarının hızlandığını fark etti. Pencereyi açtı ve gölgenin sahibini görmek için çabaladı. Fakat adamı bir türlü görememişti. Geriye çekildi ve tekrar gölgenin uzandığı yere baktı. Ancak gölge bir anda kaybolmuştu. Pencerenin önündeki ağacın dalları esintiyle savruldu. Ağaç düşündüğünden de büyüktü. Dalları her sallanışta neredeyse cama kadar uzanıyordu. Rüzgârın savurduğu dallardan bir tanesi kırıldı ve gövdesinin dibine düştü. Ağaç dayanıksız ve çok yaşlıydı. Sonbahar, sokağı sararmış ve ıslanmış yapraklarla doldurmuştu. Hava rahatsız edici derece de muhteşem kokuyordu.

1.KASABANIN KATİLİ

Adrian sessiz ve boş sokakta ıslık çalarak ilerliyordu. Gözlerini kıstı ve sinsice etrafı süzmeye başladı. Yavaşça çiseleyen yağmurun sesini soyutladı ve başını duyduğu ayak seslerinin olduğu yöne çevirdi. Karşı sokaktan ona doğru yürüyen kızı görmek onun için hiç de zor olmamıştı.

" Yardım edebilir miyim?" diye seslendi Adrian. Sesi oldukça tok ve kültürlü çıkmıştı.

Kız sesin hangi yönden geldiğini anlamak için olduğu yerde bir çember çizdi ve kapalı kâfenin dışında oturan adama baktı. Adam baştan aşağı siyah giyinmişti ve yüzü sanki karanlığa gizlenmiş gibiydi. Genç kız yabancının yüzünü net bir şekilde görebilmek için ona doğru birkaç adım daha attı. Sonra tereddüt etti.

" Yardıma ihtiyacım olduğunu da nereden çıkardın?" diye tersledi adamı ve yeniden anayola doğru yürümeye başladı.

" Yağmur hızlanmak üzere ve vakit gece yarısını geçti. Yağmur dindikten sonra seni evine bırakabilirim."

" Teşekkür ederim ama tek başıma da gidebilirim." dedi kız ve yeniden yürümeye devam etti. Korkuyordu ve korktuğunu da çoktan belli etmişti. Adamdan uzaklaşmak için adımlarını hızlandırdı. Daha hızlı. Çok daha hızlı yürüyordu. Ancak bu yeterli olmamıştı. Çünkü yabancı doğaüstü bir şekilde önünde belirivermişti. Bu oldukça tuhaftı. Bunu sezebiliyordu. Bir gariplik olduğunu biliyordu. Ancak yine de korkusunu ve heyecanını yatıştırmaya çalışmalıydı.

" Neden bir yabancıya güvenecekmişim?" dedi genç kız ve korkusunu bastırarak bakışlarını karşısında duran yabancının bakışlarına dikti. Bu oldukça büyüleyici diye düşündü. Karşısında duran adamın koyu mavi gözleri onu etkilemek için yeterli olmuştu. Simsiyah saçları ve soluk beyaz hatlarıyla adam göz alıcı görünüyordu. Ama yine de ona güvenemezdi. Ayrıca tuhaf bir şekilde adam onu ürkütüyordu.

Adrian titreyen kızı etraflıca süzdü ve gözlerini kısarak gülümsedi.

" Korkuyorsun öyle değil mi?" dedi adam alaycı bir ses tonuyla ve alçak tonda bir kahkaha patlattı.

" Beni rahat bırak! Yoksa avazım çıktığı kadar bağırırım." diye fısıldadı genç kız tehditkâr bir tavırla ve hızla koşarak Adrian'ın yanından uzaklaştı.

Adrian tek bir hamle ile kızın arkasında belirivermişti. Kız şimdi sadece titriyordu. Islak saçlarından aşağı süzülen su damlası ağır bir şekilde yere düştü. Bu ses Adrian'ı rahatsız etmişti. Şimdi dudakları kızın boynunda geziniyordu. Islak boynu birkaç kez öptü ve sonra kendini sarstı. Bu gece sadece beslenmek istiyordu. Soğuk dudakları istekle açılmıştı ve nefesi kızın boynunu gıdıklıyordu. Dişlerini arzuyla araladı ve başını incecik boyna dayadı. Genç kız şimdi hiç kıpırdamıyordu.