Gecenin En Yaşlı Varlıkları Vampirler: LANETLİ AŞK

BÖLÜM 8 : KAN

                           8. KAN

Gece güçsüz bir şekilde göz kapaklarını aralamaya çalışırken yanı başında uzanan adamı fark etti. Ancak kim olduğunu ilk an da seçememişti. Gri sisler yavaş yavaş dağılıyor bulanık olan görüntü giderek netleşiyordu. Simsiyah saçlar ve bir o kadar etkili yüz hatları. Bu kesinlikle Brain'dı. Sonra bulanık görüntü nihayet netleşti ve Gece istem dışı geriye doğru çekildi. Adrian'ın dün gece gittiğini düşünmüştü. Ama gitmemişti. Bir nedenden dolayı yanında kalmayı seçmişti. Bu neden aslında oldukça basitti. Elbette kızı korumak ve güvende olduğundan emin olmak için burada uyumuştu. Gece önce uyanık olduğundan şüphe etti. Gözleri kapalıydı ve hiç kıpırdamıyordu.

" Adrian!" dedi oldukça yumuşak ve kısık bir ses tonuyla. Onu hemen uyandırmak istemiyordu. Sessizce başını yastığa koydu ve yanı başında uyuyan adamı izlemeye koyuldu. Pürüzsüz yüz hatları uyurken bile gergin görünüyordu. Gece başını yukarı doğru kaldırdı. Şimdi saçları saçlarına değiyor nefesi adamın yüzünü okşuyordu. Adrian'ın kaşları hala çatıktı ama teni sıcaktı. Bu daha önce rastlamadığı bir şeydi. Gece elini yavaşça Adrian'ın dudaklarına dokundurdu. Böylesine bir varlığa karşı koymak onun için oldukça zordu. Bir çekim vardı. Bunu hissediyordu. Ama çekimin kaynağını da biliyordu. Her şey yıllar öncesine dayanan bir lanet yüzündendi.

Adrian yavaşça gözlerini açtı ve küçük kahverengi bakışların onu seyrettiğini fark ettiğinde tekrar gözlerini kapayıp gülümsedi. Nedense bu kızı son derece rahatsız etmişti. Gece yavaşça yataktan kalkıp köşedeki camın önüne oturdu. Hala kar yağıyordu ve bütün sokak bembeyazdı.

Adrian dirseğini başının altına koyup kızı izlemeye koyuldu. Sadece gülümsüyordu ve gözünü kırpmadan genç kıza bakıyordu. Şimdi kız da aynı şekilde onu izliyordu.

" Gömleğin... Üzerinde hala benim kanım var rahatsız edici duruyor." dedi Gece gülümseyerek.

" Üzgünüm. Yanımda giyecek başka bir şey yok."

" Sorun değil. Önce üzerindeki şu kanlı gömleği çıkaralım sonra senin için içeriden bir gömlek getiririm. Chris kaza geçirdiğim zaman burada kalmıştı. Hala bazı eşyalarını almadı."

Gece parmaklarını yavaşça Adrian'a doğru uzattı ve sonra kanlı gömleğin düğmelerini yavaşça açmaya başladı. Adrian öylece durmuş kızı izliyordu. Ne diyeceğini ya da ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Kız son düğmeyi de açtığında kollarını sıyırarak gömlekten kurtulmaya çalıştı. Şimdi üzerinde sadece kirli bir kumaş pantolon vardı.

Birkaç kez kapı vuruldu ve sonra uzun boylu bir adam kapının hemen ardında göründü. Brain. Takım elbisesi baştan aşağı kana bulanmıştı ve oldukça güçsüz görünüyordu.

" Burada neler oluyor?" diye atıldı Brain. Diğer adamın üzerine doğru yürüdü ve sonra kızın araya girmesi ile birlikte geri çekildi. " Söyler misin? Neden sevgilimin odasında yarı çıplak bir vaziyette dikiliyorsun?"

" Telaşlanmanı gerektirecek bir şey yok. Gömleğim kirli olduğu için kız arkadaşın yardım etmeye çalışıyordu. Biliyorsun kanlı bir gömlekle dolaşmam hiç hoş olmazdı." dedi Adrian alaycı bir tavırla.

" Anlaşılan yardıma ihtiyacı olan sadece sen değilsin. Hadi Brain üzerindeki takımı çıkart ve bir poşete koy. Ben içeriden size temiz kıyafetler getireceğim."

Gece kapıdan dışarı çıkar çıkmaz Burçin ile karşılaşmıştı ve şimdi odasında yarı çıplak bir vaziyette dikilen iki erkek vardı. Bu beklemediği bir şeydi ve bunu nasıl açıklayacağını da bilmiyordu.